Ο Δραγούμης-τα ΕΛΤΑ και η αλλοίωση της Ιστορικής αλήθειας

Γράφει ο Γεώργιος Διον. Κουρκούτας-Καθηγητής Φιλόλογος….

 Μία ακόμη αλλοίωση της Ιστορικής αλήθειας

Τα ΕΛ.ΤΑ. τιμούν τον Ίωνα Δραγούμη αλλά αποσιωπούν την εκτέλεσή του

Υπήρξε αληθινή έκπληξη για πολλούς Έλληνες που τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, αυτό το θέρος του 2020, σε μία εποχή γενικής αφασίας ιστορικής, θυμήθηκαν την απώλεια του Ίωνος Δραγούμη. Του πρωτοπόρου στοχαστή του Ελληνισμού, που έπεσε θύμα των γεγονότων του Εθνικού Διχασμού. Λίγες ώρες μετά την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (από αντιβενιζελικούς αξιωματικούς) δολοφονείται από βενιζελικούς παρακρατικούς (πιθανόν με την παρότρυνση του Εμμανουήλ Μπενάκη) ο Ίων Δραγούμης στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας. Άοπλος και μόνος φονεύθηκε στην μέση του δρόμου….

Όμως, ενώ ορθώς τα ΕΛ.ΤΑ. τιμούν ένα συγκλονιστικό γεγονός, αλλάζουν την ιστορική αλήθεια, γράφοντας περί …θανάτου και όχι περί εκτελέσεως ή δολοφονίας. Λες και ο Ίων (σε ηλικία περί τα 40 έτη) απεβίωσε από γεράματα ή από ασθένεια! Έτσι διαβάζουμε στο σχετικό φυλλάδιο που εξέδωσαν.

Αλήθεια, τι φοβούνται οι κύριοι των ΕΛ.ΤΑ.; Μήπως η αλήθεια θα θίξει κάποιους; Μα, και για τους αντιπάλους του, η πράξη αυτή υπήρξε βδελυρό γεγονός και οι νηφάλιοι εξ αυτών δεν την αποδέχθηκαν ποτέ. Γιατί τα ΕΛ.ΤΑ. φοβούνται την ιστορική αλήθεια; Παραθέτουμε τα όσα γράφουν στο σχετικό φυλλάδιο των ΕΛ.ΤΑ., για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους οι αναγνώστες…

Ο Ίων Δραγούμης με το έργο του συγκινεί πολλούς και σήμερα. Αποτελεί έναν πνευματικό πυλώνα του Ελληνικού Εθνικισμού, καθώς εισήγαγε προσεγγίσεις πρωτοποριακές για την νεώτερη Ελλάδα. Την δεινή για τον Ελληνισμό στιγμή της εκτελέσεως του τον Ιούλιο του 1920 στο κέντρο των Αθηνών θυμίζουν μία απλή λευκή κολώνα και λίγοι στίχοι του Κωστή Παλαμά, ενώ κατά καιρούς με πρωτοβουλία πολλών (όπως του Ιωάννη Γιαννάκενα, της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος» και πολιτικών φορέων και σχηματισμών -φέτος μάλιστα την πρωτοβουλία ανέλαβε η «Χρυσή Αυγή»).

Δύο μέτρα και δύο σταθμά στην Ιστορία από τα ΕΛ.ΤΑ.

Την ίδια εποχή τα ΕΛ.ΤΑ., στο πλαίσιο της θεματολογίας με τίτλο «Επέτειοι- Γεγονότα 2020» τα ΕΛ.ΤΑ. τυπώνουν γραμματόσημα για 4 γεγονότα ιστορικά: τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ο.Π.Α.) και τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων (Σ.Σ.Α.Σ.).

Και ενώ για την ίδρυση των 2 Πανεπιστημίων ορθώς τονίζει ότι ιδρύθηκαν το 1920 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, για την Σ.Σ.Α.Σ., που ιδρύθηκε από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπαδοπούλου το 1970, δεν λέει τίποτε! Και μην επικαλεστούν την ….συνταγματική νομιμότητα της πρώτης κυβερνήσεως (του Βενιζέλου) και την αντικανονικότητα της δεύτερης (του Παπαδοπούλου), διότι όλοι ξέρουν ότι το 1920 ο Βενιζέλος κυβερνούσε δικτατορικά, με αναστολή άρθρων του Συντάγματος (από το 1917) και με διωγμούς των πολιτικών αντιπάλων (με εξορίες και φυλακίσεις). Ήταν ένα είδος δικτατορίας η περίοδος 1917-1920, σαν αυτής του 1970, ακόμη κι αν ο ίδιος ο Βενιζέλος για άλλους λόγους έχει περιβληθεί το φωτοστέφανο του «Εθνάρχη».

Τι φοβούνται στα ΕΛ.ΤΑ. και αποσιωπούν την Ιστορική αλήθεια; Αφού επιθυμούν (και καλώς πράττουν) να τιμούν τα ιστορικά γεγονότα, ας ξέρουν ότι μόνο μαζί με την Αλήθεια έχει αξία η Ιστορία. Διαφορετικά και αυτοί συμβάλλουν στην γενικότερη αλλοίωση της πραγματικότητος και προσβάλλουν την νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών….

Σημείωση Ακρομόλιο: Προβάλλουμε ως έχει το άρθρο του Γεώργιου Κουρκούτα, χωρίς φυσικά καμία αλλαγή. Οφείλουμε όμως να αναφέρουμε ότι την φετινή εκδήλωση, την διοργάνωσε, την Τετάρτη 29 Ιουλίου 2020 και ώρα 7.30’μμ,  στην αναμνηστική στήλη στο σημείο της δολοφονίας  Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 73, στην Αθήνα η «Επιτροπή Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων». ( Δείτε εδώ ).

Συντονιστές ήταν ο Γιάννης Παναγιωτακόπουλος, Γιάννης Γιαννάκενας, και άλλοι.

 Καμία συμμετοχή στην εκδήλωση δεν υπήρχε από την πολιτική οργάνωση «Χρυσή Αυγή», η οποία συνηθίζει να κάνει μόνη της τις όποιες τελετές κρίνει και επιθυμεί η ίδια, διαχρονικά.