Είναι γεγονός ότι στην Αυτοδιοίκηση (ειδικά μετά τους νόμους Θεοδωρικάκου) οι Δήμαρχοι συμπεριφέρονται ως μικροί «Ναπολέωντες». Πολλές φορές όταν οι υπάλληλοι δεν τους κάνουν τα «χατίρια», τους αντικαθιστούν. Φτάνουν μέχρι και το σημείο να αντικαθιστούν Διευθυντές και όλη η διαχείριση του Δημόσιου χρήματος να γίνεται από άτομα ΜΗ εκλεγμένα από το λαό στις εκλογές.
Πλήθος εξωτερικών συνεργατών, συμβουλευτικών ατόμων ή εταιρειών, άμισθοι και έμμισθοι ουρανοκατέβατοι συνεργάτες, αποφασίζουν για τη πορεία ενός Δήμου. Τις περισσότερες φορές είναι μάλιστα και από άλλες περιοχές, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ξέρουν καν το Δήμο, τη περιοχή, τους υπάλληλους, τους κατοίκους κλπ.
Μια απόφαση του Εφετείου Πατρών, από μια τέτοια τακτική που περιγράψαμε ανωτέρω, βάζει ορισμένα πράγματα στη θέση τους (κυρίως τη νομιμότητα και τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα) και αποτελεί οδηγό, για παρόμοιες περιπτώσεις, αφού δικαιώνει την Διευθύντρια που κατέφυγε στη δικαιοσύνη.
Διαβάστε περισσότερα https://www.iliaoikonomia.gr
