Πως ο Δημήτρης Ορφανός έγινε Δήμαρχος (μέρους) των Ναυπλιέων

γράφει ο Ε.Π.ΜΟΝΟΣ

Όλες οι δημοσκοπήσεις που έγιναν τους προηγούμενους 10 μήνες, στον Δήμο Ναυπλιέων, με θέμα τις δημοτικές εκλογές έδειχναν ένα βασικό κοινό στοιχείο. Την επιθυμία του εκλογικού σώματος για απομάκρυνση της παρούσας δημοτικής αρχής.

Η διαμορφωμένη απόφαση των Δημοτών καταγραφόταν με δύο συγκλίνουσες απαντήσεις, που έδιναν οι ερωτηθέντες σε δύο διαφορετικές ερωτήσεις:

Ερώτηση 1^η: Είσθε ικανοποιημένος από τη λειτουργία της δημοτικής αρχής; Η απάντηση ήταν ένα συντριπτικό ΟΧΙ που έφτανε στο 65%.

Ερώτηση 2^η: Σε περίπτωση εκλογών, με δεύτερη Κυριακή ποιον από τους δύο θα ψηφίζατε για Δήμαρχο (και έθεταν ως αντιπάλους του Δημήτρη Κωστούρου, τον Δημήτρη Ορφανό και τον Κωνσταντίνο Μάκαρη. Η απάντηση ήταν καταδικαστική για τον εν ενεργεία δήμαρχο και κατέγραφε ένα ξεκάθαρο Ορφανός ή ένα ξεκάθαρο Μάκαρης.

Ο Δημήτρης Κωστούρος τα γνώριζε αυτά. (Ίσως αυτό να εξηγεί και την ανεξήγητη ενέργειά του να πετάει γεμάτες σκουπιδοσακούλες στο εξοχικό σπίτι του Δημήτρη Ορφανού το οποίο σημειωτέον δεν κατοικείτο). Γνώριζε ακόμη το υπερβολικά (αρχικά) χαμηλό ποσοστό αναγνωρισιμότητας που είχε ο Κωνσταντίνος Μάκαρης και τις εσωτερικές συγκρούσεις στην παράταξη Ορφανού. Ήταν δύο στοιχεία που υπερεκτίμησε καθώς, όπως φάνηκε στη συνέχεια, ο μεν Μάκαρης βελτίωσε αισθητά την αναγνωρισιμότητά του και και την πρόθεση ψήφου, πετυχαίνοντας να λάβει 20,37% των ψήφων (3.998), ενώ η έριδες των στελεχών της παράταξης Ορφανού παραμερίσθηκαν (προσωρινά) ενόψει του κοινού στόχου κατάληψης της εξουσίας.

Τα δημοσκοπικά στοιχεία τα γνώριζαν όλοι οι διεκδικητές και διαμόρφωσαν αναλόγως την στρατηγική τους και τις τακτικές τους κινήσεις.

Το αποτέλεσμα δείχνει πως ούτε ο Κων. Μάκαρης, ούτε ο Δημ. Κωστούρος έκαναν αυτά που έπρεπε, με τον τρόπο που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε. Καθόρισαν, προσωπικά, την τακτική τους και …κέρδισαν το μέγιστο που αυτή μπορούσε να τους αποδώσει.

Ο μεν Δημήτρης Κωστούρος διατήρησε την συνοχή της παράταξής του και την έφτασε στο σημείο να ελπίζει στην τελική νίκη. Ο δε Κωνσταντίνος Μάκαρης πέρασε από την τέταρτη στην τρίτη θέση και έφτασε κοντά στην πιθανότητα της συμμετοχής στις εκλογές της δεύτερης Κυριακής, δηλαδή στην ανάδειξή του ως Δημάρχου.

Θα ήταν λάθος να μην επισημανθεί ότι η παράταξη Μάκαρη, αν και δημιουργήθηκε από αντίθεση προς τον Δημήτρη Κωστούρο, ήταν διχασμένη ως προς την επιλογή της δεύτερης Κυριακής και χρειάσθηκε η προσωπική απόφαση Μάκαρη και η ουσιαστική επιμονή του για να οδηγηθεί η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ σε υπερψήφιση του Δημήτρη Ορφανού. Οι 4.000 ψήφοι της είναι αυτές που έδωσαν τον αέρα της Νίκης (κατ’ αρχάς) και τη Νίκη στη συνέχεια, οδηγώντας στην πτώση, αυτού που οι Δημότες αποκαλούσαν “σύστημα Κωστούρου”.

Η παράταξη Γκόνη, κράτησε την αναμενόμενη γραμμή του ΚΚΕ, πετώντας τη μπάλα στα χωράφια, ενώ η παράταξη Παπαδημόπουλου επέλεξε για τον εαυτό της τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. (Ως γνωστόν το “νίπτω τας χείρας μου” οδήγησε στην σταύρωση του Χριστού).

Ο Δημήτρης Ορφανός έγινε Δήμαρχος Ναυπλιέων. Σε αυτό βοήθησε η συγκυρία διαφόρων παραγόντων. Ο Δημ. Λαμπρόπουλος έκανε πίσω στην απόφαση διεκδίκησης και τάχθηκε υπ΄ αυτόν. Ο Κώστας Καράπαυλος δεν τα βρήκε με τον Δημ. Παπαδημόπουλο και συνεργάσθηκε με αυτόν. Ο Κων. Μάκαρης τήρησε τα όσα έλεγε περί στρατηγικής δευτέρου γύρου και στήριξε αυτόν. Στους δύο βουλευτές που τον στήριξαν παρασκηνιακό την πρώτη Κυριακή προστέθηκε και ο τρίτος, την δεύτερη, κ.α. Αποφασιστική καμπή και η δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα με τις ρίψεις απορριμμάτων. Θέμα που κατέστησε πρωταγωνιστές ένα θύμα και έναν θύτη, απωθώντας τον τρίτο διεκδικητή στο περιθώριο της δημοσιότητας.

Όπως θα γράψει η ιστορία, ο Λαός ψήφισε και εξέλεξε τον Δημήτρη Ορφανό!  Ευχή όλων είναι να τηρήσει ΟΛΑ όσα έλεγε και να είναι ένας καλός Δήμαρχος, αντάξιος του Δήμου που φιλοδόξησε να διοικήσει.

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Θα πετύχει η συνεργασία Ορφανού με τα στελέχη του “Ανάπλι εμπρός”;