του Δρ. Νίκου Μπογονικολού*
Αντί επιλόγου
Ήδη πιστεύω είναι εμφανές γιατί συνδύασα τις προσωπικότητες Κολοκοτρώνη – Τέσλα – Μασκ στο ίδιο σημείωμα θαυμασμού μου. Ακριβώς μέσα από τις αναφορές μου και τα σχόλιά μου θέλω να δώσω την διάσταση ότι η ανθρώπινη αξία, ο οραματισμός, το ξεχωριστό μπορεί να συνυπάρχει απόλυτα αρμονικά ανεξάρτητα από εποχές, τόπους και τομείς των δημιουργών. Για να θαυμάσω αυτούς, ναι το λέω με ταπεινότητα, είχα προσωπικό κίνητρο. Για καθένα, έμμεσα το ανέφερα ήδη και, αφήνω να γίνει κατανοητό από την ανάγνωση του κειμένου μου. Εξάλλου είναι όμορφο να γράφεις ένα κείμενο και να αφήνεις τη δυνατότητα όποιος το διαβάζει να απλώνει την σκέψη του και πιο πέρα. Δεν γράφω ούτε οδηγίες ούτε συστάσεις αλλά ελεύθερες σκέψεις. Επειδή αυτό που με κάνει να νιώθω ότι επικοινωνώ με τέτοιες προσωπικότητες είναι το «θράσος» ή θάρρος να γράψω ιδέες που, δεν με ενδιαφέρει αν ο Θεός θα οδηγήσεις εμένα στην υλοποίησή τους ή αν θα είναι σπόρος για το μέλλον, θα κλείσω το κείμενό μου με τέτοιες ιδέες σε προβλήματα που έχει η Ελλάδα μας αλλά και παγκόσμια Ελλάδα γιατί θα είναι πάντα «ψωροκώσταινα» όσο δεν θα δουλεύουν οι κυβερνώντες αλλά και οι ακαδημαϊκοί της και οι επιχειρηματίες για το μέλλον.
Παγκόσμιο πρόβλημα είναι η διατήρηση του παγκόσμιου οικοσυστήματος του φυτικού και ζωικού κόσμου.
Η μικρή Ελλάδα με τα νησιά, μικρή έκταση μπορεί να γίνει το παγκόσμιο πάρκο βιοποικιλίας και βιωσιμότητας. Η γεωγραφική θέση, το κλίμα, η ποικιλία και κυρίως το μέγεθος της πατρίδας μας κάνει εφικτό να γίνει «Ελλάδα παγκόσμιο πάρκο βιοποικιλίας».
Φυσικά αυτό δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. Πρέπει να γίνει καταγραφή με παγκόσμια υποστήριξη – μόνο ο ΟΗΕ, FAO, UNESCO, WHO, κλπ μπορούν να στηρίξου. Θα γίνει παγκόσμιος πόλος όχι απλού τουρισμού παραλία κλπ αλλά ένα παγκόσμιο επιστημονικό εργαστήριο. Η εφικτότητά του είναι γιατί, μπορεί να ξεκινήσει από διάφορα παράλληλα μικρά τμήματα και να χτιστεί! Ας ξεκινήσει με τις καταστροφές με τις καταστροφές, πυρκαγιές και πλημμύρες καλοκαιριού. ΟΧΙ με ατάκτως ειρημένα τεχνικά έργα αλλά με οικολογική βιώσιμη προσέγγιση με αναδασώσεις, αναγέννηση φύσης, φυσική προστασία! Ας μπει πλάνο αυτή η μικρή χώρα με μικρή γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή να γίνει περιοχή ελεύθερη από χημικά! Μόνο βιολογικά ΟΛΑ. Ας σκεφτούμε τι όφελος θα είχαμε για εμάς και όλες τις επόμενες γενιές! Ναι, ας χρησιμοποιήσουμε και την Ευρώπη, να γίνουμε χώρα οικολογική εργαστήριο βιώσιμης ανάπτυξης. Να σταματήσουν οι ενισχύσεις σε λογικές επιδότησης ούτε ελάτε να γίνουμε όλοι λίγο από όλα. Ας σκεφτούμε τις επιπτώσεις θα έχει στην ακαδημαϊκή κοινότητα αν όλη η Ελλάδα γίνει χώρος παγκόσμιος πρότυπης βιώσιμης ανάπτυξης. Είμαστε μικρή σε έκταση, έχουμε υψηλή βιοποικιλία και άριστη γεωγραφική θέση. Να μία πρόκληση δεκαετιών για την πατρίδα μας.
Το πρόβλημα των μετακινήσεων πληθυσμών παγκόσμια.
Κάθε πρόβλημα το λύνεις στην αιτία του. Φτώχια, έλλειψη νερού, τροφής και ενέργειας. Αυτό δημιουργεί παγκόσμια μετακινήσεις πληθυσμών. Πώς λύνεται αυτό; Δύσκολα να συμφωνήσουν τα κράτη. Πιο δύσκολο να γίνει μέσα από γεωπολιτικά παιχνίδια. Πιο δύσκολο με τον εγωισμό αλλά και την έλλειψη παιδείας παγκόσμια. Μπορεί να γίνει μόνο μέσα από κίνητρο ιδιωτικού κέρδους. Που όμως θα πρέπει να στοχεύει αυτό σε φτηνή ενέργεια, παροχή νερού, τροφής σε όλους και ειδικά σε Αφρική και Ασία! Οι άνθρωποι όπως τους γνώρισα σε Αφρική και Ασία είναι μία χαρά. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά απελπισμένοι. Αυτό τους κάνει να ρισκάρουν την ζωή τους να ταξιδεύουν! Τι χρειάζεται; Ένα νέο παγκόσμιο ταμείο ανάπτυξης το οποίο να στηρίξει ιδιωτικές επενδύσεις με κανόνες χαμηλού κέρδους αλλά όγκου στους τομείς νερού, ενέργειας, τροφίμων. Ένας διαφορετικός ΟΗΕ πρέπει να γίνει! Μία κοινή προσπάθεια στηριγμένη σε ιδιωτικό κέρδος.
Αυτό καταλαβαίνει ο καθένας παγκόσμια. Και οι βιομηχανικοί παραγωγοί και οι καταναλωτές σε Αφρική και Ασία.
Δεν τους νοιάζει να έχουν πισίνες ή να έχουν δικά τους αυτοκίνητα π.χ. για να μένουν στις πατρίδες τους. Είναι τόσο απλό, νερό, τροφή και ενέργεια χρειάζονται άμεσα. ΟΧΙ όμως σαν φιλανθρωπία αλλά ως παραγωγικές παρεμβάσεις στις περιοχές αυτές. Ας σκεφτούμε τι οφέλη θα είχε μια τέτοια παγκόσμια προσπάθεια, το ταμείο στήριξης και πόσο παγκόσμια αποδοχή θα είχε. Μία συμφωνία χρειάζεται αλλά κυρίως ένα κίνημα για αυτό.
Ο νέος παγκόσμιος πλούτος και η χρήση του, τα data.
Υπάρχει, μπορεί να εμπορευτεί, ήδη το κάνουν οι εταιρίες πληροφορικής και όχι μόνο, να φορολογηθεί (όταν κάθε data θα καταγράφεται μοναδικά, θα διακινείται με χρήση τεχνολογική blockchain). Data σημαίνει εργαλεία γνώσης. Εργαλεία παραγωγής όταν θα υπάρχουν καταγεγραμμένα και αποκεντρωμένα με blockchain τότε θα μπορούν να είναι πολλαπλάσιος πλούτος από το χρυσό ή πετρέλαιο! Τα data επαναχρησιμοποιούνται, δεν μειώνονται, μόνο αυξάνονται, να η λύση για το νέο παγκόσμιο πλούτο. Επιπλέον δεν υπάρχει πρόβλημα γεωπολιτικό ή ισχύος. Ο καθένας εκμεταλλεύεται ανάλογα με τις δυνάμεις του όπως μπορεί τα data!
Κλείνω με την ευχή και την ελπίδα να έχουμε πάντα ανθρώπους όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Τέσλα και ο Μασκ.
Την ιστορία την γράφουν οι προσωπικότητες!
*Ο Νίκος Μπογονικολός είναι Μαθηματικός.
Κάτοχος MSc στην Κυβερνητική και διδακτορική διατριβή στο Εθνικό Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Kharkov.
Συγγραφέας βιβλίων και άρθρων σχετικά με τις Τεχνολογίες Πληροφορικής (Blockchain, AI, IoT).
{Τα τρία προηγούμενα κεφάλαια μπορείτε να να βρείτε στους συνδέσμους
