Το Πταίσμα του Κωστούρου, το Πλημμέλημα των Υποψηφίων του και το κακούργημα των ΜΜΕ

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Κοντεύει μήνας που η χώρα μιλάει για φωτιές ανά την Ελλάδα και για σακούλες περιττωμάτων στο Ναύπλιον. Άντε και για τα διαφ(θ)ορα Pass.

Μένοντας εις τα καθ΄ ημάς, θα προσπαθήσω να περιγράψω τα συναισθήματά μου για όσα συνέβησαν στην πόλη όπου επί χρόνια παρακολουθώ την Πολιτική και Αυτοδιοικητική της λειτουργία.

Μία συμπεριφορά ενός ανθρώπου που θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο ψυχιατρικής έρευνας (η συμπεριφορά) ή να οδηγήσει έναν δικαστή να επιβάλλει ως ποινή (πέραν της όποιας αποζημίωσης) ένα κύκλο επισκέψεων σε ψυχολόγο, έγινε πηγή πολιτικών εξελίξεων. Ίσως γιατί ο άνθρωπος αυτός είναι Δήμαρχος του Δήμου Ναυπλιέων και η χρονική περίοδος ορίζεται από την προεκλογική εκστρατεία για την επανεκλογή του ή όχι.

Τι έκανε ο Δημήτρης Κωστούρος:

Για λόγους που δεν θα μάθουμε ποτέ αφιέρωσε πολύ χρόνο από τη ζωή του, χρόνο που αφαίρεσε από τα δημοτικά του καθήκοντα και την φροντίδα της οικογενείας του, για να συλλέγει διαφορετικά είδη απορριμμάτων και περιττωμάτων, ίσως και άδεια γκαζάκια (κατά τον καταγγέλλοντα) και να τα πετάει στην είσοδο του εξοχικού σπιτιού ενός τέως φίλου και συνεργάτη του, που τώρα ήταν πολιτικός του αντίπαλος. Έκανε κάθε φορά ένα ολόκληρο ταξίδι από το Ναύπλιον μέχρι το Ηραίον κουβαλώντας ανοιχτές σακούλες με βρωμερό περιεχόμενο, για να τις πετάξει στην εξώθυρα του κτήματος όπου βρίσκεται η δεύτερη κατοικία του Δημήτρη Ορφανού.

Αυτός ο κύκλος προγραμματισμένων ενεργειών επαναλήφθηκε περισσότερο από είκοσι φορές, όσες τουλάχιστο αποτυπώθηκαν σε καταγραφικά που τοποθέτησε ο παθών, μετά τις πρώτες ψυχανώμαλες αυτές ενέργειες. Ο κύκλος αυτός διεκόπη μετά την αποκάλυψή του.

Η συμπεριφορά του Δημήτρη Κωστούρου, είναι νομικά μεμπτή και αποτελεί επαναλαμβανόμενο πταίσμα. (Τα γκαζάκια και τα σημειώματα που θα αποτελούσαν πλημμέλημα δεν μπορούν να δέσουν στο πρόσωπο του Δημήτρη Κωστούρου γιατί όταν ρίχτηκαν την είσοδο του σπιτιού του Δημ. Ορφανού δεν υπήρχαν καταγραφικά. Και επί πλέον ο Δημήτρης Κωστούρος αρνείται την πράξη ενώ την ρήψη απορριμμάτων και περιττωμάτων που έχουν καταγραφεί την ομολογεί).

Έχουμε λοιπόν έναν εν ενεργεία Δήμαρχο και αρχηγό παράταξης που ομολογεί πράξεις παλαβομάρας και συμπεριφορές απαξιωτικές για κάποιον που επιθυμεί να διαχειρίζεται δημόσιο αξίωμα.

Έχουμε όμως και 230 Δημότες διαφόρων ηλικιών, φύλων, επαγγελμάτων, μορφωτικών επιπέδων και γεωγραφικών περιοχών, που φωτογραφήθηκαν μαζί του και δήλωσαν πως τον αποδέχονται ως αρχηγό συνδυασμού και Δήμαρχο της πόλης του Ναυπλίου. Περίπου 20 άλλοι, απέσυραν την στήριξή τους δημοσίως ή αφανώς.

Από τους 230 που συνδέουν την αυτοδιοικητική μοίρα τους με το πρόσωπο του Δημήτρη Κωστούρου, κάποιοι έχουν συμφέροντα και είναι αλυσοδεμένοι στο άρμα του, κάποιοι παραμένουν δέσμιοι ενός κοινού παρελθόντος, κάποιοι αξιολογούν το περιστατικό ως ασήμαντο και κάποιοι δεν το πληροφορήθηκαν καν, αν και βούιξε όλη η Ελλάδα με σχόλια, καθόλου κολακευτικά για το Ναύπλιον.  Μάλιστα, ένας από τους 230 είναι και μέλος της διοίκησης του κατ’ εξοχήν εξαρτώμενου από τη φήμη της πόλης Σωματείου Εστίασης. Κάποιοι άλλοι είναι δικηγόροι ή Αστυνομικοί, δηλαδή προστάτες του νόμου και κυνηγοί παραβατών…

Αν η πράξη του σ@κατομεταφορέα θεωρείται από την δικαιοσύνη ως ένα απλό πταίσμα, η παράβλεψη της πράξης και η στήριξη της κάθε παλαβομάρας, θεωρείται από την κοινή λογική και ηθική ως πολύ πιο βαριά  ενέργεια. Με δικαστικούς όρους θα την ονόμαζα Πλημμέλημα.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πιο βαρύ. Η απόκρυψη της πράξης, η ανάλαφρη αναφορά της, η δικαιολόγησή της και η επικρότησή της. Αυτό είναι κακούργημα. Και μάλιστα, αν προέρχεται από το χώρο αυτών που έχουν ταχθεί για να κρίνουν την εξουσία και να υπερασπίζονται τον αδύναμο, την Ηθική και το Νόμο δηλαδή τους Αστυνομικούς, τους Δικηγόρους και τους Δημοσιογράφους, είναι χωρίς ελαφρυντικά.

Όμως, η παρακμή, ο συμβιβασμός και η εξαγορά, είναι στοιχεία της εποχής μας. Μοιραία λοιπόν διεφθαρμένοι, συμβιβασμένοι, και εξαγορασμένοι θα υπάρχουν παντού. Ως Δημότης του Δήμου Ναυπλιέων, μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν και ομολογήθηκαν, δικαιούμαι να τους κρίνω για την απόφασή τους. Να τους κατακρίνω και να τους απορρίψω.

Δημοσιοποιώ τις σκέψεις μου μετά την κατάθεση των υποψηφιοτήτων για να μη θεωρηθεί ότι παρεμβαίνω εις βάρος του Δημήτρη Κωστούρου. Και βέβαια περιμένω να δω την συμπεριφορά των ψηφοφόρων. Αν δηλαδή θα τους αποδεχτούν ή θα τους απορρίψουν.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Κατέγραψα τις σκέψεις που μου ήρθαν στο νου, αμέσως μόλις έμαθα ότι βρέθηκαν 230 συμπολίτες οι οποίοι διέθεσαν τα ονόματά τους ως τοίχο προστασίας μιας –κυριολεκτικά- βρώμικης πράξης.

Με συγκλόνισε το γεγονός ότι υπάρχουν 230 συνδημότες που δέχτηκαν να συμμετέχουν σε μια πολιτική δράση ξεπλύματος τέτοιων τραμπουκοενεργειών, που ενέχουν μέσα τους μικρή οικονομική ζημία του παθόντος αλλά, τεράστια Ηθική απαξία για τον δράστη. Και βέβαια, στοιχεία πολιτικής συνενοχής για τους ανεχόμενους την πράξη και στοιχεία Ηθικής ευθύνης για τους υποστηρίζοντες.

Υ.Γ. Μαθαίνω ότι στον κατάλογο των 230 υποψηφίων με τον Δημήτρη Κωστούρο δεν συμπεριλαμβάνονται οι δικηγόροι και εν ενεργεία Δημοτικοί Σύμβουλου κ.κ. Κώστας Χελιώτης και Σταύρος Αυγουστόπουλος. Το σημειώνω χωρίς όμως να γνωρίζω τους λόγους άρνησης συμμετοχής τους.