γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Ένα πλήθος από ξύλινα σπιτάκια έμεινα κλειδωμένα στις αποθήκες του Δήμου Ναυπλιέων. Κανένας δεν σκέφτηκε πως κάποια από αυτά θα μπορούσαν να μεταμορφωθούν εύκολα σε πανέμορφες Φάτνες και να τοποθετηθούν στις κεντρικές πλατείες των Δημοτικών Κοινοτήτων.
Με ελάχιστα έξοδα, που θα μπορούσαν να τα επωμισθούν οι 4 από τους 5 συνδυασμούς που έλαβαν μέρος στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου (ο πέμπτος, είναι συνδυασμός αθέων). Ακόμα ακόμα και με έξοδα της Μητρόπολης.
Οι φιγούρες της Παναγίας, του Θείου βρέφους, του Ιωσήφ, των Μάγων και των αμνών, φτιαγμένες με πεπιεσμένο χαρτί δεν θα κόστιζαν ούτε 2.000 ευρώ. Και είμαι βέβαιος πως ένας κτηνοτρόφος θα βρισκόταν να δανείσει 8 μπάλες με άχυρο.
Όμως, ο ΔΟΠΠΑΤ, δεν προγραμμάτισε. Ο Δήμος δεν είχε μυαλό (και χρήματα) για εκδηλώσεις. Ο Μητροπολίτης δεν σκέφθηκε καν να το ζητήσει. Ο αντιπεριφερειάρχης …αγρόν ηγόραζε. Και βεβαίως, κομματικές Οργανώσεις, Πολιτισμικοί φορείς, Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, όλοι ναρκωμένοι από οικονομικά προβλήματα, από Ισλαμολαγνία, από Φοβίες μην τους κατηγορήσουν οι εκπρόσωποι της Παγκοσμιοποίησης και της Πολιτικής Ορθότητας, παρέμειναν σιωπηλοί.
Στο Ναύπλιον, γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα, εμείς και 10.000 επισκέπτες, χωρίς Φάτνες και Χριστό. Με «Χρόνια Πολλά και Υγεία». Με μεταλλικές μπάλες, φωτισμένα κλαδιά με led και κάποια φωτόδεντρα στις κολώνες.
Τα κάλαντα που έψαλαν παιδιά και μεγαλύτεροι, έχοντας σκοπό τη συλλογή χρημάτων, ήταν ο μόνος τρόπος να γνωστοποιηθεί (άθελά τους) «Χριστού η Θεία Γέννηση», στους “ξεχασιάρηδες” άρχοντες της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης.
Αναρωτιέμαι, οι νέοι Αυτοδιοικητικοί άρχοντες, που αναλαμβάνουν τους Δήμους και την Αντιπεριφέρεια, θα θυμηθούν (του χρόνου) τον όρκο που έδωσαν, και θα επαναφέρουν τα στοιχειώδη στους εορτασμούς της «Ανάστασης» και της «Γέννησης της Ελπίδας», το 2024;
Αναρωτιέμαι, Εμείς ο Λαός των Ελλήνων, θα τους το θυμίσουμε με τους κατάλληλους τρόπους;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Φωτεινή εξαίρεση ο Δήμος Άργους Μυκηνών όπου, ο Δημήτρης Καμπόσος φρόντισε για την κατασκευή και τοποθέτηση της παραδοσιακής Φάτνης στο πιο προβεβλημένο μέρος της κεντρικής πλατείας, (προφυλάσσοντάς την έτσι από καταστροφικά χέρια βανδάλων που ξεκίνησαν ήδη τη δραστηριότητά τους).
