Οι εξαγγελίες του Υπουργού Παιδείας προπαγανδίστηκαν, από τον ίδιο και το αριστερό δημοσιογραφικό κατεστημένο, ως «μεταρρύθμιση». Οι Φιλόλογοι όμως, έχουν διαφορετικοί γνώμη και την εκφράζουν με μια περιεκτική σε επιχειρήματα ανακοίνωση.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αργολίδας δεν εξεπλάγη από τις προχτεσινές εξαγγελίες του σεβαστού Υπουργείου σχετικά με το (νέο;) εξεταστικό σύστημα και τις συνοδοιπορούσες αλλαγές στο Λύκειο. Για μια ακόμα φορά πρυτάνευσε η λογική «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι» σε συνδυασμό με τη σχεδόν μεταφυσική επιθυμία των εκάστοτε κρατούντων να συνδέουν τη θητεία τους με τη «Μεταρρύθμιση», μια ακόμα χιλιοταλαιπωρημένη λέξη.
Εξηγούμεθα: σε όλες τις «Μεταρρυθμίσεις» απουσιάζουν οι κατά τεκμήριο αρμοδιότεροι, οι εκπαιδευτικοί. Στο μάθημα των Λατινικών, αντί να υπάρξει ένας ενδελεχής διάλογος για την προσαρμογή του μαθήματος στα δεδομένα της εποχής, το σεβαστό Υπουργείο τα αποκαθήλωσε, αδιαφορώντας για το ποιες γνώσεις θα έχουν οι μετέπειτα φοιτητές των Φιλολογικών τμημάτων (Ελληνικών και ξενόγλωσσων) και της Νομικής, της Ιατρικής και της Φαρμακευτικής και το αντικατέστησε με την Κοινωνιολογία. Μοναδικό κριτήριο είναι ο αριθμός των εκπαιδευτικών κάθε ειδικότητας, άρα έχουμε να κάνουμε με μια λογιστική και όχι παιδαγωγική προσέγγιση, ανεξαρτήτως της έωλης προσπάθειας να ερμηνευτεί η κίνηση με λογική προσαρμογής στα σύγχρονα δεδομένα.
Είναι προφανές πως οι κλασικές σπουδές δεν συνάδουν με το πρότυπο αγωγής που το σεβαστό Υπουργείο επιθυμεί να καθιερώσει μιας και αυτές δεν θεωρείται πως συμβάλλουν στη διαμόρφωση σκεπτόμενων ανθρώπων με αξίες, οράματα και κριτήρια επωφελούς αξιοποίησης των τεχνολογικών επαναστάσεων. Το γεγονός ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη οι κλασικές σπουδές αναβαθμίζονται, μάλλον θα οφείλεται στη γνωστή κουτοφράγκικη προσέγγιση εξ Εσπερίας.
Σε ό,τι αφορά στο πρόγραμμα σπουδών της Γ’ Λυκείου αναρωτιόμαστε γιατί η ιστορική γνώση των μαθητών να σταματά στη Γαλλική Επανάσταση και, κυρίως, γιατί εγκαταλείφθηκε η όποια συζήτηση για την αναβάθμιση (με ή χωρίς εισαγωγικά) του μαθήματος, με τον Σύνδεσμό μας να τοποθετείται τότε με μετριοπάθεια και προβάλλοντας ουσιαστικές προτάσεις, δεχόμενος πυρά, μιας και η ψύχραιμη στάθμιση των προτάσεων του σεβαστού Υπουργείου θεωρήθηκε πλήρης υιοθέτησή τους! Για μια στιγμή είχαμε λησμονήσει πως vasa inania plurimumsonant.
Με το νέο(;) σύστημα εισαγωγής είναι δυνατόν να εισέλθουν στην τριτοβάθμια μαθητές με χαμηλότερη βαθμολογία και να μην εισέλθουν αυτοί με υψηλότερη! Παραμένει ερωτηματικό η μορφή που θα πάρει ο επαγγελματικός προσανατολισμός. Αύξηση της εξεταστέας ύλης θα υπάρξει, μιας και αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας;
Ας το παραδεχτούμε. Το νέο εξεταστικό σύστημα είναι ό,τι πρέπει για να χαϊδέψουμε τα αφτιά όσων ανέμεναν την κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων – πότε, επιτέλους θα κατανοήσουμε πως είναι Πανελλαδικός Διαγωνισμός; – αλλά ούτε εθνικό απολυτήριο παρέχει (αυτοδιοικητικό, ναι) ούτε ενδυναμώνει το Λύκειο.
Δεν περιοριζόμαστε σε κριτική. Προτείνουμε την εγκατάλειψη της λογιστικής πρακτικής από την πλευρά του σεβαστού Υπουργείου και την εκ βάθρων επαναχάραξη του εκπαιδευτικού συστήματος από την πρωτοβάθμια, με τους μάχιμους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων να έχουν ρόλο. Ο εθνικός διάλογος με ευρύ χρονικό ορίζοντα είναι προϋπόθεση sine qua non. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θα προκύψει ποιο θα είναι το σύστημα εισαγωγής, χωρίς αυτό να αποτελεί το κατεξοχήν θέμα συζήτησης. Είναι αδήριτη η ανάγκη να αξιοποιήσουμε το ανθρώπινο κεφάλαιο αυτής της χώρας αντί να το βλέπουμε να καταφεύγει στο εξωτερικό. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που έχουμε να κερδίσουμε ως χώρα και ως κοινωνία.
