Ανδριανός: Εκλέγεται χωρίς να στηρίζει αιτήματα της κοινωνίας

γράφει ο Ε.Π.ΜΟΝΟΣ

Η αφορμή, για το σημερινό άρθρο, μου δόθηκε από τον ίδιο τον κυβερνητικό βουλευτή. Και συγκεκριμένα από την ομιλία που έκανε στον σύντομο χαιρετισμό του την Γιορτή της Ελιάς και του Ελαιολάδου που έγινε για 8^η χρονιά στην Ερμιονίδα.

Είπε ο Γιάννης Ανδριανός, θέλοντας να δείξει το πόσο ενδιαφέρεται ο ίδιος αλλά και η κυβέρνησή του για τα προβλήματα του τόπου και ιδιαίτερα των Αγροτών: «Σ’ αυτήν εδώ την πλατεία, στην πρώτη μου εκλογή το 2009 είχα δεσμευτεί γι’ αυτό το έργο (την επέκταση της παροχής αρδευτικού νερού από τον Ανάβαλο) και ήδη κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο σας διένειμα τα έγγραφα της δημοπράτησης. Ειδικά για τα έργα επέκτασης των δικτύων του Αναβάλου στην Ερμιονίδα, έργο προϋπολογισμού 63,3 εκατομμυρίων ευρώ».

Είπε δηλαδή ότι, για ένα έργο απολύτως απαραίτητο για την Αγροτική παραγωγή έκανε αγωνιζόμενος 14 ολόκληρα χρόνια για να το φτάσει σε φάση δημοπράτησης και ότι, στην καλύτερη περίπτωση θα ξεκινήσει η κατασκευή του το 2024 με άγνωστο τον ορίζοντα λειτουργίας του.

Εν τω μεταξύ, κτήματα με Ροδιές ξεπατώνονται και Ελαιώνες παράγουν ελιές με μικρή περιεκτικότητα λαδιού λόγω έλλειψης νερού. Με απλά λόγια, στα 20 χρόνια καθυστερήσεων χάθηκαν περισσότερα από 200.000.000 ευρώ εισόδημα για τους Αγρότες και την περιοχή. Σκεφτείτε, να μην είχε δεσμευτεί!

Αν ο κ. Ανδριανός νομίζει ότι κατηγορείται αδίκως για το θέμα αυτό, δεν έχει παρά να μας πει τι έκανε για την προώθησή του ως κυβερνητικός παράγων, πέραν από κουβεντούλες, και καταθέσεις επιστολών ενδιαφέροντος. Ενέργειες δηλαδή για το θεαθήναι.

Ο Γιάννης Ανδριανός είναι ευπρεπής σαν άνθρωπος. Είναι άριστος ταχυδρόμος στο έργο προώθησης επιστολών και αναφορών. Είναι ακόμα πιο καλός στο να συμπαρίσταται σε κηδείες, μνημόσυνα, γάμους, βαπτίσεις, δημόσιες εκδηλώσεις και ημερίδες. Είναι όμως παράδειγμα προς αποφυγήν στο να συμμετέχει σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις αγωνιούντων ανθρώπων (για οικονομικούς, περιβαλλοντικούς, εκπαιδευτικούς, εθνικούς, οικονομικούς, κ.α. λόγους). Τις αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι.

Γι’ αυτό και δεν τον είδαμε σε καμία κινητοποίηση τον καιρό των μνημονίων (αντιθέτως ψήφισε και 2 από αυτά), των μεγάλων διαμαρτυριών για περιβαλλοντικά ζητήματα του Αργολικού κόλπου, τις κινητοποιήσεις των γονέων για τα προβλήματα των παιδιών τους στα σχολεία, ούτε στις κινητοποιήσεις των Υγειονομικών που τους απέλυαν για ένα πείσμα κλπ. Γενικότερα, οχυρωμένος πίσω από το «Είμαι κυβερνητικός βουλευτής» αυτοπεριορίζεται αγωνιστικά στο ρόλο του διακομιστή εγγράφων. Έτσι όμως, ο ίδιος φαίνεται καλό παιδί στους κομματικούς μηχανισμούς αλλά ΚΑΙ εξ αιτίας της σιωπής του, χάνονται χιλιάδες κομματικοί ψηφοφόροι.

Για να μην πολυλογώ και σαν τελευταίο παράδειγμα αναφέρομαι στο υπό συζήτηση φορολογικό νομοσχέδιο. Αν πιστεύει πως είναι σωστό θα έπρεπε να είναι παρών στα συλλαλητήρια του Ναυπλίου και του Άργους και να εξηγεί ευθαρσώς κοιτώντας στα μάτια τους διαμαρτυρόμενους ότι «Σωστά πράττει ο Χατζηδάκης και η κυβέρνηση. Ότι οι διαμαρτυρόμενοι Δικηγόροι, Γιατροί, Εστιάτορες, Μικρομαγαζάτορες, είναι Φοροκλέπτες και δεν πρέπει να διαμαρτύρονται». Να στηρίξει την κυβέρνησή του στη δύσκολη “μεταρρύθμιση”, όπως ονομάζουν την μεθοδολογική φορολογική οπισθοδρόμηση που ετοιμάζονται να νομοθετήσουν.

Διαφορετικά, θα έπρεπε να τρέχει στα Υπουργεία και στους Σκέρτσους να τους εξηγεί ότι «ο Βασίλης, ο Δημήτρης, η Σοφία, και χίλιοι ακόμα μικροεπαγγελματίες θα κλείσουν το 2024 και θα είναι και χρεωμένοι λόγω αναδρομικότητας με φόρους, πρόστιμα και τόκους που δεν θα έπρεπε». Να τους λέει ότι «θα μείνουν πίσω οι πληρωμές των ανθρώπων αυτών στα ασφαλιστικά ταμεία». Ότι «θα βγουν στην ανεργία αφού πρώτα στείλουν στον τ.ΟΑΕΔ τον όποιο εργαζόμενο είχαν». Ότι «θα κάνουν χαρτιά για πρόωρη σύνταξη και θα στερήσουν τα ταμεία από έσοδα και θα τα φορτώσουν με έξοδα».

Δεν τα κάνει αυτά ο κυβερνητικός βουλευτής που, συμπωματικά, όταν εκλέχθηκε η Νέα Δημοκρατία έβγαζε δύο βουλευτές και έκτοτε βγάζει μόνον έναν… τον ίδιο.

Θα έπρεπε έστω να αρθρογραφεί υπέρ του κόμματός του ή υπέρ των πληττομένων, αναλόγως του που βρίσκεται το δίκαιο. Δυστυχώς δεν το κάνει ούτε αυτό.

Απομένει να τον δούμε να ψηφίζει υπέρ των εφαρμοστικών διαταγμάτων (για το όνομα της Μακεδονίας) και της υιοθεσίας παιδιών από ζευγάρια ΛΟΑΤΚΙ ή την συνεκμετάλλευση του πλούτου του Αιγαίου, για να ολοκληρωθεί το παιχνίδι.

Δικαιούται να τα κάνει, σύμφωνα με τις αρχές της πολιτικής ορθότητας. Άλλωστε, κυρίαρχος είναι στην Αργολίδα και στο κόμμα γνωρίζεται με τον τελευταίο ανθυποκλητήρα. Γι’ αυτό και μπορεί να συμβάλλει στην αλλαγή δημοτικών αρχόντων που δεν του αρέσουν ή που του το ζήτησαν από ψηλά. Μπορεί να στηρίζει πολιτικές που δεν υπηρετούν την Αργολίδα και κυρίως, μπορεί ανενόχλητος, απολαμβάνοντας Πολιτικής και Δημοσιογραφικής Ασυλίας να προετοιμάζει την εκ νέου επανεκλογή του στις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές όποτε και αν αυτές γίνουν υπό συνθήκες ομαλές ή Εθνικού προβληματισμού.

Είναι σαφώς ένα παράδειγμα που θα συζητείται στο μέλλον. Θετικά ή αρνητικά, ο καιρός θα δείξει!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Η πιο σπουδαία αρετή του Δημήτρη Καμπόσου ΕΔΩ

ΑΥΡΙΟ: Γιώργος Γαβρήλος. Το Αύριο της Κεντροαριστεράς στην Αργολίδα