Δεκαέξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το «μαύρο» εκείνο πρωινό της 24ης του Αυγούστου του 2007 όταν η φωτιά που ξεκίνησε από την Ζαχάρω και εξαπλώθηκε τάχιστα σε όλη σχεδόν την Ηλεία άφησε πίσω της νεκρούς, στάχτη και ανυπολόγιστες καταστροφές.
Στην στροφή του «θανάτου», στην μαρτυρική Αρτέμιδα, άνθρωποι χάθηκαν, σπίτια έκλεισαν, περιουσίες καταστράφηκαν και όνειρα μιας ολόκληρης ζωής έσβησαν. Δεν ξεχνάμε ποτέ εκείνους που «έφυγαν» αλλά ούτε εκείνους που έμειναν πίσω, αναγκασμένοι να ζουν με το βάρος της απώλειας και της μνήμης. Οφείλουμε όμως, να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να μην ζήσει ποτέ ξανά κανείς μια ανάλογη τραγωδία, να μην ζήσει ποτέ ξανά η Ηλείας μας ανάλογη τραγωδία.
Δυστυχώς, η φετινή «μαύρη» επέτειος συμπίπτει με τις καταστροφικές πυρκαγιές που καίνε τα τελευταία 24ωρα σε ολόκληρη την χώρα και η σκέψη μας γυρνά αυθόρμητα πίσω σε εκείνο το καλοκαίρι που η Ηλεία μας πληγώθηκε, πόνεσε και μαύρισε αλλά και σε όλους εκείνους που έδωσαν, δίνουν και θα συνεχίσουν να δίνουν την άνιση μάχη με τις φλόγες για να προστατεύσουν ανθρώπους, ζώα, περιουσίες και το φυσικό περιβάλλον.
Η 24η Αυγούστου θα αποτελεί πάντα ημέρα μνήμης και πένθους για τους συμπολίτες μας που έχασαν τόσο άδικα την ζωή τους αλλά και ένα μάθημα ότι πρέπει να δώσουμε επιπλέον έμφαση στον τομέα της πρόληψης και της στήριξης των κοινωνιών που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές.
