Γκρινιάζουμε (και καλά κάνουμε) ζητώντας από την αντιδήμαρχο καθαριότητας ακόμα μεγαλύτερη ευταξία και περισσότερη καθαριότητα στη πόλη και στα χωριά.
Ξεχνάμε να απαιτήσουμε (και δεν κάνουμε καλά) από τους δημότες και τους επισκέπτες να μη πετάνε στο δρόμο όπου βρουν και ότι τους έρθει. Να ξαναγίνουν πολιτισμένοι.
Ανακαλύπτουμε τις εξαιρέσεις (και αυτές είναι εκθαμβωτικές) όταν, από το πουθενά μας έρχεται η πληροφορία «πήγαινε να δεις εκεί και θα πάθεις την πλάκα σου».
Και την παθαίνουνε την πλάκα μας όταν ανακαλύπτουμε τα πολλά και διάφορα που συνεχώς προσθέτει στο χώρο της Ευαγγελίστριας ο μοναδικός παπα Λευτέρης ή τα όσα ακούραστα και αθόρυβα πραγματοποιεί ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ναυπλίας Ερμιονίδας Ραφαήλ Μπαρού.
Δεν πέρασαν δυο εβδομάδες από την εκδρομή που οργάνωσε στους Ιερούς χώρους του πολιτισμού μας, Μεσσήνη, Πύλο, Αρχαία Ολυμπία και στον προστάτη των Πατρών Άγιο Ανδρέα, και μετράμε μόλις τρεις ημέρες από την διοργάνωση του Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών που οργανώνει το Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου στο Φάρο στο Λιμάνι, την Παρασκευή. Θα έλεγε κανείς πως …το κυνήγι των σπουδαίων οδηγεί σε παραλείψεις για τα μικρά, τα καθημερινά.
Αυτό μπορεί να ισχύει για τον Δήμο και τους αντιδημάρχους, δεν ισχύει όμως για τον Ραφαήλ Μπαρού. Γι’ αυτόν ισχύει το «εξ όνυχος κρίνεις τον Λέοντα». Μικρά (για κάποιους) και μεγάλα (για κάποιους άλλους), όλα μπαίνουν στη σειρά. Γι’ αυτό και η ευταξία χαρακτηρίζει τους χώρους του Εργατικού Κέντρου. Μια ευταξία που καλύπτει κα τον εξωτερικό χώρο το πρασίνου. Το παρκάκι της γωνίας Κυρήνειας και 25ης Μαρτίου. Αυτό που μέχρι πρότινος ήταν το φόντο της προτομής του σύγχρονου ήρωα της Κύπρου Συνταγματάρχη Μπούτου (μετά θάνατον αντιστράτηγος).
Είναι χώρος ευθύνης του Εργατικού Κέντρου το πάρκο αυτό. Η παρουσία της εθελόντριας φίλης ήταν αυτή που μετέτρεψε τον βρώμικο και παρατημένο από τον δήμο χώρο, σε τόπο αναψυχής και πάλι. Σε παράδειγμα εικόνας ενός δημόσιου χώρου που προορίζεται για τις ελεύθερες ώρες παιδιών και δημοτών.
Το παρκάκι του Εργατικού Κέντρου, όπως όλα όσα αγγίζει το ΕΚΝΕ είναι το απόλυτο παράδειγμα και καλόν θα ήταν να αναζητηθεί από τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου η συνταγή που το κρατάει καθαρό και λαμπερό. Πριν ο δήμος (όπως πρέπει) αποκαταστήσει την Παιδική Χαρά που υπήρχε παλαιότερα.
Το παρκάκι βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το Εργατικό Κέντρο, απέναντι από το Θερινό Σινεμά και από το πρατήριο βενζίνης της 25ης Μαρτίου. Μας περιμένει να πάμε να το καμαρώσουμε και βέβαια να μην αφήσουμε σημάδια από την επίσκεψή μας, πεταμένα στο χώμα. (Ναι, είναι ένα από τα τελευταία σημείο του Ναυπλίου όπου μπορείτε να πατήσετε χώμα ακόμη).
