Η εκλογική αποτυχία του Γιάννη Μανιάτη ελευθέρωσε τις δυνατότητες μια ευρύτερης προσφοράς του και άνοιξε δρόμο για την κορύφωση της πορείας του

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Η πρώτη εκλογή του Γιάννη Μανιάτη ως βουλευτού Αργολίδας (το 2004) με το κόμμα του ΠΑΣΟΚ έφερε μια ανατροπή στο πολιτικό τοπίο της Αργολίδας. Καθιέρωσε τον χώρο του Κοινωνικού ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, την διευκόλυνση υπερψήφισης του κόμματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς από ψηφοφόρους που δεν υποστηρίζουν κατ’ ανάγκη τις σοσιαλιστικές θεωρίες αλλά στηρίζουν προσωπικότητες ισχυρών δυνατοτήτων.

Η αποτυχία επανεκλογής του Γιάννη Μανιάτη, υπό την σημαία του ΚΙΝ.ΑΛ., με πρόεδρο την Φώφη Γεννηματά, θεωρήθηκε από πολλούς ως το τέλος της δημόσιας παρουσίας του τέως υπουργού. Είναι χαρακτηριστικό ότι, η άρνηση των ψηφοφόρων να εκλέξουν τον Γιάννη Μανιάτη ως βουλευτή –εκπρόσωπό τους, έγινε την εποχή που ο ακαδημαϊκός και πολιτικός βρισκόταν στο Ζενίθ της απόδοσής του. Ήταν (και είναι) κορυφαίος γνώστης Ενεργειακών και Περιβαλλοντικών θεμάτων. Ήταν (και είναι) αξιόπιστος συνομιλητής κορυφαίων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων της Ευρώπης και όχι μόνον. Ήταν (και είναι) ένας έμπειρος ακαδημαϊκός και τεχνοκράτης που έχει την βιολογική και εγκεφαλική δυνατότητα να συνεχίσει να συνεισφέρει επιστημονικά, πολιτικά και διοικητικά στην χώρα του αλλά και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς.

Σήμερα, με απλά λόγια, ο Γιάννης Μανιάτης, απαλλαγμένος από τις κομματικές αναστολές, αποτελεί πλέον μια προσωπικότητα ελεύθερη και έτοιμη για αξιοποίηση υπέρ του συνόλου και όχι ενός στενού κομματικού ή γεωγραφικού χώρου. Έτοιμος, αν το αποφασίσει, να αξιοποιηθεί υπερκομματικά  εντός Ελλάδος ή Ευρώπης. Και γιατί όχι, ως κορυφαίο στέλεχος διεθνούς Οργανισμού περιβαλλοντικού ή οικονομικού προσανατολισμού.

Είναι μια νέα περίοδος, με λαμπρές προοπτικές για τον τέως βουλευτή και υπουργό, που εφοδιασμένος με την ακαδημαϊκή του ιδιότητα (είναι τακτικός καθηγητής του Πανεπιστήμιου Πειραιά) και την επιτυχή παρουσία του σε δύσκολα υπουργεία (την σκληρή μνημονιακή δεκαετία), θα πρέπει να αποφασίσει για τους νέους του προσανατολισμούς.

Θα θελήσει και θα επιχειρήσει την επιστροφή του στην βουλευτική έδρα της Αργολίδας ως στέλεχος ενός κόμματος με άγνωστη μοίρα ή θα αποφασίσει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και τις προσκλήσεις, που του απευθύνουν, για αξιοποίηση της συμπυκνωμένης γνώσης πραγμάτων και προσώπων που διαθέτει.

Υ.Γ. Η πολιτική συμπεριφορά των κοινωνιών δείχνει πως, το εκλογικό σώμα σε στηρίζει όταν αισθάνεται πως θα αξιοποιηθείς στο επίπεδο που σου αξίζει και, (πολλές φορές) σου γυρνάει την πλάτη όταν αισθάνεται πως η συγκυρία δεν επιτρέπει την αξιοποίηση των δυνατοτήτων σου. Στην περίπτωση Μανιάτη, τον εξέλεγαν όταν έβλεπαν την προοπτική υπουργοποίησής του και τον “έκοψαν” όταν το μέγιστο της πολιτικής του προοπτικής ήταν μια απλή βουλευτική έδρα σε ένα αδύναμο και χωρίς προοπτική αντιπολιτευόμενο κόμμα.