«Το 1821 το Έθνος μας, με το ξίφος στο χέρι, όρμησε στο ανέφικτο για να το υποτάξει στη θέλησή του για Ελευθερία. Και το κόστος ήταν βαρύ.
Για να αποδράσουμε από το Οθωμανικό τάφο και να βγούμε μέχρι το φως υποχρεωθήκαμε να κατεβούμε πρώτα όλα τα σκαλιά της κόλασης και να αντικρίσουμε στα μάτια όλους τους φόβους και τις αδυναμίες μας.
Η ύψωση της σημαίας έγινε ταυτόχρονα με την ύψωση των όπλων εναντίον των Τούρκων.
Αυτή η έγερση δεν θα ήταν εφικτή δίχως τη συστηματική υπόμνηση του μίσους που οφείλουν να νοιώθουν όλοι οι σκλάβοι για τον δυνάστη τους».
Παναγιώτης Λιάκος
Δημοσιογράφος -Συγγραφέας.
