Λίγοι θα θυμούνται το ταξίδι του Κώστα Καραμανλή, ως πρωθυπουργού της Ελλάδος στη μακρινή Κίνα. Και ακόμα λιγότεροι θα θυμούνται τις συμφωνίες που υπέγραψε με την κυβέρνηση της μεγαλύτερης χώρας στον κόσμο.
Από αυτές τις συμφωνίες συγκράτησα μία και μόνον. Την υποχρέωση της Ελλάδος να παρέξει στους Κινέζους τεχνογνωσία για την καλλιέργεια Ελιάς και την παραγωγή Ελαιολάδου.
Σωστά διαβάσατε! Αντί να φροντίσει να ανοίξει τις αχανείς αγορές της Κίνας στο Ελληνικό Ελαιόλαδο, υπέγραψε να του χορηγήσουμε τεχνογνωσία για να καλλιεργήσουν οι ίδιοι ελιές και, στη συνέχεια να πλημμυρίσουν τον κόσμο με ελαιόλαδο, εις βάρος των συμφερόντων των Ελλήνων ελαιοπαραγωγών και της εθνικής μας οικονομίας.
Επίσης λίγοι θα γνωρίζετε ότι, η Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα, υπέγραψε συμφωνία για εισαγωγή εκατοντάδων χιλιάδων τόνων λαδιού από την Τυνησία, χωρίς ανταποδοτικά οφέλη για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα.
Και σίγουρα, κανένας από όσους διαβάζουν το κείμενο αυτό δεν γνωρίζει ότι, η Αίγυπτος υλοποιεί ένα τεράστιο πρόγραμμα φύτευσης 100.000.000 ελαιόδεντρων για παραγωγή ελαιολάδου, με ορίζοντα έναρξης παραγωγής το 1922. Για όσους θέλουν να διαβάσουν περισσότερα ας αναζητήσουν την ομιλία του υπουργού Γεωργίας της Αιγύπτου, Αμπντούλ Μονεΐμ Ελ-Μπανά, σε συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ελαιολάδου, που πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο.
Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που τρέχουν Ευρωπαϊκές Πρωτοβουλίες οι οποίες χρηματοδοτούν τη δημιουργία Μεσογειακών αγροτοσυνεταιρισμών, την δημιουργία clusters για την ενδυνάμωση της εμπορίας και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας με τα κράτη των ακτών της Μεσογείου. Πρωτοβουλίες που έχουν ήδη ξεκινήσει και έχουν ορίζοντα νομοθετικής θεσμοθέτησης το 2.022.
Την ίδια στιγμή, το extra παρθένο ελαιόλαδο από λαδοελιές, που αποτελούν την πλειονότητα των πελοποννησιακών ελαιώνων, «δεν προστατεύεται επαρκώς» ενώ η παραγωγή στην περιοχή μας υποφέρει από έλλειψη νερού για πότισμα ή καθυστερήσεις στην καταπολέμηση του Δάκου.
