του Νίκου Μπογονικολού*
Το σημείωμά μου εξηγεί τη σχέση προσαρμοστικότητας του ανθρώπου με το χρόνο και την αποτελεσματική συνύπαρξή τους στη ζωή. Ειδικά σε δύσκολες και κρίσιμες καταστάσεις που μπορεί να συγκλονίζουν κυριολεκτικά το είναι μας. Είναι θα έλεγα συνδυασμός σκέψεων και βιωμάτων κάτι δηλαδή από τη θεωρία στην πράξη. Βέβαια ο άνθρωπος συχνά, από ανάγκη αμεσότητας μετατρέπει την ίδια στιγμή την θεωρία σε πράξη και την πράξη σε θεωρία, κάπως σαν κβαντική διάσταση του χρόνου.
Αν π.χ. δει την ζωή του να αλλάζει ξαφνικά χωρίς τη βούλησή του, να στερείται πολύτιμων πραγμάτων όπως η Ελευθερία ή η Υγεία, τότε η εφαρμογή της προσαρμοστικότητας σε όποιες νέες συνθήκες γίνονται σε μηδενικό χρόνο ως υγιής αντιμετώπιση της όποιας νέας κατάστασης. Μάλιστα μπορεί σε μία νέα δοκιμασία του να αγνοεί τη διάρκειά της άρα και άμεσα αλλά και με ψυχική δύναμη για όσο άγνωστο χρόνο χρειαστούν προσαρμογές και ξανά προσαρμογές.
Συνεχή μάχη με κάθε δοκιμασία με όπλο την ευελιξία και την χρήση κάθε αλλαγής γύρω του ως μοχλό ψυχικής δύναμης. Προσαρμοστικότητα σημαίνει ευελιξία που μπορεί να κατορθωθεί όταν μπορούμε να διαχωρίσουμε το είναι μας από το υπάρχει και το κατέχω. Όπως έλεγαν και οι Στωικοί δικά μας είναι ότι εξαρτώνται από τη βούλησή μας, όλα τα άλλα ξένα.
Υπάρχουν ερωτήματα που όταν η απάντησή τους μας ηρεμεί εσωτερικά κάνουν την κάθε προσαρμογή δυνατή. Πολλά από αυτά αφορούν το χρόνο όχι ως αφηρημένη έννοια αλλά τον δικό μας χρόνο τον χρόνο της ζωής μας. Τι χρήση του χρόνου μας κάναμε πριν κάθε ξαφνική δοκιμασία; Πόσο χρόνο και πράξεις το δίναμε σε πρόσωπα που δεν χρειαζόταν; Πόσο εξάρτηση είχαμε στον καθημερινό μας χρόνο από μηχανικές συσκευές; Πως μπορούμε εναλλακτικά να προσαρμόσουμε το χρόνο με νέες πράξεις; Για ποιες σκέψεις ή δράσεις απλά υποθέταμε ότι δεν έχουμε χρόνο;
Προσαρμοστικότητα σημαίνει να καταφέρεις να μειώσεις την αίσθηση σε ότι πραγματικά σου λείπει αλλά να δεις την ευκαιρία για αλλαγές στην μέρα σου και να προσθέτεις ότι κάθε νέα κατάσταση σου προσφέρει. Η αρχή ότι κάθε κακό φέρνει και καλό είναι απόλυτη και εκφράζεται είτε με θρησκευτική πίστη είτε με ορθό λόγο είτε με ανορθολογισμό του μη γραμμικού κόσμου μας.
Σίγουρα σε ένα σημείωμα μερικών παραγράφων η ανάλυση της προσαρμοστικότητας και του χρόνου είναι πολύ δύσκολή, συμπυκνωμένη και με πολλές έννοιες μέσα από λέξεις ή λέξη. Να η πρακτική άσκηση της προσαρμοστικότητας της συγγραφής κειμένου για αυτή και σε περιορισμό χώρου – χρόνου.
Όλη η διαδικασία για να μπορούμε να πετύχουμε την προσαρμογή μας σε κάθε δοκιμασία προϋποθέτει αυτογνωσία των πραγματικών προτεραιοτήτων της ζωής μας, αξιολόγηση των σχέσεών μας με τους ανθρώπους (το βάθος του αλλά και πιθανές επιπτώσεις από αλλαγές) επαναξιολόγηση συνηθειών ζωής. Οι συνήθειες είναι κάτι που το έχουμε αποκτήσει και ακόμα και αν αποτελεί βάρος περιττό αδυνατούμε σε ήρεμα νερά να το δούμε.
Βιωματικές σκέψεις λοιπόν και επιβεβαίωση ότι η προσαρμοστικότητα ακόμα και αν είναι επώδυνη είναι εφικτή και χρειάζεται να αντλούμε εκείνες τις εσωτερικές δυνάμεις που τις αγνοούμε πριν από κάθε δοκιμασία…
*Ο Dr. Νίκος Μπογονικολός είναι Μαθηματικός.
Κάτοχος MSc στην Κυβερνητική και διδακτορική διατριβή στο Εθνικό Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Kharkov.
Συγγραφέας βιβλίων και άρθρων σχετικά με τις Τεχνολογίες Πληροφορικής (Blockchain, AI, IoT).
