Ο Πόλεμος της γαρίδας -και στο βάθος Α.Ο.Ζ (Ακόμα και μια γαρίδα μπορεί να μικρύνει την Εθνική μας κυριαρχία);

Τελικά η εδαφική συρρίκνωση της Πατρίδας τελειωμό δεν έχει!!

Εδώ και δεκαετίες οι ηττοπαθείς πολιτικοί συρρικνώνουν την Ελλάδα χωρίς ντροπή, αλλά πάντα λαλίστατοι με πλήθος δικαιολογιών και πάντα κινούμενοι στα όρια της «Εθνικής προδοσίας».

Χωρίς να αναφερθούμε ή να επεκταθούμε σήμερα, σε Κύπρο, Ανατολική Θράκη, Ήπειρο κλπ που είναι τα μεγάλα Εθνικά ζητήματα. Ζητήματα είναι φυσικά και διάφορα «γκριζαρίσματα» σε Ίμια κλπ περιοχές.

Αφού λοιπόν βαλλόμαστε εδαφικά από Ανατολή (Νησιά Αιγαίου κλπ), από Βορρά (Σκόπια, Αλβανία κλπ), από Νότο (“οικόπεδα” γεωτρήσεων Κρήτης), τώρα ήρθε στην επιφάνεια και η απαίτηση για συρρίκνωση από Δυτικά στα θαλάσσια δικαιώματά μας. Αφορμή η οριοθέτηση ζωνών αλιείας, με συγκερασμό την οριοθέτηση ΑΟΖ.

Η γειτονική Ιταλία καλά κάνει και επιθυμεί να στηρίξει το δικό της παραγωγικό κλάδο. Εμείς τι κάνουμε τελικά; Τι κάνουμε σε όλα δηλαδή; Εάν και εφόσον το Κράτος και οι πολιτικοί που το εκφράζουν τη παρούσα στιγμή, κάνουν ότι οι προηγούμενοι, μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον με ευκολία. Θα είναι άλλη μια Εθνική ήττα. Θα ακουστούν τα μεγάλα λόγια ως σύνηθες σανό για το λαό και τελικά εν κρυπτό θα υπογράψουν πάλι τα πάντα εν λευκώ.

Τελικά είμαστε τόσο ανάξιοι απόγονοι ένδοξων προγόνων, να δίνουμε και το μισό Ιόνιο Πέλαγος για λίγες γαρίδες;

Θα δείξει…(παραμένω απαισιόδοξος για την έκβαση του θέματος, ακριβώς επειδή παρακολουθώ τη πορεία των Ελληνικών Κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης. Δεν έχουν προσθέσει ούτε κόκκο άμμου στη Πατρίδα, αντίθετα έχουν απεμπολήσει πολλά…)

Χ.Β.Μ