Τι θα έκανα χωρίς κάποιο σαν τον Γιάννη Μαλτέζο

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ίσως να γίνεται κουραστικό για κάποιους φίλους του akromolio.gr, μη Αργείους, το γεγονός ότι ασχολούμαι τόσο πολύ με το Γιάννη Μαλτέζο και τα καμώματά του. Σας βεβαιώνω όμως πως, κανονικά, θα έπρεπε να γράφω τρία άρθρα την ημέρα και τουλάχιστον δέκα σχόλια, αν θα ήθελα να σας κρατάω ενήμερους με όσα κάνει ή παραλείπει να κάνει στην καθημερινή επίσημη λειτουργία του.

Άρθρα που να αναφέρονται σε πατατιές που κάνει ή αποφασίζει, αποδεικνύοντας πως αγνοεί στοιχειώδεις κανόνες της Αυτοδιοίκησης. Στις ευκαιρίες που χάνει στερώντας από τους Δημότες και τον Δήμο στοιχεία βελτίωσης της ζωής τους. Στα ψέματα που αποτελούν γι’ αυτόν τρόπο ζωής. Και βέβαια στη αποδόμηση κάποιων εκ των συνεργατών του τους οποίους συνειδητά υπονομεύει λόγω προφανώς ανασφαλούς χαρακτήρα.

Σχόλια που να ξεμπροστιάζουν συμπεριφορές, διαστροφές (της αλήθειας), κακότητες και ιδιοτέλεια. Σχόλια που θα σας έκαναν να λέτε «μα δεν μπορεί να συμβαίνουν στ’ αλήθεια αυτά τα πράγματα».

Επί της ουσίας, όπως μου εξομολογήθηκε ένας φίλος Δημοτικός Σύμβουλος της ελάσσονος αντιπολίτευσης «Δυστυχώς θα τον υποστούμε τέσσερα χρόνια ακόμα και μετά θα τρέχουμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Έκανα λάθος τη δεύτερη Κυριακή στις εκλογές που του πρόσφερα άκριτα τη στήριξή μου. Με είχε τυφλώσει το πάθος».

Αναλύοντας τις καταστάσεις και γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα διακινδυνεύω μια πρόβλεψη. Θα γράφω για τον Γιάννη Μαλτέζο για δύο χρόνια ακόμα. Μετά, …δεν θα έχω αντικείμενο να ασχολούμαι. Ο Μαλτέζος θα έχει αποχωρήσει από τη σκηνή και εγώ θα ανοίξω τον ορίζοντα της θεματολογίας μου πολύ ευρύτερα.

Καλό βόλι, αύριο στις Ευρωεκλογές και να θυμάστε… Μαλτέζοι υπάρχουν παντού!