Έσκασαν μύτη υπερασπιστές της Γιάννας και του σήματος. Μια απάντηση στον Σπύρο Ριζόπουλο

337

του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου

Ο Σπύρος Ριζόπουλος, δεν είχε το κουράγιο να υπερασπισθεί ευθέως το κλεψίτυπο (όπως έχει δημοσίως καταγγελθεί) και εκτός εθνικής στόχευσης σήμα που μας φόρτωσε η Γιάννα Αγγελοπούλου. Ένα σήμα από το οποίο απουσιάζουν παντελώς ο σεβασμός στους πόθους …τους αγώνες… τις θυσίες και τα όνειρα για το μέλλον, όσων πίστεψαν και αγωνίσθηκαν για την Εθνεγερσία του 1821, κατανικώντας τους Μωαμεθανούς δυνάστες.

Με άρθρο του, που δημοσίευσε ως χορηγούμενη ανάρτηση στο f.b. προσπάθησε να εκτρέψει την προσοχή και να αμβλύνει την αποφορά των Ελλήνων που, τρόμαξε τους Γιαννικούς γιατί  εμφανίζεται όλο και πιο αυξημένη.

Γράφει λοιπόν στον τίτλο άρθρου του (που το παραθέτω στο τέλος του δικού μου κειμένου): «Το 2021 ανήκει στον καθένα μας ξεχωριστά – Η συζήτηση για το λογότυπο δεν βοηθά».

Επειδή ο κ. Ριζόπουλος έχει ως μότο της σελίδας του την φράση «τα πράγματα με το όνομά τους», και επειδή τα πράγματα δεν έχουν ως ισχυρίζεται, αντιδρώντας στο κλίμα των «γιορτάζουμε χωρίς να λέμε στους Έλληνες τι είναι αυτό που γιορτάζουμε», κάθισα μπροστά στο πληκτρολόγιό μου και έγραψα λίγες γραμμές στο fb του, ως σχόλιο για το άρθρο του θεωρώντας ότι… «Το 2021 ανήκει στον καθένα μας ξεχωριστά  -Η συζήτηση για το σήμα βοηθά»!

Κύριε Ριζόπουλε…

Δεν υπάρχει σήμα χωρίς μήνυμα. Το σήμα που εγκωμιάζετε, στρέφοντας, συγχρόνως, πονηρά αλλού την προσοχή του αναγνώστη, περιέχει το δικό του Μήνυμα. Αυτό το σήμα Δεν θέλει να σκεφτόμαστε την έννοια και την σημασία της Εθνεγερσίας ως αφετηρίας στην θαυμαστή πορεία των Ελλήνων και του Ελληνισμού τα 200 χρόνια που πέρασαν. Και δεν θέλει γιατί, οι πολιτικοί (και όχι μόνον) εντολείς των εκτελεστών του είναι εχθρικοί ως προς το δικαίωμα (που κερδίσαμε) να κατοικούν και να κουμαντάρουν την (αιματηρά απελευθερωμένη) σημερινή Ελληνική επικράτεια, ΕΛΛΗΝΕΣ το γένος, απ’ ευθείας απόγονοι ΕΚΕΙΝΩΝ. Άρα, κατά την Γιάννα και τους εντολείς της, το σήμερα των Ελλήνων, μετά από 200 χρόνια αγώνων και θυσιών δεν επιτρέπεται να εμπεριέχει ούτε υποψία αφετηρίας για νέους αγώνες υπέρ της Εθνικής Ελευθερίας των -ακόμη- υπόδουλων Ελλήνων».

Δεν του έγραψα ποιοι είναι οι υπόδουλοι Έλληνες ή οι Έλληνες που δεν μπορούν να προβάλλουν την ταυτότητά τους γιατί θεώρησα ότι θα αποπροσανατόλιζα την ουσία του σχολίου. Εσείς όμως, που διαβάσατε αυτές τις γραμμές, γνωρίζετε για τους Έλληνες της Β. Ηπείρου, της Κύπρου, των Σκοπίων, της Νότιας Ιταλίας, της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, τους εγκαταλελειμμένους Σαρακατσάνους της Βουλγαρίας, τον Ελληνισμό της τ. Σοβιετικής Ένωσης, κ.α..

Και γνωρίζετε ότι, όπως είχε γράψει ο Ίων Δραγούμης, «ο Ελληνισμός από το Ιάσιο μέχρι την Κύπρο δεν ξεσηκώθηκε και δεν μάτωσε για φτιαχτεί ένα κολοβό κρατίδιο και να αποκτήσουν μισθούς και οικόπεδα κάποιοι υπάλληλοι.  Ξεσηκώθηκε για να φτιάξει ένα κράτος που θα είναι μήτρα αγώνων για την προστασία, την απελευθέρωση και την Ένωση των Ελλήνων, παντού όπου αυτοί κατοικούσαν άκμαζαν και δημιουργούσαν».

Αν με ρωτήσετε … «Τι γράφω και για ποιους τα γράφω» θα σας απαντήσω… «για όλους αυτούς που το επόμενο διάστημα θα αποδείξουν πως παραμένουν ανυπότακτοι και θα δώσουν το δικό τους στίγμα Ελευθερίας στην απόπειρα υποδούλωσης του νου και διαγραφής της Ιστορίας και του μέλλοντός μας».

Το άρθρο του Σπύρου Ριζόπουλου: ΕΔΩ

 

Άλλα άρθρα του Π.Ι.Δ., σχετικά με το θέμα:

– Είναι προσωπική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ΕΔΩ

– Η εκλεκτή των Σημίτη-Μητσοτάκη επιμένει Λοβοτομικά ΕΔΩ

Η Πολιτική Ορθότητα έφτασε και στο Ναύπλιον. Έπιασαν δουλειά τα γιουσουφάκια της κυρίας. ΕΔΩ