Η κηδεία του σημαντικού στελέχους του Ελληνικού Εθνικισμού, Δημήτρη Καψάλα, έγινε την Δευτέρα 19 Αυγούστου 2019 στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, παρουσία πολλών φίλων του, πολιτικών πρωταγωνιστών της κοινοβουλευτικής Θεσσαλονίκης και με εμφανή την απουσία του πολιτικο-ιδεολογικού του Μέντωρα, Κώστα Πλεύρη.
Ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε ο ιατρός και τ. Υφυπουργός Κωνσταντίνος Κιλτίδης, αδελφικός φίλος και συν-αγωνιστής του εκλιπόντος, μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε για την προσωπικότητα του χαμηλών τόνων και υψηλής προσφοράς, αγωνιστή Δημήτρη Καψάλα.
Είπε ο Κωνσταντίνος Κιλτίδης:
«Φορτίο βαρύ κυριολεκτικά, ανεπανάληπτε και αξέχαστε ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΨΑΛΑ να σε ζωγραφίσω με λόγια στην νεκρική σου κλίνη. Ιδίως να εκφράσω αυτούς που είναι εδώ και τους περισσότερους ανά τον ελληνισμό φίλους σου. Δεν φεύγεις πλήρης ημερών και είναι άδικο, γιατί γεννούσες και δημιουργούσες πνευματικούς ανδριάντες. Είναι ανάγκη όμως να ακολουθήσω το μέτρο που μας δίδαξες βιωματικά.
Γεννήθηκες σε χρόνους μη θεατρικής σύγχρονης τραγωδίας του ελληνισμού. Όταν ο αλληλοσπαραγμός και οι ξένες επιβουλές γονάτιζαν μέσα στο αίμα την πατρίδα, που έμελλε να αγαπήσεις και να υπερασπισθείς. Εσύ δε ειδικότερα, σημαδεύτηκες κατά τον πλέον τραγικό τρόπο, από την γέννησή σου με ορφάνια. Μια γρανιτένια μάνα Ελένη σε μεγάλωσε και ένας θετός πατέρας Κρίτων σου έδωσε προϋποθέσεις και βούληση μαθήσεως.
Ήσουν από την φύση προικισμένος και αυτό σε οδήγησε από μικρός να διακριθείς και να εισαχθείς στο Πειραματικό Γυμνάσιο. Η συνέχιση των σπουδών σου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ήταν προδεδικασμένη. Τότε με τον χορό στο Λύκειο Ελληνίδων ως αρχιχορευτής σμίγεις με την Κασσιανή, που έμελλε εκτός από σύζυγος και μητέρα του Κρίτωνα και της Δάφνης, να μοιρασθεί και τις πολιτικές αναζητήσεις και όλα τα δύσκολα της ζωής σου.
Πορεύθηκα σχεδόν μισό αιώνα μαζί σου, χωρίς ίχνος παρεξήγησης ή όποιας σκιάς στη σχέση μας. Προσπαθεί να σηκωθεί η θύμησή μου, αλλά γονατίζει. Τι να πρωτοθυμηθώ, πόσους σταθμούς της ζωής σου να αναφέρω, ποια γεγονότα να εξιστορήσω όπου ήσουν πρωταγωνιστής. Έχοντας παρακαταθήκη την ουσία μελέτη των Ελλήνων Φιλοσόφων και την παράδοση, αποτύπωσες το ορθόν και το μέτρο του Ελληνικού Εθνικισμού, όπως προσδιορίσθηκε από τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, Περικλή Γιαννόπουλο, Δραγούμη, Συκουτρή, Βεζανή κά. και προσπάθησε να υλοποιήσει ο Ι. Μεταξάς σε τραγικούς καιρούς.
Η Φοιτητική Εθνική Πρωτοπορία, το περιοδικό Ελληνικό Αύριο, ο Σύνδεσμος Πολιτιστικής Ελληνικής Κληρονομιάς ήταν σχολεία πολιτικής παιδείας και εθνοκρατικού πατριωτισμού. Εσύ διέβλεψες και αρνήθηκες να συμμετάσχουμε στον κανιβαλισμό και την ενοχοποίηση εθνικών αρχών και αξιών, που επί δεκαετίες συντελείται με διαστρέβλωση και μιμητισμό ξένων προτύπων.
Πρώτος εσύ μας οδήγησες στο Άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τιμώντας την μνήμη του. Οι αγώνες που δώσαμε μαζί για την Β. Ήπειρο, την Μακεδονία και την Κύπρο έγιναν όταν μπορούσαν να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι. Σταθμός η συγγραφή του βιβλίου σου με τίτλο ο “Μέγας Αλέξανδρος ο Κατακτητής”, παραμένει η πλέον ρεαλιστική ιστορική προσέγγιση σε διεθνές επίπεδο. Τηλεοπτικές παρουσίες στη Euro Τηλεόραση επί 20 έτη, άρθρα σε εφημερίδες, πολιτικές αναλύσεις στη Voria.gr ως Μακεδών και Καλλισθένης, ομιλίες στο Αριστοτέλειο βιβλιοπωλείο με τους κύκλους Ελληνικής Παιδείας, κάθε Πέμπτη επί σειρά ετών, ενεργός στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στυλοβάτης στους αγώνες της Ομάδας 21 Μακεδονίας-Θράκης και επιμελητής του περιοδικού Ελληνικό Παρατηρητήριο. Είναι όλοι εδώ και αποτίουν φόρο τιμής για τη ζωή που γέμισες, για το έθνος και την πατρίδα που αγωνίσθηκες.
Ήσουν ο ορισμός του ελεύθερου ανθρώπου, που ενσυνείδητα δημιούργησες οικογένεια υποδειγματική, συνεισφορά στο έθνος, ως υπέρτατη πολιτιστική δημιουργία του ανθρώπου. Τα εγγόνια σου ο Ίων και η Ιόλη είναι το Ελληνικό Αύριο που δίδαξες. Ήσουν πάντοτε βιωματικός και ασκητικός μέσα στην κοινωνία και την πολιτική ζωή. Έτσι για μένα είναι τίτλος τιμής, ανεξίτηλος ότι διακήρυττες: “…στην συμβατική πολιτική ζωή θα στηρίζω πάντα ότι κάνει ο Κώστας Κιλτίδης”.
Είσαι, και το καταθέτω ανυπόκριτα και με γνώση ο μόνος άνθρωπος στην πολιτική ζωή, που μπορώ να βροντοφωνάξω: “Ότι και όπως πίστεψες, έτσι και έζησες”. Έφυγες σε άλλες σφαίρες διανόησης, αλλά παρέμεινες γήινος και αυτάρκης.
Πονούσες για την οικογένειά σου, αλλά παρέμεινες αταλάντευτος υπηρέτης των ιδεών σου.
Σου κουνούσαν σημαίες ευκαιρίας και ιδιοτέλειας και εσύ ήσουν δεμένος στο λιμάνι του έθνους και της πατρίδος.
Πολλά μας πίκραναν, πολύ επόνεσες, αλλά αντί να γίνεις αναχωρητής, προτίμησες τον πολυμέτωπο αγώνα πάντα με ήθος και πειθώ. Είσαι από αυτούς που δεν πρέπει και δεν μπορούν να ξεχασθούν. Η Κασσιανή, ο Κρίτων και η Έλενα, η Δάφνη, οι συμμαχητές σου, οι φίλοι σου δια του στόματός μου και της ψυχής μου, με την όποια ανθρώπινη ματαιότητα, σου απευθύνουν το ύστατο χαίρε.
Συνήθιζες να με ρωτάς, σήμερα θα σε ρωτήσω εγώ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΨΑΛΑ: “Τι είναι ο άνθρωπος;”. “Μια ψυχούλα που κουβαλά ένα νεκρικό σώμα”, λέει ο Επίκτητος. Έτσι εμείς όλοι παρακαλούμαι τον Θεό της Πατρίδος μας να αναπαύσει την ψυχούλα σου.
Είναι όμως η μνήμη και ο λόγος που τον προσδιορίζει στην επίγεια ζωή. Εσύ κατά τον λόγο μας έμαθες να δημιουργούμε πρωτογενή σκέψη. Η θεότητα της αρχαιότητας Αίσα μιλούσε για το αναπότρεπτο τέλος. Γι’ αυτό όπως λέει ο ποιητής : “Τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν, θέλουν μα δεν βολεί να λησμονήσουν”. Αιωνία η μνήμη σου, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ»!
Στην εξόδιο ακολουθία διακρίναμε , μεταξύ πολλών άλλων, τον υφυπουργό Θόδωρο Καράογλου, τον βουλευτή (ΝΔ) Στράτο Σιμόπουλο, τον τ. βουλευτή και νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη, τον π. αντιδήμαρχο Θεσσαλονίκης Βαγγέλη Δημητρίου, τον ομότιμο καθηγητή Ιατροδικαστικής Ματθαίο Τσούγκα, τον αντιπεριφερειάρχη Αντώνη Γυφτόπουλο, τον ομότιμο καθηγητή καρδιολογίας Γιώργο Παρχαρίδη, τον π. Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Γαρούφη, τον Ψυχίατρο κ. Ρογκότη, τον γνωστό αγωνιστή κ. Καραμήτσο, τον εκδότη Βασίλη Χρήστου, τους κ.κ. Γαλατσόπουλο και Συνδικο. Με διπλή ιδιότητα, ως φίλοι και ως εκπροσώποι του ΕΝΕΚ παρέστησαν, η Κατερίνα Σκουτέλη και ο Μιχάλης Αθανασιάδης.
