γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Ένα μεγάλο μέρος Ελλήνων Πατριωτών, αποφάσισε και οριοθέτησε με την ψήφο του ένα Πολιτικό και Ιδεολογικό χώρο που (μέχρι σήμερα) ήταν απωθημένο στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα. Τον πολιτικό χώρο εκείνων των Ελλήνων που δηλώνουν αποφασισμένοι να αγωνισθούν για τις βασικές αξίες του Έθνους, της Ορθοδοξίας, της Οικογένειας, της Εντιμότητας της αποτροπής των λαθρομεταναστευτικών εισβολών και της αναγνώρισης ότι, σαν Λαός, έχουμε διαφορές από τους άλλους.
Τρεις κομματικοί σχηματισμοί ξεχώρισαν, από τους 14 συνολικά που έλαβαν μέρος στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ (Κυρ. Βελόπουλος) με 369.727 ψήφους, το Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ (Δημ. Νατσιός) με 173.574 ψήφους, η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ (Αφροδίτη Λατινοπούλου) με 135.310 ψήφους. Μαζί τους και άλλα μικρότερα όπως οι ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ με 56.100 ψήφους, το ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ με 30.600 ψήφους και η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ με 14.024 ψήφους, κ.α..
Οι Βελόπουλος, Νατσιός και Λατινοπούλου, συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον ΟΛΩΝ με αιωρούμενο ερώτημα, «πως θα διαχειρισθούν αυτό το πολιτικό κεφάλαιο» και κυρίαρχη επιθυμία (των ψηφοφόρων) «να τα βρουν και να δημιουργήσουν έναν ισχυρό πόλο Πατριωτικής αντιπολίτευσης με εμφανή την προοπτική άσκησης της εξουσίας».
Οι ψήφοι που κατέθεσαν οι Πατριώτες και οι Εθνικιστές, αντιστοιχούν στο 20,51% του εκλογικού σώματος κατ’ ελάχιστον ή στο 22% περίπου αν προστεθούν οι ψήφοι του Αντρέα Λοβέρδου (ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ: 1,45% ή 57.496 ψήφοι).
Αν λοιπόν βρεθεί η σωστή πολιτική φόρμουλα τότε μια νέα Δύναμη θα κυριαρχήσει στην πολιτική σκηνή. Μια Δύναμη που θα εκπροσωπεί το 20,51% (κατ’ ελάχιστο), προς την οποία θα στραφούν (όπως αναφέρουν σχετικές μετρήσεις ακόμα ένα 12% του εκλογικού σώματος. Μια Δύναμη, άνω του 30%, που θα μπορεί να προβάλει τις αξίες του Ελληνισμού και να παίζει πρωτοβουλιακό ρόλο και στην Ευρώπη που διψά για Πατριωτική στροφή και καταδίκη της Woke ατζέντας. Μια δύναμη που θα βρεθεί μαζί με άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις στην κοινή κοίτη επανασχεδιασμού της προστασίας των Ευρωπαϊκών Λαών από την εισβολή εκατομμυρίων αλλογενών που προωθεί το σύστημα της παγκοσμιοποίησης και ο τοπικός εκπρόσωπός του Κυρ. Μητσοτάκης.
Όλοι εμείς, το περίπου 1.000.000 ψηφοφόροι, που οριοθετήσαμε τον Πατριωτικό –Εθνικιστικό χώρο, πρέπει να υποδείξουμε στα στελέχη που ηγούνται (και να επιμείνουμε) στην ανάγκη ενός αγώνα με κοινούς στόχους.
Κατανοώντας τον κομματικό εγωισμό και τις μικρές διαφορές που υπάρχουν, μπορούμε να προβάλουμε αντί της ουτοπικής Ένωσης την πραγματιστική Συνεργασία επί του πεδίου. Και, γιατί όχι, να την επιβάλουμε από τη βάση, με ανάπτυξη επαφών, συντονισμένων δράσεων, κοινής έκφρασης απόψεων, άσκησης αντιπολιτευτικού έργου με στόχο την αποκάλυψη και φθορά των συστημικών κομμάτων. Ακόμα ακόμα και την (έστω και ξεχωριστά) προβολή των δικών μας αξιακών προτεραιοτήτων.
Υπάρχουν πολιτικά προηγούμενα που απέδωσαν. Πιο πρόσφατα οι κοινές δράσεις των 5 στην Ιταλία που είχε ως αποτέλεσμα να γίνει η Τζιώρτζια Μελόνι Πρωθυπουργός ή η κοινή δράση με στόχο την έξοδο της Μεγ. Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση που έφερε το ποθούμενο (γι’ αυτούς) αποτέλεσμα.
Ας αντικαταστήσουμε λοιπόν την λέξη ΕΝΩΣΗ με την λέξη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και θα διαπιστώσουμε πως «η Συνεργασία μπορεί να είναι προθάλαμος της Ένωσης». Και ακόμα πως η συνεργασία μπορεί να επιβληθεί ως στρατηγική από τις δυνάμεις της βάσης των Πατριωτικών –Εθνικιστικών κινημάτων.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ! Συνεργασία στην βάση και στην κορυφή! Συνεργασία στην Κοινωνία και στην Βουλή!
Αυτό είναι το κεντρικό πολιτικό μήνυμα των ψηφοφόρων, όχι προς τα συστημικά κόμματα αλλά προς τα κόμματα και τις προσπάθειες του Πατριωτικού –Εθνικιστικού χώρου. Συνεργασία με ανάδειξη συγκλίσεων και όχι εσωστρέφεια με αντίληψη «ελάτε εσείς στο μαγαζί μου»
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το άρθρο αυτό γράφτηκε μετά από μια μεγάλη συζήτηση που είχα με τον Δημήτρη Καμπόσο. Τον Αργείο κορυφαίο Αυτοδιοικητικό και πολιτικό παράγοντα ο οποίος μου απέδειξε -για μια ακόμη φορά- πως παραμένει ένα ενορατικό μυαλό που ξεχωρίζει μεταξύ των στελεχών του Πατριωτικού Τόξου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Με 20,51% το Πατριωτικό Τόξο σηκώνει κεφάλι
