Στο Βουλευτικό Ορκωμοσία… Στο Εργατικό Κέντρο Προσκύνημα

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Την Κυριακή 17^η Δεκεμβρίου θα υπάρξει μεγάλη κινητικότητα στο Ναύπλιον. Πολιτικοί και προύχοντες θα οδεύουν προς το Βουλευτικό ενώ, άνθρωποι του Λαού και οικονομικά πληττόμενοι από την ακρίβεια, θα οδεύουν προς το Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου Ερμιονίδας.

Προς το Βουλευτικό, στην Παλαιά Πόλη, θα οδεύουν οι νεοεκλεγέντες Δημοτικοί Σύμβουλοι, Πολιτικοί και Εκκλησιαστικοί παράγοντες, κομματικά στελέχη της νομενγκλατούρας των κομματικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στο Ναύπλιον και κάποιοι φίλοι και συγγενείς που θα ανταποκριθούν στην πρόσκληση του Βαγγέλη Λαμπρόπουλου, κορυφαίου παράγοντος της νέας δημοτικής αρχής.

Προς το Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου Ερμιονίδας, στην λαϊκή συνοικία Πρόνοια, θα οδεύουν άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, συνταξιούχοι και άνεργοι, τέως νοικοκυραίοι που τους τσάκισε η εποχή του μνημονίου και η ασυδοσία στην άνοδο των τιμών στα ενοίκια, το ρεύμα, τα τρόφιμα και τώρα η επιβολή του τεκμηρίου. Θα πηγαίνουν ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ραφαήλ Μπαρού, για να προμηθευτούν σε πολύ χαμηλές τιμές τρόφιμα, μέλι και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για την επιβίωση των οικογενειών τους.

Δύο διαφορετικές δραστηριότητες, με δύο διαφορετικούς κόσμους!

Η εκπλήρωση της τυπικής υποχρέωσης που προβλέπει ο νόμος, για την εναλλαγή των ομάδων που θα ασκήσουν διοίκηση, στο Βουλευτικό.

Η ικανοποίηση της ανάγκης επιβίωσης των εχόντων ανάγκη, με πρωτοβουλίες που δεν επιβάλλει ο νόμος αλλά η κοινωνική συνείδηση, κάποιων άλλων ταγών της κοινωνίας, στο Εργατικό Κέντρο.

Αν ήμουν Φιλελεύθερος, Κομμουνιστής ή οπαδός της παγκοσμιοποίησης θα έλεγα πως πρέπει να διαλέξουμε με ποιον κόσμο θα ταχθούμε.

Επειδή είμαι Εθνικιστής, και δεν διαχωρίζω τους Έλληνες, θα πω ότι «Αυτοί οι δύο υπαρκτοί κόσμοι, μπορούν να συνυπάρχουν, να συνεργάζονται και να ζουν δημιουργικά, με αξιοπρέπεια. Έχοντας δικαίωμα σε κοινή αφετηρία του αγώνα τους για επιβίωση ή ανάδειξη, σε ισότιμη απολαβή υπηρεσιών υγείας και βεβαίως στο δικαίωμα Ελληνικής Παιδείας».

Και αυτό είναι ευθύνη και υποχρέωση του παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος και των συνειδητοποιημένων Ελλήνων Πολιτών.