γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Τρίτη, 8η Οκτωβρίου 2024. Ένας χρόνος από τις δημοτικές εκλογές του 2023. Εκλογές που έφεραν τα πάνω κάτω στους δύο μεγάλους δήμους της Αργολίδας (Άργους και Ναυπλίου) ενώ στους δύο μικρότερους (Ερμιονίδας και Επιδαύρου) ανέδειξαν νέες δημοτικές παρατάξεις στην αντιπολίτευση.
Στο Άργος, η –παρά φύση- συνεργασία τριών παρατάξεων, επέτρεψε στον Γιάννη Μαλτέζο να εγκατασταθεί στον δεύτερο όροφο της οδού Καποδιστρίου επιδεικνύοντας (στη συνέχεια) αχαριστία έναντι των δωρητών του, Πέτρου Θωμόπουλου και Παναγιώτη Παπαϊωάννου, αλλά και κακότητα προς δεκάδες εργαζόμενους που είχαν (με νόμιμες διαδικασίες) βρει δουλειά σε δημοτικές δραστηριότητες κατά την θητεία της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Στο Ναύπλιον, ο Δημήτρης Ορφανός, κεφαλαιοποίησε την φυσιολογική κόπωση του εκλογικού σώματος (ο Δημ. Κωστούρος ήταν δήμαρχος επί 13 χρόνια, καθώς και κάποια κεφαλαιώδη τακτικά λάθη της στρατηγικής που ακολούθησε) και εκλέχθηκε Δήμαρχος χωρίς συμβόλαια συνεργασίας κατά το μεσοδιάστημα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, όπως αποδείχθηκε, αλλά τιμώντας τις παραταξιακές συμφωνίες που είχε υπογράψει πολύ πριν τις εκλογές.
Στην Ερμιονίδα, ο Γιάννης Γεωργόπουλος κινδύνεψε από τον Γιάννη Μαργέτα (ίσως λόγω υπερεκτίμησης της αναγνώρισης του έργου του) ενώ ο Τάσος Λάμπρου διεσώθη κερδίζοντας μία ακόμη ευκαιρία (πιθανώς την τελευταία) για να του αναγνωριστεί η (υπαρκτή) δυνατότητα καθοδήγησης του δήμου που υπηρετεί περισσότερο από 20 χρόνια.
Ο Τάσος Χρόνης στον δήμο Επιδαύρου συσπείρωσε στελέχη της τοπικής κοινωνίας και παρά το μέτριο έργο του κέρδισε μια νέα 5ετία την οποία και ασκεί χωρίς επαρκή αντιπολίτευση όπως όλα δείχνουν.
Οι Δήμοι Ναυπλίου και Άργους, το 2024 πλήρωσαν την “στρατηγική σύγκρουσης” με τις προηγούμενες δημοτικές αρχές. Στο Ναύπλιον με αιχμή τον αυτόκλητο υπερασπιστή του νόμου Κωνσταντίνο Μάκαρη να διεκδικεί τα πρωτοσέλιδα της επικαιρότητας και στο Άργος με μια μικρή ομάδα ανθρώπων -με επικεφαλής τον ίδιο τον Γιάννη Μαλτέζο-, να βάζουν την προσωπική τους ικανοποίηση πάνω από τα συμφέροντα του Δήμου.
Η διχαστική ατμόσφαιρα της προεκλογικής περιόδου παραμένει σε μεγάλο βαθμό, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις των Δημοτών και εμποδίζοντας την ψύχραιμη αντιμετώπιση πραγματικών προβλημάτων των τοπικών κοινωνιών (π.χ. Έλλειψη πόρων, διαχείριση απορριμμάτων κ.α.).
Και οι τέσσερις δήμοι, κινούνται πάνω στις ράγες των έργων που εμπνεύστηκαν προγραμμάτισαν και ξεκίνησαν οι προηγούμενες δημοτικές αρχές. Το ζητούμενο για τους σημερινούς διοικούντες είναι αν θα ολοκληρώσουν εμβληματικά έργα που είχαν ξεκινήσει ή αν θα τα εγκαταλείψουν λόγω «της κατσίκας του γείτονα».
Το τετράμηνο που ακολουθεί (Νοέμβριος μέχρι και Ιανουάριος), θα θέσει τις δημοτικές αρχές υπό κρίση. Θα πρέπει να συντάξουν Τεχνικό πρόγραμμα (το δικό τους τεχνικό πρόγραμμα), Προϋπολογισμό (τον δικό τους προϋπολογισμό) και να ορίσουν αντιδημάρχους (κατ΄ αξίαν) που θα πρέπει να παράξουν θετικό έργο.
Η δικαιολογία “φταίει ο προηγούμενος”, “έτσι τα βρήκαμε” και “δεν έχουμε λεφτά” δεν θα έχει πέραση, πλέον, στα αυτιά των ψηφοφόρων. Ούτε όμως και η στρατηγική των εντάσεων. Ο κόσμος ζητά ηρεμία και αποτελεσματικότητα. Έχει βαρεθεί του “φανφαρόνους” και τους “τιμωρούς”
Αν οι διοικούντες διστάσουν ή αν ολιγωρήσουν, το 2025 θα είναι η μεγάλη χαμένη ευκαιρία γι’ αυτούς. Αν προχωρήσουν με φαντασία, έξυπνη επιλογή συνεργατών και αξιοποίηση Ευρωπαϊκών πόρων, θα φανούν αντάξιοι της εμπιστοσύνης των Δημοτών. Διαφορετικά, το 2026 θα ξεκινήσει η προετοιμασία της νέας εκλογικής μάχης με νέους παίκτες να καλύπτουν το κενό των προσδοκιών που εύγλωττα πρέπει να υπάρχει.
