γράφει η Θέκλα Μεταξά –ερευνήτρια αστρολογίας
Έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές για τις 4 πιο σημαντικές στιγμές της χρονιάς, από την άποψη της Αστρολογίας, τις 2 Ισημερίες και τα 2 Ηλιοστάσια. Ο κόσμος στα αρχαία χρόνια γνώριζε καλά τι σημαίνουν αυτές τις 4 στιγμές του χρόνου, και απέδιδε σ’ αυτές μυθικές σημασίες.
Ισημερία ονομάζουμε το αστρονομικό γεγονός κατά το οποίο το επίπεδο του Ισημερινού της Γης περνάει από το κέντρο του Ήλιου, και κατ’ αυτόν τον τρόπο η νύχτα και η μέρα είναι σχεδόν ίσης διάρκειας σε όλο τον πλανήτη. Η φθινοπωρινή ισημερία σηματοδοτεί το επίσημο τέλος του καλοκαιριού και την αρχή του φθινοπώρου. Για το 2018 το φθινόπωρο μπαίνει επίσημα στις 23 Σεπτεμβρίου, και ώρα 04.55 π.μ. όταν ο Ήλιος μπαίνει στην πρώτη μοίρα του Ζυγού.
Μια τόσο σημαντική στιγμή, είναι κατάλληλη για μια αστρολογική έρευνα που θα μπορούσε να μας δώσει την εικόνα των γεγονότων που θα ακολουθήσουν το επόμενο τρίμηνο, μέχρι την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου στις 21 Δεκεμβρίου. Αυτά που φανερώνει η αστρολογία δεν είναι τίποτε άλλο από τις τάσεις που υπάρχουν σχετικά με τα γεγονότα που ακολουθούν. Όλα όμως μπορούν να ανατραπούν, όταν η ανθρώπινη θέληση βρεθεί «πάνω από τα αστέρια», όπως έλεγε ο Πτολεμαίος ο Αλεξανδρινός.
Την ώρα λοιπόν που ο Ήλιος κάνει την είσοδό του στο ζώδιο του Ζυγού (το μόνο άψυχο ζώδιο), ανατέλλει το ζώδιο της Παρθένου. Ο κυβερνήτης του Ερμής, που συμβολίζει το λαό, απέχει μόνο μια μοίρα από τον ήλιο, και θεωρείται «καμένος». Δεινή θέση. Ο λαός δεν γλιτώνει από τα δεινά του, ούτε και το επόμενο τρίμηνο. Εκτός αυτού, δέχεται και μια επίθεση με όψη τετραγώνου, από τον ισχυρότατο Κρόνο, ο οποίος μας έχει μάθει ότι πρέπει να χαλιναγωγούμε τους παρορμητισμούς μας, και να διάγουμε βίον με στερήσεις και περιορισμούς.
Ο Άρης απέχει ελάχιστα από το Νότιο Δεσμό της Σελήνης, και στις 26 Σεπτεμβρίου απελευθερώνεται από τον ασφυκτικό κλοιό που βρισκόταν για πολύ καιρό, ανάμεσα σε Κρόνο, Πλούτωνα και Νότιο Δεσμό. Ο Άρης παραδοσιακά συμβολίζει το στρατό και γενικά τις ένοπλες δυνάμεις. Σχετίζεται δε με το μέταλλο και τη φωτιά. Το τρίγωνο που κάνει με τον Ερμή-δείκτη του λαού, είναι μια νότα αισιοδοξίας.
Και στο Μεσουράνημα, αρχή του οίκου της εξουσίας, ο γνωστός μας ΑΛΓΚΟΛ, το αστέρι που θεωρείται ως το πιο δυσμενές. Πρόκειται για το περίφημο «κεφάλι της Μέδουσας» που κόπηκε από τον ήρωα Περσέα, προς όφελος της Ανδρομέδας, ίσως δε και προς όφελος της ανθρωπότητας.
Η Σελήνη που εδώ συμβολίζει τους καλούς φίλους του λαού, είναι απαλλαγμένη από εμπόδια και κακές όψεις, έχει το δρόμο ανοιχτό, και βρίσκεται σε καλό οίκο, έτοιμη να προσφέρει τη βοήθειά της, όπου χρειαστεί. Η Εξουσία δείχνει ότι κρατάει την «καρέκλα» της με νύχια και με δόντια, όμως, κανείς δεν αποκλείει την έλευση ενός Περσέα, που μπορεί να ανατρέψει τα κατεστημένα.
Και εφ’ όσον μιλήσαμε για «έλευση», το μυαλό μου πήγε αμέσως στην Ελευσίνα, την ιερή πόλη της Θεάς Δήμητρας και της Κόρης Περσεφόνης. Στην αρχαία Ελευσίνα λοιπόν, κατά τη φθινοπωρινή ισημερία, γιόρταζαν τη λήξη των Μυστηρίων, ενός από τους σημαντικότερους θεσμούς του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.
