Επί δημαρχίας Μαλτέζου καταστρέφουν ατιμώρητοι

Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Η απόφαση της Δημοτικής Αρχής Καμπόσου να ανοίξει Περιφερειακό δρόμο Κυβερίου ήταν προσέγγιση αξιοποίησης για δεκάδες στρέμματα γης και ανάλογες ιδιοκτησίες, όπως έγινε την προηγούμενη δεκαπενταετία στο Τολό. Ήταν εκτός από ευεργετική για τον τόπο και αναπτυξιακή για ολόκληρο τον δήμο Άργους Μυκηνών. Για το Κυβέρι, που την τελευταία δωδεκαετία αναδείχθηκε σε τόπο διακοπών και τουριστικό τοπόσημο του Δήμου Άργους Μυκηνών, ο κίνδυνος κυκλοφοριακής ασφυξίας ήταν εμφανής.

Οι κουκουλοφόροι αλήτες που, εμμέσως πλην σαφώς, ενθαρρύνονται από τον Γιάννη Μαλτέζο και κάποιους εκ των συνεργατών του (αναφέρομαι στην παθητική στάση του και την αποφυγή κατάθεσης μήνυσης για φθορά δημοτικής περιουσίας), έδρασαν καταστροφικά για πέμπτη φορά στους τρεις μήνες της θητείας αυτής της δημοτικής αρχής.

– Έσπασαν την αφιερωματική πλάκα στην εκκλησία στο Μαλαντρένι.

– Ξανάσπασαν την αφιερωματική πλάκα στην εκκλησία στο Μαλαντρένι που αντικαταστάθηκε με έξοδα Καμπόσου.

– Εξαφάνισαν την ταυτική πλάκα της ανάπλασης της παραλίας της Νέας Κίου.

– Απαγόρευσαν τη χρησιμοποίηση του επίσημου λογότυπου του Δήμου Άργους Μυκηνών σε αφίσες του δήμου.

– Γκρέμισαν την ταυτοτική πινακίδα του έργου «Περιφερειακός δρόμος Κυβερίου προϋπολογισμού 850.000 ευρώ».

Κοινό χαρακτηριστικό και για τα πέντε αντικείμενα που προκάλεσαν το καταστροφικό μίσος των κουκουλοφόρων αλητών είναι ότι κατέγραφαν την δηλωτική ταυτότητα κάποιων από τα έργα της δημοτικής αρχής του Δημήτρη Καμπόσου.

Κοινό χαρακτηριστικό επίσης, και τις πέντε φορές, ήταν η αδιαφορία και η άρνηση του Γιάννη Μαλτέζου να προβεί σε μία δήλωση αποδοκιμασίας των πράξεων και να ζητήσει την ανεύρεση και τιμωρία των ενόχων.

Κοινό χαρακτηριστικό τέλος, οι αποδοκιμασίες των Αργείων για την μικρόψυχη πολιτική της δημοτικής αρχής του συνασπισμού Μαλτέζου, Παπαϊωάννου και Θωμόπουλου.

Τα έργα της Δημοτικής Αρχής του Δημήτρη Καμπόσου είναι υπαρκτά και χρησιμοποιούμενα καθημερινά. Η καταστροφή των ταυτοτικών πινακίδων δεν σβήνει από την συλλογική μνήμη την εργώδη προσπάθεια της τελευταίας δωδεκαετίας. Αντιθέτως, φανερώνει την ανικανότητα δημιουργικού έργου υπέρ του δήμου και των δημοτών από τον Γιάννη Μαλτέζο και τους σκοταδιστές αυτουργούς.