«Ο άνθρωπος δεν φαίνεται ότι αφουγκράστηκε έως σήμερα το μήνυμα της αγάπης. Καί πως να το λάβει αφού η χυδαιότητα εξωραΐζεται, η σεμνότητα χλευάζεται, η ηθική περιφρονείται, η αγάπη μολύνεται, τα ιερά σύμβολα του Γένους βεβηλώνονται, ο δημόσιος βίος παρακμάζει, η Ορθοδοξία πολεμείται, οι παραδόσεις, τα ήθη, τα έθιμα του ορθοδόξου Γένους μας, πού είναι απαύγασμα της πίστεως, της ζωής κί τής ελευθερίας του καταργούνται σιγά σιγά κι η κοινωνία μας αντιμετωπίζει μια βαθειά καί πολύπλευρη κρίση, που εκδηλώνεται σ’ όλους τους τομείς της ζωής μας.
Δεν ζεί πλέον. Επιβιώνει απλά μέσα σε ένα απέραντο πεδίο μάχης, όπου ο ένας στρέφεται κατά του άλλου. Υποδουλωμένος μέσα στή δυσωδία καί τίς ακαθαρσίες. Ευτέλισε κι αυτά τα ιερά καί τα όσια. Τα θεώρησε μύθους που τρέφουν τη φαντασία χωρίς αντίκρυσμα στην προσωπική υπαρκτική οντότητά του που δεν απολαμβάνει πιά το πλήρωμα της χαράς.
Αποστεωμένος από ελπίδα, θύμα της προόδου του, βουτηγμένος μέσα στον λήθαργο του χρήματος, της ύλης καί της κραιπάλης της πλασματικής αυτάρκειας κί ελευθερίας του, μιλάει για Χριστούγεννα, πρωτοχρονιά, Φώτα, ψωνίζει καί στολίζει το σπίτι του, χωρίς Χριστό, χωρίς φάτνη κι ευχές».
(απόσπασμα από ανάρτηση της Ελληνίδας Σοφίας Παππά)
