γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Τα έμμισθα όργανα και οι πολιτικοί θαυμαστές των πολιτικών του Κώστα Σημίτη, που κατάκλεψαν την Ελλάδα, έδειξαν αυτές τις μέρες το απεχθές και ηθικά άσχημο πρόσωπό τους.
Περιφρονώντας το Δόγμα του Δικαιακού μας συστήματος που προβλέπει ότι «Κανένας δεν είναι ένοχος αν δεν έχει υπάρξει τελεσίδικη καταδίκη», διέσυραν και συνεχίζουν να διασύρουν μητέρα ανήλικου παιδιού θεωρώντας τη ένοχη της κατηγορίας, περί εκβιασμού και δωροληψίας που της απέδωσε ο τέως σύντροφός της. Η γεμάτη πόνο φωνή της που αντέκρουε την αναπόδεικτη κατηγορία δεν στάθηκε ικανή να τους κάνει να θυμηθούν πως κάποτε ήσαν άνθρωποι και πως ζούμε σε μια μικρή κοινωνία. Τους πάθιασε η σύμπτωση ότι η κατηγορηθείσα, από τον τέως σύντροφό της, είχε διατελέσει ως γονέας, αντιπρόεδρος Σχολικής Επιτροπής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Της αφαίρεσαν το δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη. Αποδείχτηκαν ξαδιάντροποι και χωρίς Ήθος.
Νόμισαν, οι σύμβουλοι του μεγάλου, πως βρήκαν την ευκαιρία να γκριζάρουν τον Δήμαρχο. Τον Δήμαρχο που, για να υπερασπίσει τα συμφέροντα των Δημοτών, πήγε κόντρα στην μεγαλοεταιρεία που όπως οι ίδιοι διαδίδουν, θα χρηματοδοτήσει τον αγώνα τους. Τον Δήμαρχο που αποδεικνύει καθημερινά με τα λόγια του και τις πράξεις του πως θέλει, ξέρει και μπορεί να τα βάζει με τους ισχυρούς, όταν πρέπει και όπως ο όρκος του το επιβάλει.
Νοιώθω υποχρεωμένος να αρθρογραφήσω, ενυπογράφως, γιατί θεωρώ απαράδεκτο για μια οικονομική διαφορά 2.000 ευρώ μεταξύ δύο τέως συντρόφων, κάποιοι να απασχολούν 8 αστυνομικούς που τους μετέφεραν από την Αθήνα, να καλωδιώνουν τον καθ’ υπόδειξη πρόθυμο και να προσπαθούν να εκμαιεύσουν μια φρασούλα που να στηρίζει ένα ίχνος για να πιαστούν. Θεωρώ Μακιαβελικό να διαρρέουν πομπώδεις κατηγορίες σε δική τους δημοσιογράφο Αθηναϊκού καναλιού, προκειμένου να φέρουν την αντανάκλαση της «δήθεν είδησης» στην Αργολίδα και να διαστρέψουν και διογκώσουν ένα ζήτημα οικονομικών διαφορών δύο τέως συντρόφων.
Ο Τάσος Χειβιδόπουλος, τυφλωμένος από την επερχόμενη πολιτική του συντριβή, δεν είχε τη δύναμη να επιδείξει το αναγκαίο πολιτικό Ήθος και να βγει να αποστασιοποιηθεί από τις πρακτικές Μαφίας που χρησιμοποιήθηκαν. Προφανώς είχε τους λόγους του να μην αποδοκιμάσει τον καλωδιωμένο φτωχοδιάβολο που χρησιμοποιήθηκε στην επιχείρηση από τη λεγόμενη υπηρεσία εσωτερικών υποθέσεων.
Και μάλλον είναι υπερβολικό να περιμένει κανείς πως θα είχε τα κότσια να ρωτήσει δημοσίως την αντιδεξιά υπουργό Δημόσιας Τάξης «Πόσο κόστισε κυρία Γεροβασίλη όλη αυτή η τζούφια επιχείρηση καταπολέμησης της δήθεν διαφθοράς των 2.000 ευρώ»; Πόσες εργατοώρες και πόσους υπηρεσιακούς παράγοντες απασχόλησε από την υπηρεσία σας ο εκδιωχθείς –εκδικητικός σύντροφος; Γιατί στήθηκε ολόκληρο σώου και στείλατε, από την Αθήνα, 8 μυστικούς για να εισβάλουν σε ένα διαφανές πανταχόθεν γραφείο όπου μια ταλαιπωρημένη γυναίκα μετρούσε τα δύο χιλιάρικα που -επιτέλους- της επέστρεφε ο κακοπληρωτής τέως της.
Κρίμα για τον Τάσο Χειβιδόπουλο…
Δεν ξέρω αν ήταν ο εμπνευστής ή αν ακολούθησε συμβουλές κάποιου εκ των συμβούλων του. Ξέρω όμως πως, η τακτική που επέλεξε με στόχο την επίθεση κατά του πολιτικού του αντιπάλου, δεν είναι αντρίκια. Μέσω των συνεχών αορίστων ανακοινώσεων, επέφερε την κεκαλυμμένη διαπόμπευση μιας γυναίκας. Θα έπρεπε να έχει το θάρρος να πει ευθέως και δημοσίως ότι –τυχόν- είχε να πει.
Όμως, θα συνεχίσω την Δευτέρα…
