Οι περίεργοι θα πείτε «τι λέει αυτός» και οι κακόπιστοι θα αναφωνήσουν «μας ταυτίζει με τη χούντα». Εγώ, απλώς θα σας περιγράψω ένα γεγονός και ένα συμπέρασμα.
Ήμουν πρωτοετής φοιτητής όταν οι Συνταγματάρχες της 21ης Απριλίου 1967 ανακοίνωσαν την απόφαση για διανομή των φοιτητικών συγγραμμάτων δωρεάν στον φοιτητόκοσμο. Ήταν μια απόφαση αναλόγου ευεργετικής δύναμης με τη διαγραφή των χρεών που είχαν οι Αγρότες.
Όλοι οι φοιτητές και οι οικογένειές τους ένιωσαν ευεργετούμενοι. Πολύ περισσότερο από όσο ένιωσαν όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, λίγα χρόνια πριν, με σύνθημα ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, κατάργησε τα τέλη εγγραφής και τα εξέταστρα στα Πανεπιστήμια. Το κόστος αγοράς των συγγραμμάτων που ωφεληθήκαμε ήταν τρεις φορές μεγαλύτερο από την Δωρεάν Παιδεία του Παπανδρέου. Όμως…
Όμως, οι Συνταγματάρχες, έκαναν ένα λάθος. Καθόρισαν ως τόπους Δωρεάν διανομής των συγγραμμάτων δύο μόνον βιβλιοπωλεία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν στην Αθήνα δύο τεράστιες ουρές από χιλιάδες φοιτητές που ξεροστάλιαζαν μέχρι να φτάσουν “στην πόρτα του Παραδείσου”. Καταλαβαίνεται ότι όλοι, αντί για «Μπράβο» και «Ευχαριστώ» κατεβάζαμε ότι καντήλια γνώριζε ο καθένας.
Έτσι και τώρα με τη συναυλία Κορκολή -Μανουσάκη στο Μπούρτζι. Επιλέχηκε χώρος όπου επετράπησαν μόνον 300 θεατές. από τους οποίους οι 50 είναι Δημοσιογράφοι και Επίσημοι ενώ οι άλλοι 250 ήταν –προφανώς- κολλητοί των κολλητών.
Περπατώντας χτες στο Ναύπλιο άκουγα «καντήλια» και «Γαλλικά» εις βάρος της Δημοτικής Αρχής και ιδιαίτερα του Κώστα Καράπαυλου (σε αυτόν έριχναν την ευθύνη) γιατί, μια συναυλία των 10.000 ενδιαφερομένων την μετέτρεψε σε ρουσφετολογική διαδικασία και ταλαιπωρία χιλιάδων Ναυπλιωτών και επισκεπτών που προσπάθησαν χωρίς αποτέλεσμα και έμειναν με …την πρόθεση στο χέρι.
Έτσι, αντί για «μπράβο» και «ζήτω» η Δημοτική Αρχή της Διαφάνειας κατάφερε, όπως και τότε με τη χούντα, (παρά την καλή της πρόθεση) να εισπράξει αποδοκιμασίες και αρνητικά συναισθήματα.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Τα μεταξωτά βρακιά χρειάζονται μεταξωτούς κώλους!
Π.Ι.Δ.
