Οι 3 Μύθοι που προωθούν οι εθνομηδενιστές, για το 1821

γράφει ο Πολύδωρος Δάκογλου

Τους άκουσα πάλι σήμερα να μυρικάζουν τους γνωστούς Εθνοαποδομητικούς μύθους τα παπαγαλάκια του συστήματος. Και δυστυχώς αυτούς τους μύθους τους ακούω, πια, ακόμα και από μορφωμένους Πατριώτες.

Είναι οι τρεις βασικοί μύθοι που καλλιεργούνται δεκάδες χρόνια τώρα, από διάφορα κέντρα επιρροών, με σκοπό και στόχο την απομείωση της αξίας της Εθνεγερσίας, την ανάδειξη της Μαρξιστικής θεωρίας και την απόδοση τιμής στον Φιλελευθερισμό και στον Διαφωτισμό.

ΜΥΘΟΣ ΠΡΩΤΟΣ: Οι Έλληνες επαναστάτησαν το 1821.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι Έλληνες δεν υπέγραψαν ποτέ συνθήκη υποταγής με κανένα Σουλτάνο. Ως εκ τούτου δεν επαναστάτησαν. Στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας, έκαναν δεκάδες μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις αρνούμενοι την υποταγή. Οργανώθηκαν διοικητικά (κοινότητες), οικονομικά (συνεταιρισμοί), στρατιωτικά (κλέφτες και αρματωλοί). Ακόμα και ναυτικό προετοίμασαν εξοπλίζοντας έναν μεγάλο εμπορικό στόλο, με πρόσχημα την καταπολέμηση της πειρατείας. Προετοίμαζαν την μεγάλη στιγμή της Εθνεγερσίας καλλιεργώντας την Εθνική Συνείδηση και διδάσκοντας την διαφορετικότητα και την αποστολή της ράτσας στα παιδιά τους. Προετοίμασαν την διοικητική και πνευματική ηγεσία της κρατικής δομής που θα έπρεπε να φτιάξουν, στέλνοντας εκατοντάδες ελληνόπουλα για σπουδές στο εξωτερικό και συσπειρώθηκαν γύρω από τους Μύθους μας και την Ορθοδοξία.

Οι Έλληνες δεν επαναστάτησαν το 1821. Δεν είχαν αναγνωρίσει την ήττα ποτέ! Βρισκόντουσαν σε διαρκή πόλεμο με τον κατακτητή διδάσκοντας την ανθρωπότητα πως γίνεται ένα αντάρτικο. Το 1821 σε αντίθεση προς άλλους ξεσηκωμούς, ο αγώνας οργανώθηκε και χρηματοδοτήθηκε από Έλληνες (Φιλική Εταιρεία). Εκδηλώθηκε και απλώθηκε παντού όπου υπήρχε Ελληνισμός. Από το Ιάσιο της Μολδοβλαχίας μέχρι τη Μάνη και από την Ήπειρο μέχρι την Κρήτη. Ακόμα και στις περιοχές εκτός Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δημιουργήθηκαν πυρήνες Φιλελλήνων.

Δεν ήταν Επανάσταση… Ήταν Εθνεγερσία!

ΜΥΘΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ: Ο ξεσηκωμός των Ελλήνων ήταν προϊόν επίδρασης των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι αντιμαχόμενες δυνάμεις, στην Γαλλική Επανάσταση ήσαν Γάλλοι εναντίον Γάλλων. Η Γαλλική επανάσταση ήταν μια εμφύλια σύγκρουση με αντιμαχόμενες δυνάμεις τους παράγοντες του παλαιού καθεστώτος (αυτοκράτορας και ευγενείς) και την ηγεσία της ανερχόμενης αστικής τάξης (τραπεζίτες και μεγαλέμποροι). ΄Επαθλο του εμφύλιου ήταν η εξουσία στην Γαλλία.

Στην Ελλάδα, όπως ομολογούν οι πρωτεργάτες του αγώνα, πολέμησαν «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Αξίες που ουδέποτε προβλήθηκαν από τους πρωτεργάτες της Γαλλικής επανάστασης. Στον αγώνα συμμετείχε ο Ελληνισμός όπου γης και όχι μόνον οι Ελλαδίτες. Δεν ήταν πόλεμος μεταξύ Ελλήνων για την ανατροπή του κρατούντος συστήματος… Ήταν Εθνεγερσία!

ΜΥΘΟΣ ΤΡΙΤΟΣ: Το 1821 έγινε ταξικός ξεσηκωμός.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτή είναι η κομμουνιστική εκδοχή του 1821. «Είχαμε μια εφαρμογή της “πάλης των τάξεων”. Φτωχοί εναντίον πλουσίων. Έλληνες εναντίον Ελλήνων».

Για να μην αναλύω την ανυπαρξία αστικής κοινωνίας και βιομηχανικών εργατών (στοιχείων αναγκαίων σύμφωνα με τον Κάρολο Μαρξ) θα θυμίσω απλά, δύο μορφές του μεγάλου ξεσηκωμού. Την Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και την Μαντώ Μαυρογένους. Οι δύο πάμπλουτες γυναίκες επιχειρηματίες διέθεσαν το σύνολο της περιουσίας τους για τα έξοδα του αγώνα, χρηματοδοτώντας καράβια, πληρώματα, εφόδια και εκστρατείες κατά των αλλόφυλων Τούρκων. Και όταν τις ρωτούσαν γιατί το έκαναν απαντούσαν «Για την Ελλάδα και την Ελευθερία». Οι καπετάνισσες που στρατηγούσαν στις μάχες αποδεικνύοντας ότι, στον τότε Ελληνισμό, δεν υπήρχαν διακρίσεις υποταγής των γυναικών στους άνδρες, πέθαναν πάμπτωχες.

Το 1821 ήταν ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των συνεχών αγώνων που έκαναν οι Έλληνες για να αποτινάξουν τον Τουρκικό ζυγό. Στον αγώνα πήραν τα όπλα και πολέμησαν μορφωμένοι και αμόρφωτοι, πλούσιοι και φτωχοί, άντρες και γυναίκες. Οι σπίθες ελευθερίας που σιγόκαιγαν μεταδόθηκαν και φούντωσαν παντού ΟΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ. Ο μεγάλος σκοπός του αγώνα ήταν «Να ελευθερωθεί το γένος».

Αυτό το μοναδικό γεγονός που συνέβη δεν υπάρχει κανένας λαός να το επιδείξει. Ήταν μια ακόμα μοναδικότητα των Ελλήνων.

Δεν ήταν ταξική επανάσταση… Ήταν Εθνεγερσία!

Αυτή την μοναδικότητα, οι αμόρφωτοι και οι βαλτοί προσπαθούν κατ’ εντολή ή κατ’ άγνοια να την υποτιμήσουν. Γι’ αυτό και ακούμε να την χαρακτηρίζουν ως μίμηση της Γαλλικής Επανάστασης ή ως Ταξική σύγκρουση ή ακόμη ακόμη ως μεμονωμένο γεγονός.

Εθνεγερσία λοιπόν. Είναι αυτό που χρειάζεται και σήμερα για να λάμψει και πάλι η δύναμη του Ελληνισμού, προς όφελος της ανθρωπότητας.