γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
«Αξίζει κάποιος να αρθρογραφεί τονίζοντας την έλλειψη δυνατοτήτων ενός πολιτικού προσώπου; Δεν κινδυνεύει να του αποδώσουν εμπάθεια; Δεν υπάρχει φόβος να πετύχει το ανάποδο αποτέλεσμα και να τον κάνει επίκεντρο ενδιαφέροντος σε καιρούς πολιτικής παρακμής»; Είναι ένα ερώτημα που ταλάνιζε τη σκέψη μου επί σειρά ημερών καθώς ένιωθα την ανάγκη να γράψω ένα ακόμα άρθρο για τον Γιάννη Μαλτέζο. Τον πολιτικό (όπως νομίζει) Γιάννη Μαλτέζο.
Κατέληξα πως πρέπει να το κάνω, ως οφειλόμενη υποχρέωση προς τον ωραίο Έλληνα και καλό Περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα. Έναν Αυτοδιοικητικό που έχει μια πορεία (και του εύχομαι να την συνεχίσει για μια θητεία ακόμη) επ’ ωφελεία του πολιτικού ήθους και της διοικητικής αποτελεσματικότητας.
Και βέβαια, ανάλογης υποχρέωσης, προς τους Πολίτες της Αργολίδας που τους αξίζει να έχουν σωστή πληροφόρηση περί των ανθρώπων που διεκδικούν την ψήφο τους προβάλλοντας παρασκηνιακά πως είναι οι εκλεκτοί της άρχουσας κυβερνητικής ομάδος.
Άκουσα την συνέντευξη που έδωσε ο Γιάννης Μαλτέζος σε μεγάλο κανάλι της Πελοποννήσου και διέκρινα τη Ναπολεόντια τάση του «όλα τα έκανα εγώ». Δικαίωμά του να λέει ότι θέλει. Στο τέλος τέλος, αν σκεφτούν και οι πολίτες λιγάκι ίσως δουν ότι υπήρχε μια συνεχής τάση οικιοποίησης έργων και προγραμμάτων άλλων. Όμως δεν είναι αυτό που με απασχόλησε. Ούτε το γεγονός ότι τρομοκράτησε τον κόσμο και δυσφήμησε το Άργος με τον χωρίς στοιχεία ισχυρισμό για το δήθεν προβληματικό νερό που μοιράζει η ΔΕΥΑΑΡΜ.
Άλλο μου έκανε εντύπωση. Η μικρότητα, η εμπάθεια και ο παιδισμός που έβγαλε (και καταγράφτηκε στο video) όταν νομίζοντας πως οι κάμερες είναι κλειστές γύρισε και είπε -με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά- αναφερόμενος στον Δήμαρχο του δήμου που δυσφημούσε …«Δεν θα μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ…»
Μικρότητα, εμπάθεια, εκδικητικότητα και ότι άλλο σκεφτεί ο καθένας, βγήκε στον αέρα.
«Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να είναι Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου;», σκέφτηκα. Και όμως είναι. Έγινε Πρόεδρος γιατί τον πρότεινε ο Περιφερειάρχης και ψηφίστηκε λόγω της πρότασης. Δεν τίμησε όμως τον προτείνοντα. Ούτε προστάτευσε το κύρος της θέσης του όταν το έσυρε σε μια πορεία ψεμάτων, μισής αλήθειας, απόκρυψης πληροφοριών και κατηγοριών που τις εξαπέλυε με ύφος “μωράς παρθένου”.
Είναι πιθανόν ότι ο Περιφερειάρχης, για λόγους πολιτικών συσχετισμών, να μην μπορεί να του ζητήσει να παραιτηθεί. Ο ίδιος όμως, θα έπρεπε να έχει την πολιτική ευαισθησία και το φιλότιμο να αναγνωρίσει ότι “πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη” επιδεικνύοντας πολιτική εμπάθεια και χρησιμοποιώντας τον τίτλο της θέσης του για να προσδώσει κύρος στις πολιτικές ανοησίες που εκστόμιζε. Θα έπρεπε να κατανοεί ότι το 60% των Αργείων που ψηφίζει Καμπόσο ένιωσαν πολιτικά προσβεβλημένοι και ο απόηχος αυτής της προσβολής δεν θα σβήσει εύκολα. Αντιθέτως θα αναζωπυρωθεί (σαν τα καντηλάκια των πυρκαγιών) όταν θα τα φυσήξει ο άνεμος των Περιφερειακών εκλογών.
Και τότε, όταν θα χρειαστεί να φωνάξουν πάλι τον Καμπόσο να βάλλει πλάτη, ίσως σκεφτούν πως είναι ασύμβατο ο πολιτικά πυρομανής Μαλτέζος να διασωθεί από τον πολιτικό Διασώστη Καμπόσο.
