Η Αθήνα διεκδικεί το νερό του Αναβάλου

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Σε άρθρο του στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ο Βασίλης Κικίλιας (υπουργός Κλιματικής κρίσης και Πολιτικής Προστασίας αναφέρει ως πιθανή λύση για να μην διψάσει η Αθήνα, τη «μεταφορά του νερού του Αναβάλου και τη σύνδεση με τα διυλιστήρια της ΕΥΔΑΠ». Προτείνει επίσης τη δημιουργία ενός παράλληλου δικτύου διάθεσης νερού δεύτερης ποιότητας «για το πλύσιμο δρόμων και αυτοκινήτων, για το πότισμα καλλωπιστικών φυτών και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες».

Όπως γράφει, «Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, είχε συζητηθεί δειλά η αξιοποίηση της σημαντικότατης ποσότητας νερού από τις πηγές του Αναβάλου, στο Κιβέρι Αργολίδας , για την τροφοδοσία της Αττικής. Νερού που επί δεκαετίες χύνεται κατά βάση στη θάλασσα. 

Σήμερα, που οι λύσεις του Μόρνου και του Ευήνου μοιάζουν πια ανεπαρκείς σε μια Αττική με τεράστια πληθυσμιακή και οικιστική ανάπτυξη, χρειάζεται να δούμε προσεκτικά τις δυνατότητες που μας παρέχουν οι πηγές του Αναβάλου, η δυναμική των οποίων είναι πια κρίσιμη για το λεκανοπέδιο και την Πελοπόννησο. Και να βρούμε και να αξιοποιήσουμε αντίστοιχα υδροφόρα κοιτάσματα». 

Ίσως να μας βγει σε καλό η υιοθέτηση από τον αρμόδιο υπουργό μια τέτοιας λύσης.

Είναι μια θετική για εμάς πρόταση γιατί, μόνον τότε, θα διατεθούν κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων του φράγματος και του δικτύου μεταφοράς του νερού του Αναβάλου, εις εφαρμογή της λαϊκής ρήσης «Μαζί με τον Βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα». (Όπου γλάστρα η Αργολίδας με τους πολιτικούς της).

Κλείνοντας το άρθρο μου καταγράφω κάποια στοιχεία.

ΠΡΩΤΟΝ: Εκατό μέτρα έξω από τον Ανάβαλο (μέσα στη θάλασσα) εκβάλλει ο μεγάλος Ανάβαλος με παροχή που υπερβαίνει περισσότερο από 30 φορές την ποσότητα που δεσμεύουμε σήμερα στο φράγμα.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Διαπραγματευόμενοι την απρόσκοπτη χρήση του νερού, μπορούμε να πετύχουμε την κατασκευή σύγχρονου διυλιστηρίου στο Κιβέρι που θα μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες της Αργολίδας και της Αρκαδίας.

ΤΡΙΤΟΝ: Να αιτηθούμε και να κερδίσουμε την ολοκλήρωση των δικτύων διανομής σε Αργολίδα και Κυνουρία.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Να υιοθετήσουμε την ιδέας της δημιουργίας παράλληλου δικτύου ύδρευσης με νερό δεύτερης ποιότητας για βιομηχανική και αρδευτική αστική χρήση (υπάρχει σχετική παλαιά πρόταση του Μπάμπη Αντωνιάδη).

Και

ΠΕΜΠΤΟΝ: Να φέρουμε στο μυαλό μας ότι η ιδέα χρήσης του Αναβάλου είδε το φως της δημοσιότητας –για πρώτη φορά- επί κυβερνήσεως του Κώστα Μητσοτάκη, πατριάρχη της οικογένειας των Μητσοτάκηδων.

Και ακόμα:

Είναι ευκαιρία να προστατεύσουμε την παροχή του Αναβάλου, σταματώντας το καταστροφικό έργο στεγανοποίησης των καταβοθρών της λίμνης Τάκα που, αν πραγματοποιηθεί θα οδηγήσει σε υπερμείωση των νερών του Αναβάλου.

Τέλος, ας θυμηθούμε και ας αναζητήσουμε τα πορίσματα της εξαιρετικής Ημερίδας που είχε οργανώσει η σπουδαία εκπρόσωπος της Αργολίδας (στο ΕΒΕΑ), Έλσα Παπαδημητρίου, με συμμετοχή Ελλήνων και ξένων Επιστημόνων και στόχο την αξιοποίηση των υποθαλάσσιων ροών του Αναβάλου και την μετατροπή σε πόσιμο, των νερών του παρόχθιου Αναβάλου.