Παπαϊωάννου και Διολίτσης: Αρνήθηκαν το παρελθόν τους… αρνούνται και το μέλλον τους!

του Νικηφόρου Λυκίδη

Είναι κρίμα! Είναι κρίμα για τον Πέτρο Διολίτση και το Παναγιώτη Παπαϊωάννου ο ξεπεσμός, που οι ίδιοι επέλεξαν για τον εαυτό τους διαλέγοντας ένα κατηφορικό δρόμο χωρίς δυνατότητα επιστροφής.

Είχε πει κάποτε ο Φλωράκης αναφερόμενος σε πράξεις πολιτικών τέως συντρόφων του «Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος». Και οι δύο πρώην αντιδήμαρχοι (που συνέβαλαν ή ανέχτηκαν όσα έγιναν την προηγούμενη δεκαετία), όχι μόνον πήραν τον κατήφορο αλλά αρνήθηκαν ακόμα και το χέρι βοήθειας που τους δόθηκε κάποια στιγμή από τον τ. αυτοδιοικητικό αρχηγό τους. Προτίμησαν την ώθηση (προς την απαξίωση) που τους έδινε το πολιτικό γραφείο του βουλευτή.

Μια απαξίωση που καταγράφεται ως υποταγή τους στα αρχέγονα ένστικτα του μίσους, της αχαριστίας και της εθελοτύφλωσης.

Μίσος προς ότι, με την συμβολή τους, χτίσθηκε στο Άργος. Παράδειγμα η αναμόρφωση της πλατείας που ο Γιάννης Μαλτέζος, (ο νέος υποστηριζόμενος από αυτούς), θέλει να την γκρεμίσει κάνοντάς την δρόμο.

Αχαριστία προς τον Λαό και τους συντρόφους, που τους ανέδειξαν ως αυτοδιοικητικούς, υπερπροβάλλοντας το όποιο έργο είχαν επιτελέσει και αποκρύπτοντας τα όσα λάθη και παραλήψεις τους (και υπήρξαν τέτοια).

Τύφλωση ως προς την επιλογή του συμφέροντος του Δήμου αλλά και των ιδίων. Όχι γιατί θέλησαν να εκτεθούν υπό την κρίση των Δημοτών δημιουργώντας μια δημοτική παράταξη (αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους) αλλά γιατί επιχειρούν να οδηγήσουν όσους και όποιους τους εμπιστεύτηκαν προς την σκοτεινή κατεύθυνση μιας μη ικανής ηγεσίας που αδυνατεί να διαχειριστεί τα προβλήματα του Δήμου και θα προκαλέσει βλάβη στην πόλη. Μιας υποψηφιότητας που οι ίδιοι χαρακτήρισαν ανίκανη και ιδιοτελή, στην κεντρική ομιλία της παράταξής τους. Μιας ανομοιογενούς παράταξης που φτιάχτηκε με οδηγό το μίσος και τη υπέρμετρη φιλοδοξία και καθοδηγήθηκε από κέντρα δύναμης που επιθυμούν ένα υποταγμένο Δήμο.

Η προσπάθειά τους να γίνουν αποδεκτοί από τους Δημότες και να τους ανατεθεί ευθέως η διαχείριση των κοινών είχε μια δικαιολογία και (ίσως) μια ευγενή πρόθεση. Η προσπάθειά τους όμως να οδηγήσουν έστω και ένα ψηφοφόρο (ανεξαρτήτως αποτελέσματος) προς ένα μέλλον χειρότερο δεν έχει ίχνος καλής πρόθεσης. Έχουν ως μόνο κίνητρο το «τώρα θα σου δείξω εγώ». Απαξίωσαν την ιστορία τους και έκαψαν το μέλλον τους. Έθεσαν τις προοπτικές του Δήμου Άργους Μυκηνών σε κίνδυνο και επαναφέρουν στην επιφάνεια παλαιοκομματικές μεθόδους και εκπροσώπους που επιδιώκουν τη μεγάλη ρεβάνς απέναντι προς όσους, μαζί με τον Δημήτρη Καμπόσο έκαναν την επανάσταση των δημιουργών και ονειρεύτηκαν για την πόλη τους μια ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ προς ένα μέλλον χωρίς πολιτικούς νταβατζήδες.

Προφανώς δεν κατάλαβαν ποτέ πως οι Αργείοι θέλουν να έχουν τον δικό τους ηγετικό ρόλο και να μην είναι υπάκουα πρόβατα μη Αργείων βουλευτών και πολιτικών.

Κρίμα! Κρίμα για την ιστορία τους που απεμπολούν και για το μέλλον τους που καταστρέφουν.