γράφει ο Νικηφόρος Λυκίδης
Με 51 υπουργούς, αναπληρωτές υπουργών και υφυπουργούς, εκ των οποίων μόνον οι 5 ήταν γυναίκες, ορκίσθηκε χθες η πρώτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι 21 από τους ορκισθέντες υπουργούς, όλοι προσωπική επιλογή του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Ελληνικού Λαού, μέσα από τα ψηφοδέλτια του κόμματος. Είναι, όπως μας τους αναφέρουν οι δημοσιογράφοι …καταξιωμένοι «τεχνοκράτες».
Λογικά προκύπτει το ερώτημα: Ένα κόμμα με την ιστορία, την παράδοση και το πολυδιαφημισμένο Μητρώο Στελεχών, με 158 εκλεγμένους Βουλευτές, δεν είχε τους κατάλληλους ανθρώπους για να κυβερνήσει και έπρεπε να προσφύγει σε «ενισχύσεις εκ του εξωτερικού»;
Η ανθρωπογεωγραφία της νέας κυβέρνησης μας οδηγεί και σε ένα ακόμη συμπέρασμα. Ότι, πρόκειται για μια «κυβέρνηση πεντακομματική». Προφανώς όχι λόγω συνεργασίας κομμάτων με σκοπό την ευρύτερη συναίνεση αλλά λόγω κομματικής προέλευσης των ορκισθέντων υπουργών. Για του λόγου το αληθές καταγράφω:
Θεοδωρικάκος …ΚΚΕ
Σκυλακάκης …ΔΡΑΣΗ
Χρυσοχοΐδης …ΠΑΣΟΚ
Μενδόνη …ΠΑΣΟΚ
Θεοχάρης …ΠΟΤΑΜΙ
51 λοιπόν υπουργοί, στην κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, εκ των οποίων οι 21 μη κομματικοί τεχνοκράτες, οι 5 από άλλα κόμματα και μόνον 25 εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας. Ανάμεσά τους και 12 προερχόμενοι από το ΛΑΟΣ, την Πολιτική Άνοιξη, το κόμμα της Ντόρας και του Αβραμόπουλου.
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: «Αν διαγκωνίσθηκαν 1.000 Νεοδημοκράτες για να συμπεριληφθούν οι μισοί εξ αυτών στα ψηφοδέλτια και να ξοδευτούν σε χρήμα, κόπο και υποχρεώσεις για να εκλεγούν οι 158, πόσο δίκαιο είναι να καταλήγουν τελικά, νεροκουβαλητές ενός Κνίτη, 2 Πασόκων, ενός Ποταμίσιου και ενός της Δράσης”;
Και επί πλέον, πόσο απαξιωτικό είναι για ένα πολίτευμα όπως ο Κοινοβουλευτισμός να περιφρονείται η επιλογή των ψηφοφόρων και να επικρατεί η θέληση του ενός;
Συμπτώματα όλα των καιρών και της παρακμής δομών και αξιών που διανύουμε.
Νικηφόρος Λυκίδης
