Έλλειμμα ελπίδας και περίσσευμα απελπισίας

Αρκεί κάποιος να κοιτάξει το σουλούπι τους για να απογοητευτεί.

Αρκεί κάποιος να ακούσει την εκφορά του λόγου τους για να απελπιστεί.

Αρκεί κάποιος να ανατρέξει στις ενέργειες τους για να οργιστεί.

Σε μία κατ’ εξοχήν “ερωτική σχέση”, όπως πρέπει να είναι η σχέση διοικούντος και διοικούμενου, οι Δημότες που τους παρακολουθούν καταγράφουν μόνο αρνητικά συναισθήματα.

Το ίδιο το σουλούπι τους, λειτουργεί αρνητικά στη σκέψη μιας πολιτικής ερωτικής σχέσης, και παραπέμπει στην ανάγκη ανακούφισης με κάποια/ο ιερόδουλη/ο.

Η άρθρωση και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν, τους κατατάσσει στην κατηγορία των  ρυπαντών της θεϊκής Ελληνικής γλώσσας την οποία μετατρέπουν σε φορτίο του “αχόρταγου” την ώρα που αδειάζει βοθρολύμματα που μετέφερε έναντι αμοιβής.

Οι καθημερινές τους πράξεις, μας θυμίζουν τη ρήση του Φλωράκη «Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος».

Τίτλοι βαρύγδουποι και θορυβώδεις (Δήμαρχος, Ειδικός Συνεργάτης, Εντεταλμένη Σύμβουλος), παράγουν αποτέλεσμα που ανταγωνίζεται τον ήχο ενός άδειου τενεκέ που αποζητά την προσοχή μας.

Κοντά τους, οι λίγοι πιστοί της παροιμίας «Ό,τι αρπάξει η πουτάνα στην καβάλα» και οι άλλοι…, αυτοί που μας τους θύμισε ο αείμνηστος Χριστόδουλος αναφέροντας την ιστορία με το επιμύθιον «Να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα».

Κρίμα για ένα δήμο που είχε φτάσει να τον ζηλεύουν και που «η διχόνοια η δολερή» του κόλλησε ένα αρνητικό πρόσημο για 5 χρόνια. Χρόνια, ντροπής, για τους ανθρώπους που τον διοικούν! Χρόνια αφόρητου πόνου, για όσα πρόκειται να καταστραφούν! Χρόνια τιμωρίας και περισυλλογής για την ανεύρεση της λύσης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ερωτήματα του τύπου «Για σε ποιους αναφέρεσαι» δεν είναι αποδεκτά. Μπαίνουμε στον 9^ο μήνα και οφείλετε να έχετε δημιουργήσει άποψη.