Τα ΟΧΙ των Ελλήνων και τα ΝΑΙ των δουλόφρονων

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Είναι μεγάλη η παρακαταθήκη που μας άφησε ο κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς όταν, τα ξημερώματα της 28^ης Οκτωβρίου 1940, υψώνοντας ανάστημα είπε το ΟΧΙ στην φασιστική Ιταλία. Είπε το ΟΧΙ εκφράζοντας την κοινή θέληση του Λαού των Ελλήνων. Των Ελλήνων που τους παρέλαβε διχασμένους και εξαρτώμενους και τους έφτασε μέσα σε μια 4ετία να είναι ενωμένοι και υπερήφανοι.

Κανένας, στην Ευρώπη δεν βρέθηκε στη θέση των Ελλήνων, να πρέπει να απαντήσουν (δια στόματος του κυβερνήτη τους) σε μία ιταμή απαίτηση παράδοσης Εθνικής Κυριαρχίας. Γι΄ αυτό και μόνον οι Έλληνες δικαιούνται να εορτάζουν και να Τιμούν το ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ που εκφράσθηκε δια στόματος Ιωάννη Μεταξά. Γι’ αυτό και όλοι οι άλλοι λαοί της Ευρώπης εορτάζουν την ημέρα που ηττήθηκε ο άξονας από τις Δυτικές δυνάμεις ή την ημέρα που στρατιώτες ξένων χωρών τους ελευθέρωσαν.

ΟΧΙ, δε έχει κανένας να προτάξει. Και το παράδειγμα αυτό ενός Λαού που ετοιμάζεται επί χρόνια για να μπορεί να υπερασπιστεί τη ιστορία του και την εθνική του κυριαρχία δεν μπορεί να το ακυρώσει καμία κυβέρνηση ή κανένας εσμός συμβιβασμένων που προωθεί την ιδέα να εορτάζουμε τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και όχι την επέτειο του ΟΧΙ των Ελλήνων. Ούτε βέβαια «οι πονηροί της παρέας» να διαστρέφουν την μεγαλειώδη στιγμή και να μετατρέπουν την γιορτή της Τιμής, της Ενότητας και της Υπερηφάνειας σε γιορτή περιγραφής των στιγμών δυστυχίας ενός πολέμου.

Άλλο ο εορτασμός της μοναδικότητάς σου και άλλο η θύμηση της δυστυχίας ή του μεγαλείου ενός πολέμου.

Το ΟΧΙ των Ελλήνων ξεκινά από την στιγμή της εκφοράς του, προχωρά στο σχέδιο της προετοιμασίας του (Πνευματικής και υλικής) και ολοκληρώνεται στον τρόπο που το εξέφρασαν οι φαντάροι και οι γυναίκες τους στης επιστράτευση.

Αλλά, αυτό, οι φιλελέδες του Μητσοτάκη και οι προοδευτικοί του Ανδρουλάκη και του Κασσελάκη, δεν το κάνουν. Γιατί αν το κάνουν θα ξεπεταχτούν γενιές Ελλήνων που θα μάθουν ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΧΙ αλλά ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ. Ενώ αυτοί θέλουν γενιές σαν και αυτή που είπε ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ και ο Τσίπρας μετέτρεψε το όχι σε ναι χωρίς ανοίξει ρουθούνι. Και βεβαίως, σαν αυτούς που είπαν όχι στην παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας και μετά αποδέχτηκαν την παραχώρησή του από τον Κυρ. Μητσοτάκη χωρίς ούτε μία παραίτηση για λόγους προδοσίας.

Το σύστημα εξουσίας (πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό), από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ονομάζουν εθνάρχη, προσπαθεί να μας πείσει πως ο ενδοτισμός φέρνει την ευημερία. Εκχώρησαν στοιχεία Εθνικής Κυριαρχίας στην τότε ΕΟΚ με αντάλλαγμα δύο πακέτα χρηματοδότησης (τα οποία λεηλάτησαν οι κομματικοί ημέτεροι). Έκαναν τον Λαό των Ελλήνων του ΟΧΙ να απαντά μέσω των εκπροσώπων του στη Βουλή ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ. Και τώρα, μας ετοιμάζουν αντί ενός νέου ΟΧΙ προς την Τουρκία του Ερντογκάν να πούμε  το μεγάλο ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ προκειμένου 5 εταιρείες να βγάλουν μερικά δισεκατομμύρια πάρα πάνω.

Γι’ αυτό, το όνομα του Μεταξά δεν αναφέρεται! Γι’ αυτό δεν μιλάνε πια για την υπερήφανη στάση των Ελλήνων και μας προβάλουν τις κακουχίες του πολέμου και της κατοχής. Γι’ αυτό, όποιοι μιλάνε για Πατρίδα, για Ταυτότητα και για Έθνος, πυροβολούνται από τους μπράβους του συστήματος εξουσίας.

Όμως, κάνουν λάθος. Το τέλος της εξουσίας των συμβιβασμένων πλησιάζει. Και θα συνοδευτεί από μια νέα αρχή. Την αρχή μια πορείας ανόδου, ευημερίας, προόδου και ελευθερίας που θα στηρίζονται στην αρχή Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Σημείωση: Ερέθισμα για το άρθρο αυτό μου έδωσε ο τρόπος εορτασμού της επετείου του ΟΧΙ από ένα σχολείο του Ναυπλίου που (ο εορτασμός) επικεντρώθηκε στις κακουχίες και τα δεινά του πολέμου αντί στην υπερήφανη στάση Λαού και Κυβερνήτη και στην προετοιμασία που έγινε για να φτάσουμε να ξαναγίνουμε παράδειγμα για όλους τους λαούς που σέβονται τον εαυτό τους.