Αξίζει κάποιος να παρακολουθεί τον τρόπο λειτουργίας των δημοτικών αρχών στους όμορους δήμους Ναυπλιέων και Άργους Μυκηνών και να βγάζει συμπεράσματα. Πάσης φύσεως συμπεράσματα.
Είναι δήμοι που άλλαξαν δημοτικές αρχές, που σήμερα λειτουργούν ακόμα χωρίς προϋπολογισμό και που… οι κάτοικοί τους ταλαιπωρούνται από τα κουνούπια.
Εκτός όμως από τα κοινά προβλήματα, έχουν και διαφορές. Διαφορές που αναφέρονται στον τρόπο διοίκησης και επιβεβαιώνουν τη αξία ή την έλλειψη ικανότητας κάποιων αιρετών.
Στο Δήμο Ναυπλιέων, ο ψεκασμός για την καταπολέμηση των κουνουπιών ξεκίνησε πριν από είκοσι ημέρες και όπως δήλωσε ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου, η αρμόδια αντιδήμαρχος Ντίνα Καραγιάννη, ακολουθείται ειδικός σχεδιασμός, εν όψει και της επικουρείας του αντίστοιχου προγράμματος της Περιφέρειας.
Στο Δήμο Άργους Μυκηνών, ο Γιάννης Μαλτέζος δεν φαίνεται να ευαισθητοποιείται και να είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι για τα κουνούπια. Το αν πίνουν το αίμα των Δημοτών και αν δημιουργούνται προϋποθέσεις πρόκλησης ασθενειών μάλλον είναι ένα θέμα που μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Ήδη, πέραν των Δημοτών, όχι μόνον της Νέας Κίου του Κυβερίου και των Μύλων, η γκρίνια για την αδράνεια της δημοτικής αρχής πήρε το δρόμο προς τα ΜΜΕ και τις Δημοτικές Παρατάξεις της αντιπολίτευσης.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Άργους – Μυκηνών με ανακοίνωσή της καλεί τον Δήμο Άργους να ενεργοποιηθεί προς κάθε κατεύθυνση για την προστασία της υγείας των δημοτών αλλά και την περιφερειακή αρχή Πελοποννήσου να προχωρήσει κατεπειγόντως σε ψεκασμούς
Όπως αναφέρει, “πρόκειται για την εμφάνιση, μέρα και νύχτα, μεγάλου πληθυσμού κουνουπιών τα οποία είναι επικίνδυνα για την υγεία του λαού, αφού μπορεί να μεταφέρουν διάφορες ασθένειες από διάφορες εστίες μόλυνσης που έχουν διαμορφωθεί. Μπορούν να γίνουν φορείς μετάδοσης ιών και παρασίτων (ελονοσία, ο ιός του Νείλου, Δάγκειος πυρετός κ.α.). Σε αρκετές περιοχές που υπάρχουν λιμνάζοντα νερά οι κάτοικοι βρίσκονται σε απόγνωση.
Αν τώρα η κατάσταση με τα κουνούπια είναι δύσκολη θα γίνει αφόρητη τους επόμενους μήνες», τονίζουν απευθυνόμενοι όμως «εις ώτα μη ακουώντων».
