Οι άθλ(ι)οι της Μητσοτακικής διοίκησης

654

γράφει ο Α.ΛΗΘΙΝΟΣ

Ο Γιώργος Τσούρνος είναι ένας ζωντανός μύθος για τον Δήμο Ναυπλιέων και για τη Νέα Δημοκρατία, στην Αργολίδα.

Διετέλεσε Δήμαρχος του Ναυπλίου επί σειρά ετών, εκλεγόμενος συνεχώς, μέχρι που του ζήτησε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας να αποχωρήσει και να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο της Αργολίδας προκειμένου –το κόμμα- να μπορέσει να εκλέξει δύο βουλευτές στο νομό (πράγμα το οποίο και επετεύχθη).

Τον άνθρωπο (“αίμα” της Νέας Δημοκρατίας και κουμπάρο του Προκόπη Παυλόπουλου και του Γιάννη Κεφαλογιάννη) με αυτή την αυτοδιοικητική και πολιτική προσωπικότητα, δεν τον προσκάλεσαν (τιμητικά) να παρίσταται στην ομιλία του Πρωθυπουργού που έγινε στο Βουλευτικό του Ναυπλίου. Στο Βουλευτικό που, για να αναπαλαιωθεί και να μπορεί να χρησιμοποιείται ως πολυχώρος εκδηλώσεων λόγω του υψηλού συμβολισμού του (υπήρξε η πρώτη Βουλή του νεοελληνικού κράτους), ο ίδιος έφτυσε αίμα (ως Δήμαρχος τότε) για να βρει χρηματοδότηση και να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις της γραφειοκρατίας.

Και δεν φτάνει που δεν τον προσκάλεσαν (οι προσκλήσεις καθορίσθηκαν από το γραφείο του Κυρ. Μητσοτάκη σε συνεργασία με το γραφείο του Γιάννη Ανδριανού), αλλά –αν είναι δυνατόν- του απαγόρευσαν ακόμα και την είσοδο όταν πήγε να μπει μέσα. Ποιοι; Οι Σημιτάνθρωποι του Κυρ. Μητσοτάκη. Σε ποιον; Στο ιστορικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, στον μόνο εν ζωή τέως Βουλευτή του κόμματος. Στον άνθρωπο που έδινε της πολιτικές μάχες την εποχή της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ (ποιος θυμάται την αντιμετώπιση 2.500 Πασοκοαριστερών όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Όθωνα).

Η λέξη ντροπή δεν υπάρχει στο αξιακό σύστημα των Μητσοτακοανθρώπων, γι’ αυτό και δεν τους την απευθύνω. Υπάρχει όμως η λέξη δουλικότητα και αυτή τους πετάω κατάμουτρα γιατί τους αξίζει. Πήγαν στο Βουλευτικό 100 δουλόφρονες επιλεγμένοι και άλλοι 50 θεσμικά υποχρεωμένοι. Τους χρησιμοποίησαν ως σκηνικό της τηλεόρασης με στόχο να προβληθεί ο άνθρωπος που διακηρύσσει (εμπράκτως) πως οι λαθρομετανάστες έχουν περισσότερα δικαιώματα από τα θύματα της κατοχής. Ο πρωθυπουργός που, επί ενάμιση χρόνο απαγόρευε την εκταμίευση των κονδυλίων (που ήταν εγκεκριμένα) για να πάει το νερό του Αναβάλου στην Ερμιονίδα, για να κατασκευαστεί ο συνδετήριος δρόμος της Αργολίδας με την Εθνική οδό Κορίνθου Τρίπολης, για να προχωρήσει η μαρίνα του Ναυπλίου και άλλα πολλά.

Ο Γιώργος Τσούρνος αποχώρησε χωρίς να δημιουργήσει επεισόδιο. Κάποιοι άλλοι, εξ ίσου σημαντικοί, έσκυψαν το κεφάλι και αποφάσισαν να μην εκφράσουν τα αισθήματα θυμού ή παράπονου που ένιωσαν από την απαξίωση που τους επιφυλάχτηκε.

Ο Μητσοτάκης, κέρδισε ένα ακόμα γύρο στην διαρκή προσπάθεια που κάνει για να μεταλλάξει τη Νέα Δημοκρατία, από κόμμα Πατριωτικό και Λαϊκό, σε κόμμα της πλουτοκρατίας και της υποταγής στα κελεύσματα της διεφθαρμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Συμπτωματικά, όλοι όσοι αποκλείσθηκαν είχαν δύο κοινά χαρακτηριστικά. ΠΡΩΤΟΝ, είχαν προσφέρει στον τόπο και στο κόμμα και ΔΕΥΤΕΡΟΝ, διακρίνονται για τα ανυποχώρητα Πατριωτικά αισθήματά τους.