Από το face book της Elena Namini (10 Απριλίου 2021)
Ένα απόβλητο μετατρέπεται σε “ειδικό απόβλητο” και επιστρέφει στην καθημερινότητα, με πολλές χρήσεις, διανύοντας τον αειφόρο δρόμο της κυκλικής οικονομίας. Πάνω από 100 εκ. πρόβατα τρέφονται στην Ευρώπη και αφήνουν πίσω τους εκατομμύρια τόνους πρόβειου μαλλιού. Πονοκέφαλος για τους κτηνοτρόφους και αναξιοποίητη τροφή για το περιβάλλον, αλλά και την ανάπτυξη.
Στο σημείο αυτό ακριβώς έρχεται η κυκλική οικονομία, διορατικοί και ευσυνείδητοι ερευνητές και επαγγελματίες το επαναφέρουν απ’ τον “κάδο απορριμμάτων” δίνοντάς του νέα ζωή και εντάσσοντάς το ως πολύτιμο συστατικό ενός διαφοροποιημένου και φιλοπεριβαλλοντικού συστήματος ανάπτυξης.
Θέλοντας να συνεισφέρω, είθε και να ενισχύσω, το πείσμα του Περιφερειάρχη Δ. Μακεδονίας (διακατέχομαι άλλωστε από το ίδιο πείσμα), ο οποίος με αφορμή την χθεσινή Ευρωπαϊκή Ημέρα Πρόβειου Μαλλιού, από την ορεινή Βλάστη του Ν. Κοζάνης, τόνισε πόσο σημαντική θα ήταν η αναζήτηση πολλαπλών χρήσεων και αξιοποίηση του πρόβειου μαλλιού για την πλούσια σε κτηνοτροφία ορεινή περιφέρεια της Δ. Μακεδονίας. Ίσως οι κτηνοτρόφοι, όταν αναζητούν διεξόδους για να αποχωριστούν αυτό το “σκουπίδι” που θα φορτωθούν σε λίγο, λόγω της Ανοιξιάτικης κουράς, να μην αντιλαμβάνονται ή να μην γνωρίζουν πόσα νέα και σύγχρονα προϊόντα θα μπορούσαν να προκύψουν απ’ το μαλλί που πετούν ή το δίνουν τζάμπα ή ακόμη και το αφήνουν πάνω στα πρόβατά τους χωρίς να δίνουν στα ζώα τους την ευκαιρία να ανανεωθούν και να ανασάνει το δέρμα τους.
Κάποιοι λοιπόν, στην Ευρώπη, το έκαναν λίπασμα για τα λουλούδια, τους κήπους και τα ζαρζαβατικά τους. Μαλλί προβάτων γίνεται pellet, σε χρηστικές συσκευασίες και άριστο οργανικό λίπασμα που απελευθερώνει στο έδαφος και στις ρίζες των φυτών, πολύτιμα τροφοδοτικά συστατικά. Κάποιοι άλλοι το μετέτρεψαν σε μεμβράνη προστασίας και υγρασίας στους κήπους τους. Συγκρατεί την υγρασία στις ρίζες, απελευθερώνει με αργό τρόπο θρεπτικά συστατικά και αποτρέπει την εμφάνιση ζιζανίων. Κάποιοι άλλοι το έκαναν μονωτικό υλικό για τα σπίτια των ανθρώπων και κάποιοι άλλοι το έκαναν χύτρα αργού και υγιεινού μαγειρέματος! Ένα ξύλινο κουτί ερμητικά κλειστό, ντυμένο εσωτερικά με “μαξιλαράκια” γεμάτα πρόβειο μαλλί, όπου κρατούν την θερμότητα σχεδόν αμετάβλητη και το φαγητό …συνεχίζει να βράζει. Σας θυμίζει τις γιαγιάδες μας; Δίκιο έχετε. Από εκείνες έκλεψαν την ιδέα.
Τι λέτε θα συνεχίσουμε να “θάβουμε” το μαλλί προβάτων ή θα σκαλίσουμε μνήμες και παραδόσεις και θα το μετασχηματίσουμε με ωραίο και χρήσιμο φινίρισμα, μέσα από την κυκλική οικονομία, για το καλό όλων μας;
(Ελπίζοντας κάποιος να … κλέψει την ιδέα ?)
