Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών αλλά… δεν έμεινε και τίποτε άλλο στην περιοχή.
Και μπορεί μεν το Θέατρο της Επιδαύρου να προστατεύεται με ειδικό σύστημα που τοποθετήθηκε την εποχή που ήταν Δήμαρχος ο Αλέξανδρος Τσιλογιάννης, με φροντίδα της Περιφέρειας και του Υπουργείου Πολιτισμού, όμως τα συστήματα πυροπροστασίας καλύπτουν μόνο τον χώρο ευθύνης του Υπουργείου. Ο χώρος που ανήκε στον τότε ΕΟΤ έχει μείνει ακάλυπτος και κανένας δεν ασχολείται για την επέκταση του συστήματος που, όπως λένε οι ειδικοί, είναι απολύτως αναγκαία.
Όσο για το υπόλοιπο δάσος της Επιδαύρου, όπως δήλωσε και ο Τάσος Χρόνης (δήμαρχος της πόλης) βγάζει περιπολίες εθελοντών και απαγορεύεται η πρόσβαση τα βράδια.
Είναι καμιά εικοσαριά χρόνια πίσω, ο Δήμαρχος, από τις δυνατότητες που μας δίνει η τεχνολογία αλλά τι να κάνουμε; Τόσα μπορεί να σκεφτεί ο άνθρωπος… τόσα να κάνει. Όταν θα μάθει πως υπάρχουν συστήματα δορυφορικής παρατήρησης, σήματος αυτόματου συναγερμού και παρακολούθησης της πυρκαγιάς σε πραγματικό χρόνο με συνδυαστική αξιοποίηση βάσεων πληροφοριών θερμικού φορτίου, ταχύτητας και φοράς των ανέμων καθώς και ρεαλιστικής αποτύπωσης των υποδομών και των κτισμάτων, ίσως ενεργήσει διαφορετικά.
Και που είσαστε… Το κεράκι το ανάβουμε στην εκκλησία και όχι στην ύπαιθρο!
