Ο “θλιμμένος Λέων του Ναυπλίου” όπως είναι το όνομα του μνημείου στο Ναύπλιο είναι ένα υπέροχο σμιλεμένο (πριν 180 χρόνια) λιοντάρι τεραστίων διαστάσεων αποτελεί ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα του Ναυπλίου.
Ο λόγος που δημιουργήθηκε αυτό το σπάνιας ομορφιάς μνημείο πριν από 180 και πλέον χρόνια ήταν για να αποδώσει φόρο τιμής στα θύματα μιας επιδημίας εκείνης της εποχής. Πιο συγκεκριμένα αυτή η επιδημία ήταν ο κοιλιακός τύφος που αποδεκάτισε εκατομμύρια ανθρώπους στις αρχές του 18ου αιώνα.
Αυτός ο ιός, θέρισε τον πληθυσμό των κατοίκων του Ναυπλίου και τη φρουρά που συνόδευε τον Βασιλιά Όθωνα.
Η Ιστορία:
Στις 25 Ιανουαρίου 1833, ο 17χρονος βασιλιάς Όθων έφτασε στην πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους, το Ναύπλιο. Ανάμεσα σε αυτούς που τον υποδέχτηκαν ήταν και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο οποίος κατέθεσε τα όπλα του μπροστά στα πόδια του.
Παρέμεινε στο Ναύπλιο για 11 μήνες. Πολλοί Βαυαροί ακόλουθοι προσβλήθηκαν από κοιλιακό τύφο και έχασαν τη ζωή τους.
Αργότερα, ενώ η πρωτεύουσα είχε μεταφερθεί στην Αθήνα, ο πατέρας του Όθωνα, Λουδοβίκος Α’, ζήτησε από τον Βαυαρό γλύπτη, Κρίστιαν Ζίγκελ να φιλοτεχνήσει γλυπτό στη μνήμη των συμπατριωτών του που πέθαναν στο Ναύπλιο.
Ο Ζίγκελ σμίλευσε πάνω σε βράχο στο συνοικισμό Πρόνοια, ένα τεράστιο γλυπτό που είχε τη μορφή λιονταριού. Στη γερμανική επιγραφή που υπάρχει κάτω από το γλυπτό αναγράφεται:
«Οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες της βασιλικής βαυαρικής μεραρχίας προς του συμπατριώτες τους. Ανηγέρθη από τον βασιλέα Λουδοβίκο Α’ της Βαυαρίας. Το εποίησε ο Χριστιανός Ερρίκος Ζίγκελ».
