γράφει ο Ε.Π.ΜΟΝΟΣ
Το τραγικό εργατικό ατύχημα που είχε ως κατάληξη τον θάνατο του άτυχου οικογενειάρχη Αναστάσιου Βλάχου, επέδρασε στην οριστική απόφαση παραίτησης του Αντιδημάρχου Πολιτισμού Παναγιώτη Μπουλούκου, όπως λένε αξιόπιστες πηγές.
Ο Παναγιώτης Μπουλούκος, στον σχεδιασμό και την οργανωτική προσπάθεια του οποίου οφείλεται η μόνη (ουσιαστικά) εμφανής δραστηριότητα του Δήμου Άργους Μυκηνών, είχε πολλές φορές εκφράσει την διαφωνία του και τις αντιρρήσεις για θέματα νομιμότητας αποφάσεων και σκοπιμότητας ενεργειών του ιδίου του Γιάννη Μαλτέζου και δύο κυριών του περίγυρού του που καθορίζουν «το δέον γενέσθαι». Προκειμένου μάλιστα να μην δημιουργηθεί πρόβλημα είχε υποβάλλει και την παραίτησή του δύο φορές, την οποία και ανακάλεσε μετά από επίμονη παράκληση του Γιάννη Μαλτέζου και παροχή διαβεβαιώσεων ότι όλα θα διορθωθούν. Υπόσχεση που όμως δεν τηρήθηκε, οδηγώντας τον αντιδήμαρχο Πολιτισμού στην οριστικοποίηση της απόφασης να διαχωρίσει τη θέση του οριστικά.
Η υποβολή γραπτής παραίτησης ήταν το τελευταίο καταφύγιο του ηθικού αντιδημάρχου, και αυτό έκανε καταθέτοντάς τη στο Πρωτόκολλο του Δήμου, χωρίς όμως να την δημοσιοποιήσει για να μην δημιουργήσει πολιτικό ζήτημα.
Η παραίτηση Μπουλούκου έγινε γνωστή, μόνον όταν ο Γιάννης Μαλτέζος αντιδρώντας με Σταλινική νοοτροπία έδωσε στην δημοσιότητα δήλωση με την οποία αποπειράθηκε «Δολοφονία χαρακτήρος» κατά του ευπρεπούς τέως συνεργάτη του.
Η κατηγορία κατά του Παναγιώτη Μπουλούκου για ανικανότητα και η απαίτηση να φύγει από το Δημοτικό Συμβούλιο προδίδοντας την ψήφο των Αργείων που τον τίμησαν προσωπικά, είναι απόδειξη του τρόπου με τον οποίο ο Γιάννης Μαλτέζος αντιλαμβάνεται την έννοια της συνεργασία. «Όποιος δεν είναι δικός μου είναι εχθρός».
Ο Γιάννης Μαλτέζος δεν έχει καταλάβει πως η ανοχή του κόσμου στις ιδιοτροπίες, την ιδιοτέλεια και τα πείσματά του τελείωσε. Ο σχεδιασμός του να αντικαταστήσει τρεις αντιδημάρχους με άτομα που ….απλώς εκτελούν, έχει γίνει γνωστός και αντί να του εξασφαλίσει ένα σταθερό 2025, έρχεται να προστεθεί σε μια διαδικασία αποσταθεροποίησης που ήδη έχει ξεκινήσει.
Το αστόλιστο και σκοτεινό Άργος, οι δύο θάνατοι που (μέχρι στιγμής) σημαδεύουν τη θητεία του και η επερχόμενη απένταξη του κορυφαίου έργου στο Νότιο τμήμα της πόλης, χαρακτηρίζουν ήδη τον πρώτο χρόνο παρουσίας του στον δεύτερο όροφο της Καποδιστρίου. Παραιτήσεις συνεργατών του και δικαστικές περιπέτειες θα χαρακτηρίσουν τη δεύτερη χρονιά, αποκαλύπτοντας την γκρίζα πραγματικότητα του Δήμου για την 5ετία 2024-2029. Μια 5ετία που όλο και περισσότεροι θα ήθελαν να μην είχε υπάρξει.
