Όποιοι από εσάς είσαστε μιας κάποιας ηλικίας ή έχετε μάθει για τα περιοδικά με τα οποία ανατράφηκαν οι γενιές των παιδιών της εικοσαετίας 1960-1980, θα γνωρίζετε το περιοδικό με τις περιπέτειες του Ταρζάν στη ζούγκλα των Μάο Μάο.
Στο περιθώριο του ήρωα, που είχε κατακτήσει τις ψυχές των παιδιών για τη δύναμη που τον διέκρινε να τα βάζει με τους ισχυρούς υπερασπίζοντας το λαό και τα ζωντανά της ζούγκλας, ζούσε το υπηρετικό προσωπικό, ο Ποκοπίκο και η Χουχού.
Ο Ποκοπίκο ήταν ένας κοντούλης χοντρούλης και χαζούλης, ιθαγενής, που του άρεσε, κάποιες φορές, να παριστάνει τον Ταρζάν. Ήταν ο τριτοκλασσάτος “ήρωας” του περιοδικού που μας διασκέδαζε με τις γκάφες του. Η Χουχού ήταν μια κοντόχοντρη υπηρέτρια για τη λάντζα, με την οποία ήταν «δεμένος» ο Ποκοπίκο (Δεν θυμάμαι αν αυτή του “καθόταν” κι όλας).
Ο Ταρζάν, ήρωας και αγνός, πολλές φορές είχε χρειαστεί να σώσει τον Ποκοπίκο ή τη Χουχού από τις άγριες φυλές όπου πήγαιναν και παρίσταναν τους κάποιους.
Θυμάμαι μάλιστα που οι Ιθαγενείς, αποκαλούσαν τον Ποκοπίκο «Αχάμπα Ρούρα» δηλαδή «Κοντοπίθαρο στοιχειό». Μάλιστα, μια φορά (σε μια από τις πολλές ιστορίες) ο Ποκοπίκο είχε αποπειραθεί να κοροϊδέψει τους Ιθαγενείς που τον έπιασαν και τον έβαλαν μέσα στο καζάνι με τη φωτιά από κάτω για να τον φάνε, καθώς ήταν και παχουλός.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά καθώς είδα στο face book μια φωτογραφία ενός φθαρμένου περιοδικού με τη λεζάντα «Πωλείται σε χαμηλή τιμή λόγω κακής ποιότητας και φθοράς από τη χρήση του».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι σκέψεις για ομοιότητα με υποψήφιους μεγάλου δήμου δεν αποτελεί πρόθεση του γράφοντος
