Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ναυπλίου. Το μεγάλο αγκάθι.

γράφει ο Ε.Π.ΜΟΝΟΣ

Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ναυπλίου θα είναι ένα από τα  μεγάλα αγκάθια που θα έχει να αντιμετωπίσει η Δημοτική Αρχή του Δημήτρη Ορφανού. Από την στελέχωσή του μέχρι την ίδια του την ύπαρξη.

Αν και υπάρχουν εκλεγμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι με προηγούμενη χρήσιμη προηγούμενη εμπειρία (Χρήστος Γκούμας), υπάρχουν μεγάλες αντιδράσεις ως προς το πρόσωπό του που δεν θεωρείται κατάλληλο για “λειάνσεις διαφορετικών απόψεων”. Ωστόσο, η συμφωνημένη υποχρέωση ανάληψης ρόλου αυξημένης ευθύνης από στελέχη της παράταξης “Ανάπλι εμπρός”, καθώς και η φόρμουλα που έχει διατυπωθεί για την υπόθεση της μαρίνας του Ναυπλίου (στον σχεδιασμό της οποίας η παράταξη Καράπαυλου έχει δομική διαφορά) αναμένεται να βοηθήσει στην ανεύρεση λύσης.

Είναι βέβαιο ότι, η υπόθεση αστοχιών στην εργολαβία εκβάθυνσης του λιμένος (αν και το ΔΛΤΝ δεν είχε αποφασιστικό ρόλο) θα χρησιμοποιείται κατά καιρούς για να καλύπτονται εσωτερικές αντιθέσεις με διαρκή στοχοποίηση του επί κεφαλής της αντιπολίτευσης (από 1^ης Ιανουαρίου 2024) Δημήτρη Κωστούρου.

Οι πληροφορίες που φέρουν τον Δήμο Άργους Μυκηνών να προωθεί την δημιουργία “δικού του” Λιμενικού Ταμείου, αν επαληθευτούν θα έχουν ως αποτέλεσμα την αφαίρεση πόρων και κύρους από το ΔΛΤΝ, κάτι που σίγουρα θα καταλογισθεί αρνητικά στο πρόσωπο της Δημοτικής Αρχής Ορφανού. Είναι μια υπόθεση που λόγω της χρονοβόρας διαδικασίας που απαιτείται θα μπορέσει (υπό προϋποθέσεις) να αποτελέσει άξονα αντιπολιτευτικού αγώνος.

Οι χερσαίες εγκαταστάσεις που προβλέπει η μελέτη της μαρίνας, αποτελούν πρόβλημα για την εικόνα του Ναυπλίου που έχουμε συνηθίσει και θα βγουν πολλές φορές στο φως της δημοσιότητας επαναφέροντας τις αντιρρήσεις της αρχαιολογίας και την φημολογούμενη έλλειψη ΜΠΟ. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την έκφραση αντιθέσεων από το φόβο των επιχειρήσεων Εστίασης και εμπορίας και θα αποτελέσει σημείο συνεχών τριβών και αρνητικής δημοσιότητας. Για την υπόθεση αυτή, κάπου στο βάθος, αναφαίνεται και μία απειλούμενη προσφυγή στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συνεχιζόμενη άρνηση των κρουαζιερόπλοιων να μπαίνουν στο λιμάνι, αν δεν ανατραπεί, θα αποτελέσει όπλο της αντιπολίτευσης και η έρπουσα δικαιολογία ότι «ευθύνονται οι καπετάνιοι και οι λάντζες» θα χρειαστεί να γίνει πιο πειστική.

Τέλος τα περιβαλλοντικά προβλήματα και τα προβλήματα ασφάλειας στον χερσαίο χώρο, που μέχρι σήμερα είχαν χαμηλή δημοσιότητα, εκ των πραγμάτων θα αναβαθμιστούν αναδεικνύοντας και τα υφιστάμενα θέματα τριβής της διοίκησης του ΔΛΤΝ με το Λιμενικό.

Αν σε όλα αυτά σκεφτούμε ότι το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ναυπλίου είναι τραγικά υποστελεχωμένο ενώ οι εποχές απαιτούν ριζική αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχει, καταλαβαίνει κανείς ότι, η νέα διοίκηση του ΔΛΤΝ θα αντιμετωπίσει ανέμους και καταιγίδες, σε αντίθεση με την διοίκηση του Τάσου Ζαφείρη που κατάφερε να περάσει από συμπληγάδες χωρίς απώλειες. Ή μάλλον, με τη απώλεια της ευθύνης διαχείρισης της μαρίνας, η οποία με επιμονή του Αθηνοκεντρικού κράτους πέρασε στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης.

Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ναυπλίου, θα έπρεπε να αποτελέσει μηχανισμό στην υπηρεσία της ποθούμενης ανάπτυξης. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διαφυλαχτεί με σύνθεση απόψεων και συμμετοχή στις αποφάσεις ΟΛΩΝ των δημοτικών παρατάξεων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

«Ότι δεν μας ενώνει μας χωρίζει». Βαγγέλης Λαμπρόπουλος, Nτίνα Καραγιάννη, Γιάννης Τζιαρίμας και η “άγνωστη” Σοφία Ξύδη  ΕΔΩ

ΑΥΡΙΟ: Μαθήματα Ιστορίας και Μνήμης.