Γράφει η Elena Namini
Μια μέρα με ήλιο και σήκωσαν κεφάλι οι Ραγιάδες. Ναι αυτοί οι άγνωστοι που είναι παντού, που σπάνια τους ρίχνεις δεύτερη ματιά και θεωρούνται παράσιτα. Είναι όμως το περίφημο Θλάσπι του Διοσκουρίδη! Το χρησιμοποιούσε ως πηκτικό και καθαρτικό του αίματος, αλλά και για την τόνωση των μυών. Από τα βρώσιμα χόρτα της πρώιμης Άνοιξης και εξαιρετικό φαρμακευτικό βότανο που χρησιμοποιείται ήδη στην Φαρμακολογία για τις πλούσιες και ποικίλες ιδιότητές του. Αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Φαρμάκων και ως το απόλυτο ρυθμιστικό της αρτηριακής πίεσης. (Τι νομίζετε πίνουν οι υπερτασικοί ή υποτασικοί; Την φύση σε χάπι!) Θα το βρείτε παντού. Ακόμη και στην πόλη. Το λένε και ασπρολούλουδο, αγριοκαρδάμησα, κάψα ή και σακούλα του βοσκού, από τους καρδιόσχημους καρπούς του, τους ποιμενόσακους, που μοιάζουν με αυτούς των βοσκών. Έτσι είναι γνωστό και επισήμως: Capsella pursa pastoris. Τα φύλλα του γίνονται άριστη σαλάτα, προσθέτοντας δε και λίγους από τους ανθούς του, θα έχετε μια γκουρμέ πιπεράτη εκδοχή. Το ζουμί μην το πετάτε! Δοκιμάστε το με λεμόνι, σαν τσάι. “Φάρμακο”! (Μην τα χάνουμε αυτά τα απλά. Δώρα της φύσης, πολύτιμα για την υγεία μας)
ΠΗΓΗ: Elena Namini (Προσωπική σελίδα στο facebook)
