Λίγα λόγια εις μνήμην της AIKATEΡΙΝΗ ΦΑΚΑΛΟΥ- Ιστοριογράφου– συγγραφέα , από τον Πρόεδρο της ΕΑΑΝ Ηλείας Πλοίαρχο (Ε) ε.α. Ζώη Υφαντή Π.Ν.
Mε μεγάλη λύπη και θλίψη αποχαιρετήσαμε στις 11 Νοεμβρίου μια αγαπημένη φίλη που αγάπησε το Πολεμικό Ναυτικό όσο λίγοι. Αποχαιρετήσαμε μια συνεργάτη του Παραρτήματος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού του Νομού Ηλείας. Έδωσε τα πάντα ως Υπάλληλος σε όποιες Υπηρασίες και αν υπηρέτησε αλλά και ως Πρόεδρος των Μονίμων Πολιτικών Υπαλλήλων Μ.Π.Υ.) του Πολεμικού Ναυτικού Δεν “μάσαγε” τα λόγια της προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των συναδέλφων της. Δεν ήταν τυχαίο ότι Υπουργός Εθνική Άμυνας αντιθέτων πολιτικών πεποιθήσεων με την αείμνηστη Κατερίνα την έπαιρνε τηλέφωνο κάθε χρόνο στην ονομαστική της εορτή.
Γνώριζα την Κατερίνα πάνω από 25 χρόνια από την εποχή που υπηρετούσαμε στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας και σήμερα ως Πρόεδρος του Παραρτήματος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών του Νομού Ηλείας νοιώθω ότι χάσαμε πλέον ένα κομάτι μας, μια εκλεκτή συνάδελφο που ήταν παρούσα δίπλα μας όποτε και όταν την χρειαστήκαμε. Θυμάμαι όταν έμαθε για την λειτουργία του Γραφείου της Ένωσης και μας επισκέφθηκε, ξαφνιαστήκαμε και οι δύο μας γιατί ξανασυναντηθήκαμε μετά από πολλά χρόνια.
Θυμάμαι την χαρά της όταν σε συνεργασία με την προηγούμενη Διοίκηση του Λιμενικού Ταμείου Κατακόλου τιμήσαμε (όπως κάναμε κάθε χρόνο 2014 – 2018) το 2016 τον Προστάτη μας Άγιο Νικόλαο και τις Νικηφόρες Ναυμαχίες των Βαλκανικών Πολέμων 2012 – 2013 και η αγαπητή Κατερίνα εκφώνησε τον Πανηγυρικό της Ημέρας, όταν σε συνεργασία με τον Δήμο Ανδραβίδας – Κυλλήνης και την Τ.Κ. Λεχαινών ήλθε για 1η φορά στην Ηλεία η κινητή έκθεση της Υπηρεσίας Ιστορίας του Πολεμικού Ναυτικού “Μεθ’ Όρμής Ακαθέκτου” τα δάκρυα χαράς που κύλησαν από τα μάτια της όταν ανέβηκε στο βήμα να μιλήσει για την Υπήρέσια που έδωσε τα μέγιστα. Με είχε γνωρίσει με τον Βετεράνο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Ναύαρχο Θ. Λυμπεράκη Π.Ν. ο οποίος ήταν ο τελευταίος επιζών από την Απόβαση της Νορμανδίας με τον οποίο συνεργαζόταν και συμπωματικά έφυγε από την ζωή την ημέρα που αποχαιρετούσαμε την Κατερίνα στην Ζαχάρω!!!
Η Κατερίνα – Ρίνα για τους φίλους- γεννήθηκε στην Ζαχάρω όπου τελείωσε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Από το 1971 έως το 2009 εργάσθηκε στο ΥΕΘΑ και συγκεκριμένα στο Πολεμικό Ναυτικό ως Μόνιμος Πολιτικός Υπάλληλος σε υπηρεσίες του εντός και εκτός Λεκανοπεδίου Αττικής μέσω ΑΣΔΥ (Ανώτατο συμβούλιο δημοσίων υπαλλήλων που καταργήθηκε από της δικτατορία το 1973). Υπηρέτησε στις ΗΠΑ στελεχώνοντας το γραφείο του Ναυτικού Ακολούθου το 1981 με ειδικό σκοπό από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να βρει όσο πιο πολλούς Έλληνες 3 & 4 γενιές πίσω, υπηρέτησε στο γραφείο του Υ.Ε.Θ.Α. Ανδρέα Παπανδρέου το 1982 -1984, και στο γραφείο του Υφυπουργού Υ.Ε.Θ.Α. Γ. Πέτσου, το 1995 επιλέχθηκε και υπηρέτησε στον Γ.Γ. και στην συνέχεια στο γραφείο του Υφυπουργού Τύπου & ΜΜΕ.
Το 1974 έγινε μέλος της Διοίκησης του Συλλόγου Δημοσίων Υπαλλήλων (Σ.Δ.Υ.Ν.) του Πολεμικού Ναυτικού και από το 1984 έως το 1994 υπηρέτησε τα συμφέροντα του Πολιτικού Προσωπικού ως Πρόεδρος αυτού.
Διετέλεσε Μέλος της Διοίκησης και στην συνέχεια Ειδική Γραμματέας της Διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας εργαζομένων ΥΕΘΑ με 20.000 μέλη. Από το 1972 – 1974 πήρε μέρος στις αντιδικτατορικές κινήσεις εντός και εκτός, μέσα από τις προοδευτικές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν στο ΥΕΘΑ.
Διετέλεσε μέλος της γραμματείας γυναικών της ΑΔΕΔΥ με σημαντική δραστηριότητα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ως αντιπρόεδρος της κίνησης ειρήνης των συνδικαλιστικών οργανώσεων (ΑΔΕΔΥ – Εργατικό κέντρο Αθηνών – Πειραιά, ΓΕΣΕΕ/ ΚΕΣΟΕ) ανέπτυξε δραστηριότητα στον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής και της Μεσογείου. Μέσα από τις αποφάσεις της ΠΟΕ/ΥΕΘΑ και καταχωρήθηκε στον ΟΗΕ μέσω του γραφείου του Οργανισμού στην Αθήνα που την ευθύνη είχε ο Δρ. Γ.
Καραφώτης. Ανέπτυξε πρωτοποριακή δράση στην ανάπτυξη μορφωτικών – πολιτιστικών δραστηριοτήτων τόσο στο ΥΕΘΑ όσο και στους Συλλόγους που εργάσθηκε. Από το 1996 ανέλαβε τα Ιστορικά Αρχεία του Πολεμικού Ναυτικού (1834 – 1960) Το 2003 τα παρουσίασε με τα Πανεπιστήμια Αθηνών & Θεσσαλονίκης ( πρύτανης Κ. Σβωλόπουλος – Καθηγητής Ι. Μαργαρίτης) και της έδρας Ιστορίας της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων Δρ. Ιωαν. Λουκά.
Ασχολήθηκε με την ιστοριογραφία της οποίας μέρος δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού « Ναυτική Ελλάς» στον περιοδικό τύπο από το 1999 μέχρι σήμερα και στον ημερήσιο τύπο ΠΑΤΡΙΣ Πύργου. Ήταν συνεργάτης του Παραρτήματος Ηλείας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού έως και σήμερα.
Τιμήθηκε:
- Από το ΥΕΘΑ για την επιμελημένη εργασία της που έγινε στο
Ιστορικό αρχειακό υλικό του Πολεμικού Ναυτικού.
- Από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ρουμανίας για την έρευνα της
για την ανάδειξη των Ελλήνων Λογοτεχνών στις Παραδουνάβιες
χώρες(1995)
- Η Γαλλική Δημοκρατία μέσω της Πρεσβείας της στην Αθήνα την
τίμησε και την βράβευσε για την έρευνα της και τα ακριβή
στοιχεία της που κράτησαν 15 μήνες για την συμμετοχή του
Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στην απόβαση των συμμαχικών
δυνάμεων στην Νορμανδία με το ίδιο βραβείο που προσφέρθηκε
στους επιζώντες των Πολεμικών πλοίων και στους απογόνους
τους.(πολεμικά πλοία, κορβέτες Κριεζής – Τομπάζης και Ε.Ν. Αγ.
Γεώργιος, Αγ. Σπυρίδων κ.λ.π.)
- Δύο φορές τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών (με Έπαινο
και Μετάλλλιο ) όπου ήταν και Μέλος της.
Εργογραφία:
- Τέσσερις τόμους με τίτλο «Τα Πολεμικά Πλοία της Ελλάδος»
- Τρεις τόμοι ταξινόμησης αποδελτίωσης των αρχείων του
Πολεμικού Ναυτικού.
- Ένας τόμος τεκμηριωμένος «Νεκροί του Πολεμικού Ναυτικού
κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο»
- Μυθοπλασία με τίτλο “Τα καράβια κουβεντιάζουν” (Μέρος της
έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό «Ναυτική Ελλάς» 2018 – 2019.
Η καρδιά σου έπαψε να δίνει μήνυμα ζωής, πέταξε στα ουράνια η λαμπρή ψυχή σου. Μια καρδιά που έκλεινε ευαισθησία και καλοσύνη. Ησουν προσωποποίηση της υπευθυνότητας, της αξιοπρέπειας και με αρχές στον εργασιακό σου χώρο και στις κοινωνικές σου δραστηριότητες. Με την λογική και το συναίσθημα διέγραψες μια πορεία αξιόλογη και αξιοθαύμαστη πορεία. Με σεβασμό και διάθεση προσφοράς στους δίπλα σου
Ο κύκλος της ζωής σου έκλεισε κλείνοντας μέσα του όλα τα πνευματικά και ψυχικά σου χαρίσματα. Μα τούτη την ώρα την σκληρή, την δύσκολη, φωτίζει η ψυχή σου ομορφιά, σαν μια πηγή που δεν στερεύει και σκορπά φως ανέσπερο κι αγάπη. Τίποτα δεν είναι πιο επίπονο από την αποχώρηση ενός αγαπημένου προσώπου, οι λέξεις φαίνονται ανεπαρκείς για να εκφράσω τα συναισθήματα μου σχετικά με τον θάνατο της Κατερίνας.
Τα βαθύτατα και ειλικρινή συλλυπητήρια μου στου συγγενείς της.
Ρίνα καλά σου ταξίδι!!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της αγαπημένης σου Ζαχάρως που σε σκέπασε.
Αιωνία σου η μνήμη!!
