γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Όχι Χριστέ μου, δεν θα σ’ ακολουθήσω στην μεγαθυμία Σου. Την παράκλησή «Άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», που διατύπωσες προς τον Πατέρα Σου, δεν θα την επαναλάβω.
Εσύ τους συγχώρησες και ζήτησες την Θεία συγνώμη γι’ αυτούς που Σε δίκασαν …Σε καταδίκασαν …Σε σταύρωσαν και Σε θανάτωσαν.
Εγώ, και περισσότεροι από 6.000.000 Ελλήνων δεν τους συγχωρούμε. Ούτε θα ζητήσουμε από την Ιστορία να συγχωρήσει αυτούς που προετοίμασαν την παραχώρηση του ονόματος, την αποποίηση των δικαιωμάτων αίματος και την θανάτωση της ιστορικής μνήμης.
Εγώ και 6.000.000 Έλληνες θα εφαρμόσουμε το νόμο των Εβραίων, που τόσο θαυμάζουν οι 153 που ψήφισαν για την καταδίκη, τη σταύρωση και τη θανάτωση της ελληνικής ιστορίας και παρουσίας σε ένα από τα υπόδουλα τμήματα της Μακεδονίας. «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού», θα είναι το δικό μας αίτημα.
Άλλωστε, η Ιστορία δεν ξεχνά ούτε συγχωρεί. Τιμωρεί ή Δικαιώνει. Και το αποτέλεσμα προκύπτει ανάλογα με τη θέληση για αγώνα των λαών κατά των προσωρινών τετελεσμένων που επιβάλουν οι εξουσιαστές του.
Ο αγώνας λοιπόν δικαίως περνά σε μια νέα φάση…
