Καλημέρα Δήμαρχε της καρδιάς μου!
Έφτασε ο μήνας 28 και άδικα περίμενα μήπως κάνεις κάποια εκδήλωση για την επέτειο του ΑΤΤΙΛΑ την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τους Αγνοούμενους και τους Ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για να τρέχουμε εμείς στα πανηγύρια που χρηματοδοτείς και συνδιοργανώνεις με τη Μαρία.
Δήμαρχε της καρδιάς μου, να τραβήξεις αυτιά. Δε μπορεί ένας δήμαρχος σαν και σένα να ξεχνάει τέτοιες επετείους. Και να πάρει η ευχή, η προτομή του Μπούτου βρίσκεται 150 μέτρα από το Δημαρχείο Σου. Δεν θα ήταν κόπος. Ένα τηλεφώνημα του Σταύρου στο Διονυσόπουλο και το δάφνινο στεφάνι θα ήταν έτοιμο.
Ήταν παράλειψη Δήμαρχέ Μου. Ευτυχώς που ο Μπουγιώτης (ο Δημήτρης) έσωσε την Τιμή μας και πήγε στο Νεκροταφείο και έκανε εκεί κατάθεση. Δικός Σου δεν είναι Δημαρούκο Μου (για λίγο ακόμα);
Και έχεις και το φίλο σου το Χρόνη, όχι το Νίκο, τον Τάσο το Δήμαρχο της Επιδαύρου, και πήγε με μουσικές και ομιλίες και τίμησε τον Ήρωα της πόλης με κατάθεση στην προτομή του Ευάγγελου Τσάκωνα. Δεν αντέχω τις συγκρίσεις και τα σχόλια Δήμαρχε της καρδιάς μου. Τουλάχιστον, τάπωσέ τους και κάνε κάτι ανάλογο τον Αύγουστο για τον Συνταγματάρχη Μπούτο. Έτσι για να πάρουμε μια ανάσα από το πολύ ξύλο που μας ρίχνουν όλοι οι αντίπαλοι τις τελευταίες μέρες.
Εννοώ βέβαια πολιτικό ξύλο γιατί στο άλλο τους παίξαμε στα ίσα. Για να μην πω ότι κερδίσαμε 2-1. (Μόνο μάζεψε λιγάκι τη Μαριώ γιατί σε βλέπω να έχεις πολλά τρεχάματα εξ αιτίας της). Δεν ξέρει να γράφει Δημαρχούκο Μου. Για άλλα πράγματα είναι καλή. Στο γράψιμο δεν το ‘χει. Στρώσε τη κάτω και κάνε της μαθήματα πολιτικής γραφής. Τόσα κείμενα γράφεις και αναρτάς στα ψεύτικα προφίλ, έχεις μάθει καλά το παιχνίδι άρα μπορείς να γίνεις και ιδρυτής Σχολής πολιτικής γραφής για Μαρίες.
Δήμαρχέ Μου κλείνοντας θα σου ζητήσω ένα ρουσφετάκι. Αν κάνω μια αίτηση θα εισηγηθείς (και θα επιβάλεις) να εγκριθεί πίστωση για έκδοση του βιβλίου όπου θα καταγράψω τις καλημέρες που σου στέλνω; Σκέψου το λίγο το Σαββατοκύριακο και τα λέμε από Δευτέρα.
Τ.Ι. Μώρος
Υ.Γ. Ένας είναι ο, τραμπούκος, Δήμαρχος.
