Γράφει ο Χάρης Βασιλείου Μιχαλακόπουλος….
Ο τέως (κωμικός) ηθοποιός και νυν (τραγικός) Πρόεδρος της Ουκρανίας , μίλησε με διαφορά λίγων ωρών σε 2 κοινοβούλια. Της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ο σκοπός αυτών των ομιλιών ήταν (δήθεν) να αναδείξει το πρόβλημα και να ζητήσει βοήθεια από τις χώρες. Μίλησε δε σε 2 χώρες που οι πολιτικές τους ηγεσίες πήραν ήδη μέτρα κατά της Ρωσίας, που πληρώνει ο λαός τους. Σε 2 χώρες που κανένα πρόβλημα δεν είχαν μέχρι χθες με τη Ρωσία. Αντίθετα (κανονικά) θα έπρεπε να έχουν πρόβλημα με τον ίδιο και τη Κυβέρνησή του, που με διάταγμα απαγόρεψε μέχρι και τη χρήση της Ελληνικής γλώσσας και παράλληλα αναγνώρισε μόνο τη Τουρκική μειονότητα στη χώρα του. Στη συνέχεια άφησε ελεύθερους τους AZOFίτες και τα παρακλάδια τους να κάνουν αίσχη εναντίον των Ελλήνων ομογενών μας. Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά οι Ελληνικές (και Κυπριακές Κυβερνήσεις) έκαναν τη «πάπια» και σφύριζαν αδιάφορα και τώρα τους έπιασε ξαφνικά (δήθεν) ο πόνος για την ομογένεια.
Μίλησε λοιπόν στην Ελληνική Βουλή και έφερε να μιλήσουν μαζί του και μαχητές του ΑΖΟV. Από τα δικά τους στόματα ακούσαμε ότι ανήκουν στο τακτικό στρατό. Με λίγο μυαλό στο κεφάλι του ο καθένας, πρέπει να απορήσει γιατί δεν έβαλε έναν κανονικό στρατιωτικό να μιλήσει. Μήπως τελικά δεν είναι μαζί του ο τακτικός στρατός και έχει μόνο μισθοφόρους (ποιος τους πληρώνει είναι εύκολο να το σκεφτεί ο καθένας) και το τάγμα AZOF; Τα αποτελέσματα αυτής της παρουσίας και τη πολιτική θύελλα που σηκώθηκε την ξέρετε όλοι. Μένει να δούμε εάν θα υπάρξει συνέχεια ή θα μείνει στην ιστορία έως ακόμα ένα αυτογκόλ της Κυβέρνησης (και όχι μόνο αυτής) και αυτό θα σβήσει σύντομα υπό το βάρος της «θεσούλας» ή μιας ακόμα χρυσής Πετσο-λίστας στα ΜΜΕ. Το χειροκρότημα στο τέλος θα στοιχειώνει για πάντα την πολιτική τους καριέρα.
Μίλησε έπειτα και στη Κυπριακή Βουλή. Μίλησε σε μια χώρα που έχει κατοχικό Τουρκικό στρατό στο 1/3 της. Ζήτησε βοήθεια από τη Κύπρο χωρίς να καταδικάσει τη κατοχή από τους Τούρκους. Ζήτησε βοήθεια και με περίσσιο θράσος, αυτή η μαριονέτα του ΝΑΤΟ, έκλεισε τη σύνδεση πριν πάρει το λόγο η Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής. Προφανώς δεν θα ήθελε να έρθει σε δύσκολη θέση να του ζητηθεί να πει κακιά κουβέντα για το Σουλτάνο.
Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε λοιπόν αυτόν τον φιλό-Τουρκο;
Πόσο ακόμα θα ματώνουν οικονομικά Έλληνες και Κύπριοι για τα μάτια του;
Πόσο ακόμα θα χειροτερεύουν οι σχέσεις μας με μια υπερδύναμη όπως η Ρωσία, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα;
Η χθεσινή θεατρική παράσταση λοιπόν ήταν αναγκαία για να καταλάβει και ο τελευταίος νοήμων πολίτης ότι οι πολιτικοί Ελλάδας και Κύπρου άγονται και φέρονται με ξένα συμφέροντα και όχι για το καλό του Έθνους και της Πατρίδας….
Με κωμική και τραγική διάθεση ο επίλογός μου…
«Πάτα το κουμπί ΚΙΜ-δε μπορεί να το ζούμε όλο αυτό και οι Έλληνες να είναι καθηλωμένοι στα τουρκο-σήριαλ και στα κομματικά γραφεία …»
