Έχω ιερή υποχρέωση και κάθε δικαίωμα ως τ. Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου για 9 έτη και ως επικεφαλής μιας εκλεγμένης (δύο φόρες) Δημοτικής Παράταξης, να τοποθετηθώ στο ΤΕΡΑΣΤΙΟ θέμα που μας απασχολεί (και εκτιμώ θα μας απασχολεί για πολλά χρόνια) ως κοινωνία των Δημοτών του Πύργου. Είμαστε εμείς άλλωστε, που πολλούς μήνες πριν είχαμε προσπαθήσει να ανοίξουμε τη συζήτηση για αυτό το ζήτημα, έχοντας την συνήθη διορατικότητα.
Διάβασα-Μελέτησα την κοινή «απάντηση» του Δήμου Πύργου-ΔΕΠ ΑΕ ΟΤΑ στο μεγάλο θέμα που απασχολεί το Πανελλήνιο (και δυστυχώς ΔΕΝ απασχολεί την συντριπτική πλειοψηφία των τοπικών ΜΜΕ, που δείχνουν μια περίεργη Σικελική omerta σε ένα τοπικό θέμα εκατομμυρίων ευρώ).
Καταρχήν οφείλω να πω ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ που τα «βρήκαν» οι 2 φορείς του Δήμου (Δημοτική αρχή-ΔΕΠ). Γιατί νόμιζα ότι δεν «μιλούσαν» μεταξύ τους. Τι άλλο να σκεφτώ όταν πρόσφατα δημοσιογράφος εξ Αθηνών ρωτάει το Δήμαρχο για το θέμα και αυτός δεν λέει ΤΙΠΟΤΑ αλλά τον παραπέμπει στον Πρόεδρο της επιχείρησης (ο οποίος ούτε αυτός τοποθετήθηκε στον δημοσιογράφο γιατί έκανε (λέει) διακοπές μέχρι τις 26 Αυγούστου!!!). Τελικά από ότι βλέπω από την κοινή απάντηση οι διακοπές του Προέδρου τελείωσαν στις 21 Αυγούστου (εκτός εάν δεν συμμετέχει στην απάντηση) και ο Δήμος Πύργου (τελικά) έχει κάτι να πει.
Γιατί όμως κρύφτηκαν και δεν τα έλεγαν στον δημοσιογράφο; Μήπως γιατί με το διάλογο έχουν «θεματάκια» όταν δεν «ελέγχουν» τις ερωτήσεις και προτιμούν τους μονολόγους σε φίλια πετσο-τάκια ΜΜΕ; Τελικά οι «συνεντεύξεις» σε δημοσιογράφους-υποψηφίους δεν κάνουν καλό…
Δε θα σταθώ στις 1067(!!!) λέξεις του κειμένου-απάντησης. Το ότι οι Δημοτικοί φορείς «σύρθηκαν» να πουν κάτι, δείχνει το μέγεθος του προβλήματος, που προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να αποφύγουν ή να το απαξιώσουν.
Δε θα σταθώ ούτε σε αυτά που επικαλείται η Δημοτική αρχή, γιατί για όσους έχουν ασχοληθεί με το θέμα είναι κάτι λιγότερο από μισές-αλήθειες, άρα χειρότερα ψέματα..(εκτιμώ θα απαντήσουν σύντομα ειδικοί επί του θέματος)
Δε θα σταθώ ούτε στη μανία του συντάκτη του κειμένου να επιτεθεί προσωπικά σε πρόσωπα και να γυρίσει το ρολόι 22-23 χρόνια πίσω, προσπαθώντας να «πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα», σε πράγματα που δεν έχουν σχέση με το θέμα.
Δε θα σταθώ ούτε στην ΠΑΡΑΔΟΧΗ ότι «έχουμε συμφωνήσει να μας κάνουν ρουσφέτια» εν όψη προεκλογικής περιόδου (λαϊκή μετάφραση αυτών που λέει ως «ανταποδοτικά», αλλά δε λέει ποιος κρίνει σε ποιους θα πάνε τα ανταποδοτικά!.. στα «δικά» τους παιδιά;)
Δε θα σταθώ επίσης ούτε στο ότι πολλές φορές ο συντάκτης του κειμένου, αντί να έχει το ρόλο του θεματοφύλακα της Δημοτικής Περιουσίας, δείχνει να γράφει ως «εκπρόσωπος τύπου» Κυβερνητικού Βουλευτή ή εκπροσώπου της εταιρίας!!!.
Θα σταθώ όμως στο γεγονός ότι το κείμενο-απάντηση ξεκινάει ως εξής: «Η ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ…».
Όταν ξεκινάς να γράψεις κάτι και ΑΥΤΟ-ΘΑΥΜΑΖΕΣΑΙ τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα (άλλου είδους). Σε αυτό το πεδίο δεν είμαι ειδικός, αλλά επειδή ως άνθρωπος ιδεολογικά πιστεύω στην συνεχόμενη αυτοβελτίωση (και ότι η γνώση είναι η μόνη δύναμη), κλείνω με κάτι που διάβασα εμπνεόμενος από τον ναρκισσισμό που περιβάλλει την απάντηση και συνολικά εδώ και 4 έτη τη Δημοτική αρχή…
Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας-Διαγνωστικά κριτήρια:
Τα κριτήρια αυτά περιλαμβάνουν μια μεγαλειώδη αίσθηση προσωπικής αξίας και σπουδαιότητας για τον εαυτό του, παράλληλα με μια υπερευαισθησία στην αξιολόγηση και την κριτική των άλλων. Έχει έντονη ενασχόληση με φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, δύναμης, εξυπνάδας, ομορφιάς ή ιδανικής αγάπης.
Επίσης, πιστεύει ότι είναι ξεχωριστό και μοναδικό άτομο και πρέπει να συναναστρέφεται μόνο με άλλα μοναδικά άτομα υψηλού κύρους (ή θεσμούς), απαιτώντας παράλληλα υπερβολικό θαυμασμό.
Στερείται ενσυναίσθησης, δεν ταυτίζεται δηλαδή με τα συναισθήματα των άλλων, τους φθονεί ή θεωρεί ότι τον φθονούν.
Έχει μία αίσθηση ιδιαίτερων δικαιωμάτων, επιθυμεί ευνοϊκή μεταχείριση ή αυτόματη συμμόρφωση των άλλων με τις προσδοκίες του.
Συχνά φθονεί τους άλλους ή πιστεύει ότι το φθονούν, εμφανίζοντας αλαζονική, χειριστική και υπεροπτική συμπεριφορά ή στάση.
Το πιο σημαντικό κριτήριο ίσως είναι η εκμετάλλευση των διαπροσωπικών τους σχέσεων, για να πετύχει τους σκοπούς του.
Ο άνθρωπος με ναρκισσιστικά στοιχεία ή τη συγκεκριμένα διαταραχή, έχει την τάση να εξιδανικεύει τον εαυτό του, υποτιμώντας τους άλλους.
Βιώνει έντονα μία αίσθηση μεγαλείου, θέτοντας συνεχώς μη ρεαλιστικούς στόχους και θεωρώντας ότι είναι πάντα επιτυχημένος πείθοντας τον εαυτό τους για αυτό, είτε αντιδρά με συναισθήματα κατάπτωσης και ματαιότητας σε περίπτωση αποτυχίας.
Αποζητά την αναγνώριση και επιβράβευση και η αυτοεκτίμηση του είναι ιδιαίτερα εύθραυστη.
Εάν κάποιος τον αμφισβητήσει ή ασκήσει κριτική τότε μπορεί να νιώσει πολύ έντονο θυμό και οργή, αίσθημα ντροπής και εξευτελισμού.
Σπάνια θα παραδεχτεί το λάθος τους και θα απολογηθεί για αυτό και πολύ συχνά μεταβιβάζουν την ευθύνη σε άλλο πρόσωπο.
Η μεταμέλεια και η ευγνωμοσύνη είναι στάσεις που τα ναρκισσιστικά άτομα έχουν την τάση να αρνούνται.
Ως ένα βαθμό τα ναρκισσιστικά άτομα, έχουν επίγνωση της ψυχολογικής του ευθραυστότητας. Φοβούνται ότι θα καταρρεύσουν, ότι θα χάσουν την αυτοεκτίμηση τους ή τη συνοχή του εαυτού τους (για παράδειγμα, όταν δέχονται κριτική) και ότι ξαφνικά θα αισθανθούν σαν να μην είναι τίποτα.
Χάρης Βασιλείου Μιχαλακόπουλος- Επικεφαλής ΑΝΑΓΕΝΕΣΙΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΥΡΓΟΥ
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ
