Στις 25 Ιουνίου 1950 ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος της Κορέας. Η βόρειος Κορέα είχε υποστήριξη από ΕΣΣΔ και Κίνα και επιτέθηκε στην Νότιο Κορέα που υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ. Το συμβούλιο ασφαλείας του νεοσύστατου ΟΗΕ καταδίκασε την εισβολή των Βορειοκορεατών και αρκετές χώρες (21 χώρες συνολικά) έστειλαν στρατεύματα να πολεμήσουν για την ελευθερία της Νοτίου Κορέας. Ανάμεσά τους και η Ελλάδα που έστειλε το Εκστρατευτικό Σώμα Κορέας (ΕΚΣΕ) και το 13ο Σμήνος με 9 αεροσκάφη C-47 Dakota (67 αξιωματικοί και οπλίτες). Το ΕΚΣΕ επιπέδου Συντάγματος αποτελούνταν από 54 αξιωματικούς και 800 οπλίτες και άνηκε στην Αμερικάνικη Διοίκηση.
Είμαστε τώρα μετά από 3 χρόνια συγκρούσεων τον Ιούνιο του 1953 και πραγματοποιούνται διαπραγματεύσεις μεταξύ των 2 πλευρών για ειρήνη. Οι Βορειοκορεάτες και οι Κινέζοι συμμαχοί τους προσπαθούν συνεχώς να κερδίσουν εδάφη. Ανάμεσά σε αυτά τα εδάφη είναι και το Ύψωμα Χάρρυ που υπερασπίζονται αμερικάνοι και αποτελεί στρατηγικό σημείο αφού ελέγχει όλη την κοιλάδα που έλεγχε τα σύνορα με τη Βόρειο Κορέα.
Έτσι από τις 10 Ιουνίου 1953 οι Κινέζοι εξαπέλυσαν επιθέσεις για να καταλάβουν το ύψωμα. Για τις επόμενες 10 μέρες το ύψωμα άλλαξε πολλές φορές χέρια και οι μάχες ήταν πολύνεκρες.
Το βράδυ της 16 Ιουνίου οι Αμερικάνοι ζητούν από τους Έλληνες να αναλάβουν το ύψωμα. Στις 17 Ιουνίου ο 3ος ΛΠΖ του ΕΚΣΕ δύναμης 110 ανδρών υπό την διοίκηση του Λγου (ΠΖ) Σκαλτσα Κωνσταντίνου αναλαμβάνει την αποστολή.
Το ύψωμα είναι διαλυμένο από τους συνεχείς βομβαρδισμούς ενώ παντού υπάρχουν πτώματα Αμερικάνων και Κινέζων. Μια κόλαση. Παρόλες τις δυσκολίες όλη την ημέρα οι Έλληνες οχυρώνονται. Τα μεσάνυχτα 17ης προς 18ης Ιουνίου οι Κινέζοι εφορμούν. Όμως οι Έλληνες δεν είναι Αμερικάνοι και δεν λυγίζουν. Οι Κινέζοι αποτυγχάνουν με τεράστιες απώλειες. Το Αμερικάνικο πυροβολικό υποστηρίζει τις Ελληνικές θέσεις. Άλλα οι Έλληνες κατευθύνουν τις βολές πολύ κοντά στις θέσεις τους. Η μάχη είναι σώμα με σώμα και πλέον πολεμούν με τις ξιφολόγχες και την κραυγή ΑΕΡΑ. Οι Κινέζοι υποχωρούν για να επανέλθουν 1,5 ώρα μετά. Γίνεται επανάληψη του μακελειού με τους Έλληνες να εφορμούν ενάντια σε 10πλάσιους αντιπάλους.
Ξημέρωσε η 18η Ιουνίου και το ύψωμα είναι γεμάτο πτώματα. Οι Έλληνες τότε ονόμασαν το ύψωμα από Χάρρυ σε Ύψωμα Χάρος και έτσι έμεινε στην ιστορία. Οι Κινέζοι δεν το βάζουν κάτω εκτελούν νέα επίθεση με 3.000 άνδρες. Έτσι ένας λόχος 100 ανδρών πολεμά ενάντια σε μια ταξιαρχία 3.000 ανδρών. Οι Αμερικάνοι ζητούν από τους Έλληνες να φύγουν τους έχουν ξεγραμμένους οτι θα πεθάνουν και το ύψωμα θα καταληφθεί. Οι Έλληνες είπαμε ΔΕΝ είναι Αμερικάνοι. Οι Έλληνες αμύνονται και όχι μόνο αμύνονται αλλά εκτελούν και εφόδους με ξιφολόγχη και καταδιώκουν τον εχθρό.
Η μάχη κερδήθηκε.
Οι Ελληνικές απώλειες ήταν 15 νεκροί και 36 τραυματίες. Σχεδόν όλοι οι βαθμοφόροι συγκαταλέγονταν στις απώλειες διοικώντας από τη πρώτη γραμμή.
Οι Αμερικάνοι υπολογίζουν ότι περίπου 1500 Κινέζοι σκοτώθηκαν στο Ύψωμα Χάρρυ από τους Έλληνες.
Το ΕΚΣΕ παρασημοφορήθηκε από τους Αμερικάνους ενώ δόθηκε και εύφημος μνεία απο τους Προέδρους των ΗΠΑ και της Νοτίου Κορέας
Δυστυχώς στην Ελλάδα λόγω πολιτικών θεμάτων ΔΕΝ διδασκόμαστε αυτή τη μάχη. Όμως οι Κορεάτες διδάσκονται και μάλιστα τιμούν τους Έλληνες πεσόντες. Επίσης οι Αμερικάνοι διδάσκονται στην Westpoint (Αμερικάνικη ΣΣΕ) για τη μάχη αυτή και πάλι Αμερικάνοι αξιωματικοί μιλάνε για τον Ελληνικό ηρωισμό.
Τέλος μετά την μάχη αυτή και με την ένταξη του ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ πρότειναν τιμητικά η Ελληνική σημαία να βρίσκεται σε περίοπτη θέση κάτι που επικρατεί σε όλο το ΝΑΤΟ.
Ας διατηρήσουμε το έπος του ΕΚΣΕ και ας τιμούμε τους ήρωές μας
Πηγή: ΛΕΦΕΔ Αττικής
