Ο Λίνος Καρζής, ξάφνιασμα πνευματικό του ελληνισμού στον μεσοπόλεμο, μέγιστος θεατράνθρωπος και όχι μόνο, προσδιορίζει τι είναι το Ζευμπέκικο (έτσι το έγραφαν). Είναι ο πανάρχαιος χορός των Ελλήνων ανδρών, ύμνος και κατάθεση πόνου προς το Θείον και την μάνα γη τροφό (Ζεύς+Πέκος).
Μουσική των 9/8, ο ανεπανάληπτος ρυθμός, που είναι ένα μέρος, όπως και η βυζαντινή μουσική, της αρχέγονης μουσικής κλίμακας του ελληνικού πνεύματος.
Ο χορευτής ατενίζει τον Θεό και χτυπά την τροφό μάνα Γή. Καταθέτει τον εαυτό του, με το ύψιστο συναίσθημα του πόνου στον Θεό και την γη που πατά και τον τρέφει.
Επειδή ο μάγκας άνδρας ήταν κάτι σεβαστό στο παρελθόν, ήταν ο καλός καγαθός, ο λεβέντης με ανθρωπιά, γι’ αυτό και το Ζευμπέκικο ταυτίστηκε με τον άνδρα μάγκα.
Όπως όλα, έτσι και αυτή η παρακαταθήκη ξέπεσε και ευτελίσθηκε στα χρόνια μας…..
(Από το facebook του τ. υπουργού Κώστα Κιλτίδη)
