γράφει ο Δημήτρης Ηλ. Κρανιάς
Ήταν πολιτικά ενδιαφέρουσα η επίσκεψη Τσίπρα στην Αργολίδα τόσο λόγω του θεσμικού του ρόλου όσο και λόγω των αντικειμενικών προβλημάτων, που οξύνθηκαν με τις πρόσφατες κακοκαιρίες. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επέλεξε να έλθει μια εβδομάδα μετά τον απελθόντα υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης επιδιώκοντας να κριτικάρει τα κυβερνητικά μέτρα και να προτείνει βελτιώσεις ή άλλα μέτρα.
Προσπαθώντας να την αποτιμήσουμε ψυχρά και ίσως λίγο απόμακρα από την πολιτική μας τοποθέτηση επιχειρούμε μια ματιά και με τα θετικά που μπορεί να αφήνει πίσω της.
Η όλη επίσκεψη ήταν καλοστημένη. Ο Α. Τσίπρας επισκέφθηκε το συνεταιρισμό «Αργολική Γη», πληγείσες καλλιέργειες στο Κουτσοπόδι, άκουσε τον κόσμο στη πλατεία Αγίας Τριάδας και επικέντρωσε σε δύο προτάσεις ουσιαστικά. Ζήτησε επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο (εδώ σημειώνουμε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη εξαγγείλει την επιστροφή του ΕΦΚ στους νέους αγρότες που συμμετέχουν σε συνεταιριστικά σχήματα συμβολαιακής γεωργίας. Ζήτησε ειδική επιδότηση της αντιστάθμισης της αύξησης του ηλεκτρικού ρεύματος, εδώ σημειώνουμε ότι ήδη έχει γίνει κάλυψη του 80% για τους δύο τελευταίους μήνες του 2021 και 50% για τους δύο πρώτους του 2022. Έκλεισε δε τη δήλωσή του με την ατάκα «έγνοια της κυβέρνησης είναι οι ισχυροί, η διαπλοκή και το μεγάλο κεφάλαιο». Και με αυτή τη δήλωσή του (στην ουσία για τα πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης) αποδυνάμωσε το νόημα της επίσκεψής του ως «συμπαράσταση» στον αγροτικό κόσμο.
Αγνόησε ή ξέχασε όμως κάποια άλλα πράγματα ο κ. Τσίπρας στην Αργολίδα. Δεν είχε ούτε ένα ίχνος αυτοκριτικής για το δικό του έργο. Ούτε καν για την καθυστέρηση πληρωμής των όποιων αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ παρά τη νομοθετημένη ήδη από το 2010 διαδικασία. Αγνόησε την άμεση βελτίωση που απαιτούν οι υποδομές στην περιοχή με χαρακτηριστική συνέπεια τις διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος, που παρατηρήθηκε τις ημέρες του παγετού. Αγνόησε τέλος τους δύο δημάρχους των δήμων που ανήκουν τα χωριά που επισκέφθηκε και οι οποίοι εκ των πραγμάτων έρχονται σε επαφή με την καθημερινότητα των αγροτών.
Η ένταση του αγροτικού προβλήματος απαιτεί ενωτικές προτάσεις και η ανάγκη για άμεσες επιπλέον στοχευμένες παρεμβάσεις δεν επιτρέπει μικροπολιτικές τοποθετήσεις του τύπου αγρότες vs μεγάλο κεφάλαιο. Η έγκαιρη αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ, η συνδρομή της πολιτείας για ζημιές που αφορούν και το φυτικό κεφάλαιο, η επανεκτίμηση της ρήτρας αναπροσαρμογής (ιδιαίτερα αναγκαίο στο νομό μας), όποιο μέτρο ανάλογο της μείωσης του ΦΠΑ σε λιπάσματα και ζωοτροφές, η συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με μέτρα ευρύτερης ελάφρυνσης των πληγέντων και γενικότερα η αντιμετώπιση του αγροτικού ως «διαχείριση κρίσης» είναι πλέον απαραίτητες για την προστασία της πρωτογενούς παραγωγής, που έχει απομείνει στο νομό αλλά και τη χώρα.
